Κάθε προσπάθεια για λύση του Παλαιστινιακού θα ραγίζει όσο υπάρχουν πρόσφυγες
Το να συναντήσεις λοιπόν τον συγκεκριμένο άνθρωπο είναι αυτονόητα πολύπλοκο και δύσκολο, γιατί επίσης δεν γνωρίζεις ώρα, τόπο… και όταν τα μαθαίνει μπορεί να αλλάξουν ή να «ματαιωθούν» μετά από λίγο…
Όλοι οι προηγούμενοι αρχηγοί της Χαμάς δολοφονήθηκαν. Ο προκάτοχός του ανατινάχθηκε με πύραυλο ενώ βρισκόταν εν κινήσει μέσα στο αυτοκίνητό του. Ίσως γι’ αυτό και ο ίδιος ο Μεσάαλ έχει επίσημα την ιδιότητα του απλού μέλους του Πολιτικού Συμβουλίου της Χαμάς. Η προσωπική του φρουρά είναι περίπου 40-50 άνδρες έτοιμοι για όλα, ενώ δείχνει να χρησιμοποιεί και… σωσίες για να παραπλανά όσους τον κυνηγούν.
Ο Χάλεντ Μεσάαλ δεν έχει μιλήσει ποτέ μέχρι σήμερα σε έλληνα δημοσιογράφο (αλλά και γενικότερα στον Τύπο). Στις διαπραγματεύσεις που κάναμε με τους ανθρώπους του στον χώρο ενός συνεδρίου στη Δαμασκό, κάποια στιγμή πεισθήκαμε ότι η συνάντηση θα γινόταν σε ένα «διαμέρισμα» στο ξενοδοχείο όπου μέναμε. Μετά από μερικές αναβολές της ώρας, μας οδήγησαν στο δωμάτιό του (αφού τηρήθηκαν όλα τα μέτρα ασφαλείας).
Στην αρχή η έκπληξή μας ήταν μεγάλη, γιατί μόνο κάποιο… τέρας τρομοκράτη δεν συναντήσαμε, αλλά αντίθετα έναν πολύ ήρεμο, χαμογελαστό, προσηνή, πανέξυπνο άνθρωπο που πολύ εύκολα μπορεί να καταλάβεις γιατί τον λατρεύουν οι Παλαιστίνιοι. Επειδή είναι ηγέτης, ένα ίνδαλμα για τον λαό του, που βαδίζει στα χνάρια του Γιάσερ Αραφάτ…
Η συζήτησή μας κράτησε περίπου δύο ώρες, μας κέρασε τσάι με γλυκά και μπισκότα και μιλούσε αραβικά (με μεταφραστή) παρότι μιλάει καλά τα αγγλικά. Δεν είχε πρόβλημα να απαντήσει σε καμία ερώτηση, όσο δύσκολη κι αν ήταν…
// Μιλάμε για το «δικαίωμα της επιστροφής των προσφύγων» σε αυτό το συνέδριο. Αλήθεια, πώς βλέπει να γίνεται αυτό ο αρχηγός της Χαμάς;
Εμείς δεν θα διαπραγματευτούμε κι ούτε θα σταματήσουμε να υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα των Παλαιστινίων για επιστροφή. Αυτό το δικαίωμα είναι αναφαίρετο και δεν παραχωρείται. Πρόκειται για νόμιμο δικαίωμα, τόσο ατομικό όσο και συλλογικό. Το εγγυώνται οι διεθνείς νόμοι και οι συνθήκες. Και το γνωρίζουν πολύ καλά όλοι.
// Ο δικός σας τρόπος αντίδρασης, όσο δεν βρίσκετε κάποια αποδεκτή λύση, ποιος θα είναι;
Κατ’ αρχάς εμείς ενεργοποιούμε και θα ενεργοποιήσουμε ακόμη περισσότερο όλους τους νομικούς, πολιτικούς και οικονομικούς «μηχανισμούς» και δυνατότητες που έχουμε ώστε να υπερασπιστούμε το δικαίωμά μας για επιστροφή των προσφύγων στα σπίτια τους. Από εκεί και μετά η αντίστασή μας στα σχέδια των αντιπάλων μας είναι δεδομένη και αυτονόητη. Όλοι γνωρίζουν ότι ο παλαιστινιακός λαός διώχθηκε από την πατρίδα του και τα σπίτια του με τρομοκρατικές μεθόδους, με δολοφονίες και με σφαγές. Πρόκειται για έγκλημα εθνοκάθαρσης, για έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Και η ευθύνη βαραίνει βέβαια και τις διεθνείς εκείνες δυνάμεις που υποστήριξαν και υποστηρίζουν ακόμη και σήμερα αυτό το σιωνιστικό σχέδιο ορισμένων κύκλων του Ισραήλ.
// Οι Αμερικανοί έθεσαν «βέτο» στις ενδοπαλαιστινιακές συνομιλίες. Ποια είναι η γνώμη σας;
Νομίζω ότι δεν έχουν ειλικρινή διάθεση για διάλογο, αλλά απλώς επιδιώκουν να μας βγάλουν από το «πολιτικό παιχνίδι». Εδώ φτάσανε να μη σέβονται ούτε καν το δημοκρατικά εκλογικό αποτέλεσμα γιατί δεν τους εξυπηρετούσε στα σχέδιά τους. Δεν σέβονται τη δημοκρατία, δεν σέβονται τη θέληση του λαού μας όπως εκφράζεται μέσα από τις εκλογές, δεν σέβονται τίποτα. Κι εμείς δεν έχουμε καμία σχέση με τη διαφθορά.
// Ποια θεωρείτε εσείς ως βασική προϋπόθεση για να βρεθεί κάποια φόρμουλα λύσης για το Παλαιστινιακό;
Για να αρχίσουμε να μιλάμε για προϋποθέσεις λύσης του Παλαιστινιακού, θα πρέπει να επιλυθεί το δικαίωμα επιστροφής των προσφύγων. Η άρνηση σε αυτό το δικαίωμα είναι λογικό να «ραγίζει» κάθε προσπάθεια που θα γίνεται.
// Και ένα μήνυμα για την Ελλάδα και τους Έλληνες;
Οι Έλληνες είναι αδέλφια μας και το έδειξαν σε όλες τις δύσκολες στιγμές μας, με πιο χαρακτηριστική αυτήν που ο Ανδρέας Παπανδρέου μετέφερε με τα πλοία τους φενταγίν του Γ. Αραφάτ σπάζοντας τον ισραηλινό αποκλεισμό μέχρι πρόσφατα με το πρώτο ελληνικό καΐκι που έσπασε τον αποκλεισμό της Γάζας. Θέλω να μεταφέρετε την αγάπη μου και τις ευχαριστίες μας. Σας θέλουμε μαζί μας στον δίκαιο αγώνα μας.
• Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Δ. Τσιρώνης ήταν ο μόνος βουλευτής από την Ελλάδα που μετείχε σε μια τόσο κορυφαία διάσκεψη των Αράβων. Οι έλληνες γενικά πολιτικοί απουσιάζουν παντελώς εδώ και χρόνια από τέτοια γεγονότα στη Μέση Ανατολή… Μετέφερε γραπτό μήνυμα του πρώην προέδρου της Βουλής Απ. Κακλαμάνη, ο οποίος είναι και πρόεδρος της διακοινοβουλευτικής επιτροπής φιλίας Ελλάδας – Παλαιστίνης (ένα μήνυμα που παρέδωσε αργότερα και στον ηγέτη της Χαμάς, ο οποίος το δέχθηκε με χαρά).
• Από το 1429, έπρεπε να φθάσουμε το 2008 για να συγκεντρωθούν όλοι οι Άραβες σε μια παγκόσμια διάσκεψη για το τι θα κάνουν με το Παλαιστινιακό και γενικότερα με το Ισραήλ (που δημιουργήθηκε το 1948 και επεκτάθηκε το 1967, αφήνοντας πρόσφυγες πάνω από 1 εκατομμύριο Παλαιστινίους). Ήταν λοιπόν -ακόμη και σαν… συνέδριο ρουτίνας- μια ιδιαίτερα σημαντική στιγμή. Πολύ περισσότερο επειδή εκπροσωπούνταν όλες οι τάσεις, ειδικά των Παλαιστινίων, στους οποίους μετά τον θάνατο του Γιάσερ Αραφάτ (11 Νοεμβρίου του 2004 μετά από δυόμισι δύσκολα χρόνια εγκλεισμού του στο αρχηγείο του στη Ραμάλα) και την ανάληψη της ηγεσίας από τον Μαχμούντ Αμπάς, ιδρυτικό μέλος της Φατάχ, είχαν εμφανιστεί έριδες και συγκρούσεις.
• Πετώντας μέσω Κωνσταντινούπολης προς τη Δαμασκό της Συρίας, αναρωτιόμουν τι πραγματικά θα συναντούσα.
Η γνωστή Χαμάς προέκυψε από τα σπλάχνα της ιστορικής ΟΑΠ (Harakat al-Muqawama al-Islamiyya – Ισλαμικό Κίνημα Αντίστασης). Και μάλιστα στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2006, κόντρα και απέναντι στις ΗΠΑ και το Ισραήλ, που υποστήριξαν τον Αμπάς, η Χαμάς κέρδισε τις 76 έδρες από τις 132 του παλαιστινιακού Κοινοβουλίου! Με αυτόν τον τρόπο έληξε το «πολιτικό μονοπώλιο» της Φατάχ. Αντί όμως η Δύση να χαιρετίσει τις δημοκρατικές διαδικασίες σ’ ένα αραβικό κράτος (συνήθως ανύπαρκτες), αποφάσισε να κατασκευάσει έναν «τρομοκρατικό αντίπαλο». Είναι δυνατόν να είναι στη «μαύρη λίστα» των Δυτικών ως «τρομοκρατικό κόμμα» η Χαμάς που έχει την απόλυτη πλειοψηφία;
Φτάνοντας στο σήμερα, είναι σημαντικό βήμα το ότι ο Ασάντ, ο «μονάρχης» της Συρίας, δέχτηκε να φιλοξενήσει 5.000 συνέδρους από 55 χώρες του κόσμου, καθώς και βουλευτές από τρεις ευρωπαϊκές χώρες (Αγγλία, Ιταλία και Ελλάδα), για να συζητήσουν τι θα κάνουν με το Ισραήλ και την Παλαιστίνη. Στο ίδιο τραπέζι κάθισαν για πρώτη φορά όλες οι τάσεις του παλαιστινιακού κινήματος. Και στο τέλος η ομόφωνη «Διακήρυξη της Δαμασκού» επιβεβαίωσε την επιτυχία του εγχειρήματος. Άλλωστε, από τη στιγμή που έβλεπες τον Φαρούκ Αλ-Καντούμι, το ιστορικό στέλεχος της Φατάχ, τον υπουργό Εξωτερικών της ΟΑΠ και δεξί χέρι του Αραφάτ, να κάθεται στο ίδιο τραπέζι με τον καταζητούμενο Χάλεντ Μεσάαλ, αρχηγό της Χαμάς και εκατοντάδες προσωπικότητες από τον αραβικό κόσμο, ήταν φανερό το αποτέλεσμα του συνεδρίου. Η μόνη παραφωνία ήταν η απουσία του Αμπάς, που επέλεξε τη μοναξιά του.
Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για «ιστορικές» τοποθετήσεις των άγγλων βουλευτών: της βουλευτή του Φιλελεύθερου Λαϊκού Κόμματος, βαρόνης Jennifer Louise Tonge, και του βουλευτή των Εργατικών, λόρδο Nazir Ahmed, που απαίτησαν τον σεβασμό της λαϊκής εντολής του παλαιστινιακού λαού και του ηγέτη της Χαμάς Χάλεντ Μεσάαλ. Στην ίδια κατεύθυνση, και ιδιαίτερα σκληρός απέναντι στην Αίγυπτο, ο ιταλός γερουσιαστής Ferdinando Rossi, που ανήκε στην Κομμουνιστική Επανίδρυση. Και, τέλος, να σημειώσουμε ότι με όποιους μιλούσαμε και τους λέγαμε ότι είμαστε από την Ελλάδα μόνο ένα όνομα μας έλεγαν: Ανδρέας Παπανδρέου! Χρειάζονται και σχόλια;