Μεταρρυθμίσεις ουσίας και ανάπτυξης
Για λόγους που υπερβαίνουν κάθε λογική αξιολόγησης ειδήσεων, το θέμα πέρασε στα ψιλά. Η επίσκεψη στην Αθήνα του Προέδρου της Κίνας Χου Ζιντάο, της μεγαλύτερης και ταχύτερα αναπτυσσόμενης χώρας του κόσμου, ήταν μόλις 5η είδηση, παρότι οι συμφωνίες που υπεγράφησαν ήταν εξόχως επωφελείς για τη χώρα μας, με σημαντικότερη βεβαίως την υπογραφή της σύμβασης μεταξύ του ΟΛΠ και της κινεζικής Cosco, που παραχωρεί τα δικαιώματα εκμετάλλευσης του εμπορικού λιμένος του Πειραιά για τα επόμενα 35 χρόνια, έναντι του τιμήματος-μαμούθ των 4,3 δισ. ευρώ!
Η τεράστια αυτή συμφωνία, η οποία ανοίγει τον δρόμο για το μέλλον στις θαλάσσιες μεταφορές στη Μεσόγειο, καθιστώντας τον Πειραιά αλλά και τα υπόλοιπα λιμάνια της χώρας σπουδαίους και κυρίαρχους διαμετακομιστικούς κόμβους στην ευρύτερη περιοχή, περιέργως πώς, δεν κέρδισε την προσοχή των ΜΜΕ, όπως θα περίμενε ο κάθε σκεπτόμενος πολίτης. Φαίνεται ότι ο Εφραίμ είναι πιο σημαντικός από μια τόσο σπουδαία μεταρρύθμιση στρατηγικής σημασίας.
Οι επενδύσεις στις υποδομές του λιμένα θα ανέλθουν σε 700 εκατ. ευρώ, θα δημιουργηθούν δύο νέες προβλήτες, οι οποίες θα μπορούν να εξυπηρετούν ταυτοχρόνως έξι πλοία κοντέινερ, δυναμικότητας 10.000 εμπορευματοκιβωτίων το καθένα, ενώ θα δημιουργηθούν πολλές νέες θέσεις εργασίας.
Τα οφέλη θα γίνουν άμεσα αντιληπτά, αφού η Cosco συνεργάζεται με εταιρείες-κολοσσούς που αδημονούν να διευρύνουν τις δραστηριότητές τους στη Γηραιά Ήπειρο. Όσο για τα κέρδη, από 7 εκατ. ευρώ ετησίως, αναμένεται, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, να εκτιναχθούν στα 120 εκατ. ευρώ.
Σωστά λοιπόν ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Αναστάσης Παπαληγούρας υπογράμμισε ότι «ο Πειραιάς καθιερώνεται ως πύλη εμπορίου Ανατολής – Δύσης, ενώ αναδεικνύεται ως κρίσιμος διαμετακομιστικός κόμβος για τα κινεζικά προϊόντα που εισάγονται στην Ευρώπη».
Δεν γεννάται καμιά αμφιβολία ότι με τις δύο κινήσεις «ματ» του Κώστα Καραμανλή, τη στρατηγική συμφωνία με τους Ρώσους για τους ενεργειακούς αγωγούς, που έβαλε τη χώρα μας για πρώτη φορά στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη και τη Συμφωνία με τους Κινέζους για τον ΟΛΠ, όπου ο Πειραιάς μετατρέπεται σε μεγάλο διεθνές διαμετακομιστικό κόμβο, η χώρα μας αναβαθμίζεται σημαντικά στη γεωπολιτική σκηνή και ισχυροποιείται ο ρόλος της ως οικονομικό κέντρο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Μεσογείου.
Αυτές είναι πολιτικές πράξεις ουσίας, μεταρρυθμίσεις με όραμα που θα οδηγήσουν την πατρίδα μας με ασφάλεια στα δύσκολα μονοπάτια του 21ου αιώνα, πράξεις που πρέπει να γνωρίζουν οι έλληνες πολίτες και που από αυτές θα πρέπει να κρίνουν την κυβέρνηση και όχι από τον ορυμαγδό της παραπολιτικής που κάποιοι τους επιβάλλουν να ακούνε.