Δώστε τα 28 δισ. ευρώ στον λαό και όχι στις τράπεζες, λέει το ΚΚΕ
Θεωρεί ότι το… δωράκι των 28 δισ. που προγραμματίζει να δώσει στις τράπεζες η κυβέρνηση, προκειμένου αυτές να ξεπεράσουν την εν εξελίξει οικονομική κρίση, θα καταλήξει στις τσέπες των τραπεζών και δεν θα βοηθήσουν στο παραμικρό τα νοικοκυριά που έχουν δάνεια ή τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που χρειάζονται κεφάλαια κίνησης.
O Περισσός εκτιμά ότι η πρωτοφανής οικονομική κρίση που ζει σχεδόν όλος ο κόσμος είναι κρίση του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος και δεν αφορά απλώς και μόνο τις τράπεζες, ούτε οφείλεται στις υψηλές αμοιβές των στελεχών του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση το ΚΚΕ τονίζει ότι χρειάζεται αναπροσαρμογή της δράσης του λαϊκού κινήματος προκειμένου σήμερα να έχουν μεγαλύτερο πολιτικό βάθος τα όποια αιτήματα, γιατί όπως δείχνει η παγκόσμια εμπειρία όταν υπάρχει οικονομική κρίση τα βάρη τα πληρώνουν για μια ακόμα φορά οι εργαζόμενοι, οι οποίοι μάλιστα δεν έχουν συμβάλει στο παραμικρό για την εκδήλωση της κρίσης. Εάν και πάλι, τονίζουν, πληγούν τα λαϊκά στρώματα, οι επιπτώσεις θα είναι αλυσιδωτές, αφού η μείωση της αγοραστικής τους δύναμης οδηγεί στη μείωση της πώλησης εμπορευμάτων και άρα πλήττονται και αυτοί που επιδιώκουν το κέρδος μέσα από το εμπόριο.
Τα μέτρα, αναφέρει το ΚΚΕ, που παίρνονται σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση για την αντιμετώπιση της κρίσης, στόχο έχουν να τονώσουν την κερδοφορία του κεφαλαίου, δηλαδή να ενισχύσουν αυτούς οι οποίοι σε μια επόμενη φάση θα φέρουν ακόμα μια μεγαλύτερη οικονομική κρίση. Για την Ελλάδα, λένε, η ενίσχυση των τραπεζών σημαίνει ότι αυτές θα αυξήσουν τα κεφάλαιά τους για να ενισχύσουν τον ανταγωνισμό τους με τις άλλες τράπεζες στη νοτιοανατολική Ευρώπη, αλλά και την ΕΕ γενικότερα.
Το ΚΚΕ δεν παραλείπει να κάνει κριτική και στο ΠΑΣΟΚ, εκτιμώντας ότι και οι προτάσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης κινούνται στην ίδια κατεύθυνση με αυτές της κυβέρνησης και απλώς διαφοροποιούνται στους όρους με τους οποίους θα χορηγηθούν τα χρήματα στους τραπεζίτες.
Τα έμπειρα στελέχη του Περισσού γνωρίζουν ότι από μόνες τους οι συνθήκες κρίσης δεν αρκούν για να κινηθεί ο λαός προς ριζοσπαστικές λύσεις, αφού αρκετές φορές το παρελθόν έχει δείξει το αντίθετο. Έτσι η ίδια η Αλέκα Παπαρήγα ξεκαθάρισε ότι «σε συνθήκες κρίσης υπάρχει η εκδοχή να τσακιστεί το κίνημα και να ενσωματωθεί, αλλά υπάρχει και η εκδοχή να εκτιναχθεί σε μια άλλη πορεία και εμείς δουλεύουμε σε αυτήν τη δεύτερη κατεύθυνση».
Στο ΚΚΕ δεν δείχνουν να ανησυχούν ιδιαίτερα για το γεγονός ότι παρά τη δημοσκοπική πτώση του ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να προηγείται του ΚΚΕ και εκτιμούν ότι η πτώση του ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχιστεί, οπότε δεν είναι σίγουρο πως στις κάλπες θα επιβεβαιωθεί αυτή η πρωτοπορία.
Φυσικά, τονίζουν, «μας ενδιαφέρουν οι ψήφοι στο ΚΚΕ, αλλά αυτό που εμείς κυρίως μετράμε είναι η κατάσταση στην οποία βρίσκεται το λαϊκό κίνημα. Τι να τις κάνεις τις ψήφους όταν κερδίζονται με έναν τρόπο που λέει ότι χωρίς ρήξη, χωρίς σύγκρουση και χωρίς οργάνωση, χωρίς εν τέλει να σπάσεις αυγά για να κάνεις ομελέτα, θα λύσεις τα προβλήματα». Στο σημείο αυτό υπενθυμίζουν ότι και άλλα κομμουνιστικά ή σοσιαλιστικά κόμματα είχαν φθάσει κάποτε σε αρκετά υψηλά ποσοστά (Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα), αλλά στην πορεία ή εξαφανίστηκαν ή συρρικνώθηκαν. Το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, λένε για παράδειγμα, από το 30% κατρακύλησε στο 3%, ενώ το ιταλικό διαλύθηκε, τονίζοντας ότι εκεί οδηγεί η πορεία ενσωμάτωσης και η απόρριψη της ρήξης με το σύστημα.