Το τέλος της επικοινωνίας και η ώρα της αλήθειας

Ο υπουργός Υγείας προσπαθεί να αποφύγει το πικρό ποτήρι της αποτυχίας του στον χώρο του ΕΣΥ, είναι όμως αναπόφευκτο διότι τον τελευταίο καιρό συσσωρεύτηκαν πολλά και άλυτα προβλήματα στον χώρο, που ο ίδιος φρόντισε να επιδεινώσει, αφού ήταν άφαντος και άπρακτος από την ημέρα που ανέλαβε το υπουργείο Υγείας. Χωρίς στρατηγική, με έντονη κομματικοποίηση και ρουσφετολογική αντίληψη για το σύστημα, ήταν σίγουρο ότι η βόμβα που αναλάμβανε θα έσκαγε στα χέρια του και θα του δημιουργούσε προβλήματα στην κούρσα διαδοχής της ΝΔ, αφού η εικόνα του τσαλακώθηκε από τη συνολική αντιμεταρρυθμιστική του συμπεριφορά στο σύστημα.

Μόνο μικρές και ασήμαντες παρεμβάσεις για μικροπολιτική και προσλήψεις μέσω ΚΕΕΛ μπόρεσε να κάνει, ενώ μέσα από διάφορα νομοσχέδια «κουρελού» και διατάξεις τακτοποίησε άνομα αιτήματα πολιτικών του φίλων, όπως κάνει για άλλη μια φορά με το νομοσχέδιο «για την προστασία των ανηλίκων από το κάπνισμα και τα αλκοολούχα ποτά».

Αντί οι καπνοβιομηχανίες να πληρώσουν στα ασφαλιστικά ταμεία το κόστος του βρογχογενούς καρκίνου του πνεύμονα, που οφείλεται στο κάπνισμα και από τον οποίο πάσχει το 90% των ασθενών με καρκίνο πνεύμονα (ακριβά ογκολογικά φάρμακα – υψηλό κόστος νοσηλείας), αντί να υπάρξει παρακολούθηση των δωρεών των καπνοβιομηχανιών στα κόμματα, τους πολιτικούς, τους βουλευτές, τους γιατρούς, τους πανεπιστημιακούς γιατρούς και στις εταιρείες παροχής υγείας και αντί το διαδίκτυο να ελέγχεται για τη διαφήμιση προϊόντων νικοτίνης, ο κύριος υπουργός επιλέγει να εξοφλήσει σε συγκεκριμένα συμφέροντα και καθηγητές, μέσω του συγκεκριμένου νομοσχεδίου αλλά και του άρθρου 21, τις πιθανές οφειλές του.

Είναι ανέντιμο, προκλητικό και δημιουργεί καταστάσεις ευνοιοκρατίας, μεροληψίας και ειδικής μεταχείρισης στους γιατρούς που θα αποκτήσουν τίτλους και προνόμια που δεν τους ανήκουν δικαιωματικά και έντιμα, όπως έχουν κάνει όλοι οι υπόλοιποι γιατροί του συστήματος, μέσα από νόμιμες προκηρύξεις και διαδικασίες.

Η επαναδιατύπωση του νομοσχεδίου που θα βάζει όρους και θα καθορίζει το πλαίσιο δράσης των καπνοβιομηχανιών είναι η μόνη λύση, αλλιώς θα επιβεβαιώσει την προνομιακή σχέση που διατηρεί με κύκλους που επηρεάζουν προς το χειρότερο το επίπεδο υγείας του έλληνα πολίτη, αλλά και κύκλους της επιστημονικής κοινότητας που επανειλημμένως έχουν εκμεταλλευτεί το σύστημα.

Υπάρχει χρόνος για μια δεύτερη σκέψη. Θα περιμένουμε. Το ΕΣΥ ανήκει στον λαό και δεν είναι βιλαέτι κανενός.