ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΟ ΚΡΑΤΑΕΙ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ!
Η όλη φιλολογία καταντά κάπως ύποπτη, κυρίως διότι… ουδείς πιστεύει πως υπάρχει αντικαταστάτης του Καραμανλή, ενώ σε περίπτωση αποτυχίας του ουδείς φαίνεται ικανός να διεκδικήσει στα ίσα από τον ίδιο την προεδρία του κόμματος.
Το ιστορικό αυτό αδιέξοδο δεν είναι περίεργο ούτε σπάνιο στα προσωποπαγή κόμματα, όπως υπήρξαν όλα τα κόμματα στη μεταπολιτευτική (και όχι μόνον) Ελλάδα. Η ρευστή κατάσταση κάθε άλλο παρά αποδυναμώνει το προφίλ των πολιτικών ηγετών, καθώς μόνον πεφωτισμένοι ηγέτες μπορούν να βγάλουν από τα αδιέξοδα μια χώρα. Υπό την έννοια αυτή το όλο σκηνικό μάλλον υποβοηθά τον Κ. Καραμανλή παρά τον πιέζει προς άλλες λύσεις…
Άλλωστε στη Νέα Δημοκρατία και στην κυβέρνηση το σκηνικό στηρίζεται εξ ολοκλήρου στον Κ. Καραμανλή. Είναι ο λιγότερο φθαρμένος πολιτικός της φιλελεύθερης παράταξης, με αναμφισβήτητα προσόντα, και δημοσκοπικά μονίμως ο πλέον κατάλληλος να κυβερνήσει τη χώρα. Ο Κ. Καραμανλής εμφανίζεται ισχυρότατος ηγέτης, χωρίς όμως ικανή ομάδα.
Σε περίπτωση οποιασδήποτε αμφισβήτησής του μέσα στην κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, τα πράγματα θα εξελιχθούν από κωμικά έως και παντελώς ανόητα…
Η Ντόρα Μπακογιάννη δεν θα συγκεντρώσει σε περίπτωση ψηφοφορίας στη σημερινή κοινοβουλευτική ομάδα ούτε το ένα πέμπτο των ψήφων. Η καραμανλική ομάδα θα συσπειρωθεί και δεν υπάρχει περίπτωση να παραδώσουν οι ακραιφνείς Καραμανλικοί το κόμμα στην Ντόρα Μπακογιάννη και στην οικογένεια Μητσοτάκη. Ωστόσο εδώ προκύπτει ένα ουσιαστικό πρόβλημα που έχει να κάνει κυρίως με το ότι δεν υπάρχουν πλέον τα κομματικά αντανακλαστικά απέναντι στην «αγία οικογένεια». Κάτι η πολιτική προσέγγιση της Ντόρας και η νομιμοφροσύνη της προς τους καραμανλικούς κύκλους, κάτι ο χρόνος που κύλησε και εξομάλυνε καταστάσεις και μίση του παρελθόντος, η Ντόρα Μπακογιάννη ακόμη και σʼ έναν μικρό καραμανλικό κύκλο εμφανίζεται ως η ουσιαστικότερη αντίπαλος.
Η υλοποίηση των φιλοδοξιών του Δημήτρη Αβραμόπουλου, ανθρώπου αναμφισβήτητα ικανού, θα εξαρτηθεί από τη δυνατότητά του να συσπειρώσει τους Καραμανλικούς. Υπάρχει βέβαια και ο Αντώνης Σαμαράς πλέον, που τα έχει ποντάρει όλα στο άλογο που λέγεται Καραμανλής.
Οι άλλες λύσεις είναι συσπειρωτικού επιπέδου, καθώς Προκόπης Παυλόπουλος, Βαγγέλης Μεϊμαράκης και Δημήτρης Σιούφας υπολογίζονται περισσότερο ως οι βασικοί… αντιπρόεδροι του οποιουδήποτε νέου προέδρου του κόμματος παρά ως διεκδικητές του τίτλου. Αν και τίποτε στην πολιτική δεν αποκλείεται. Και ενδεχομένως κάποιος μπορεί να είναι η έκπληξη…
Όσον αφορά τον Γιώργο Σουφλιά, ο ίδιος δεν φαίνεται να θέλει να εκτεθεί… Και ίσως το μόνο που του μένει είναι να μείνει στην άκρη, για την περίπτωση να παίξει ρόλο «Τζαννετάκη» ή «Ζολώτα». Υπό την προϋπόθεση ότι θα έχει τις δυνάμεις… Οι όποιες άλλες λύσεις νέων φερέλπιδων, όπως ορισμένων που νομίζουν ότι η ηγεσία ενός κόμματος είναι υπόθεση ύφους και μόνον, μάλλον αστείες και ανώριμες κρίνονται…
Υπό την έννοια αυτή η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται σε πλήρες αδιέξοδο. Είναι μια παράταξη που δεν έχει διαμορφώσει τη διάδοχη σχέση μεταξύ του ηγέτη της και εκείνου στον οποίο θα δώσει ο ηγέτης της το χρίσμα και αυτό καθιστά τις συζητήσεις που γίνονται ακόμη πιο αστείες και υπερβολικές.
Αντί κάποιοι να αναμηρυκάζουν την άποψη πως η πορεία του Κ. Καραμανλή αυτή ήταν πάει και τελείωσε, φρονιμότερο θα ήταν να συσπειρωθούν γύρω του για να μπορέσει ο ίδιος να τους βγάλει από τα αδιέξοδα. Τα αδιέξοδα της κυβέρνησης και της παράταξης της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι άλλωστε τόσο πολιτικά όσο προβλήματα εσωστρέφειας, αλλά και… ανικανοποίητου παραταξιακού εγωισμού ορισμένων, που (όπως πάντα στην πολιτική και περισσότερο από οπουδήποτε αλλού) πιστεύουν ότι είναι καλύτεροι από άλλους. Χωρίς τις περισσότερες φορές να είναι…
Τελικό συμπέρασμα: Το κλειδί της επόμενης μέρας το κρατάει αποκλειστικά στα χέρια του ο Καραμανλής.