Το νεοδημοκρατικό αδιέξοδο
Τα πραγματικά προβλήματα της κρατούσας κατάστασης δεν είναι ούτε η υπόθεση Βατοπεδίου ούτε η οριακή πλειοψηφία των «151» ούτε ο Ρουσόπουλος ούτε καν ο Βουλγαράκης, κι ας αναγκάστηκε ο πρωθυπουργός να καταφύγει στη φθοροποιό επιλογή των «παραιτήσεων». Το πρόβλημα των προβλημάτων της νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης είναι το βαρέλι δίχως πάτο που περιέχει τα λεγόμενα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα των πολιτών. Είναι η κατάσταση στους τομείς της Υγείας και της Παιδείας, που οδηγεί τα νοικοκυριά σε οικονομική αιμορραγία και σε κατάσταση αγανάκτησης, είναι οι διεφθαρμένες δημόσιες υπηρεσίες, που απαιτούν «λάδωμα» για να πράξουν το καθήκον τους, είναι το προβληματικό ασφαλιστικό σύστημα και βέβαια είναι η οικονομική ασφυξία των νοικοκυριών.
• Η κρατούσα κατάσταση είχε και έχει σηκώσει τη σημαία των μεταρρυθμίσεων, αλλά δυστυχώς μεταρρυθμίσεις στους τομείς της Υγείας και της Παιδείας προς όφελος των νοικοκυριών δεν έγιναν, εξακολουθεί να κυριαρχεί η παραπαιδεία και να στοιχίζει τα «μαλλιοκέφαλά» τους στα νοικοκυριά, ενώ το ΕΣΥ υποβαθμίστηκε περαιτέρω φτάνοντας στα όρια της νοσηλευτικής κατάρρευσης και ταυτόχρονα υποβαθμίστηκαν και οι παροχές των δεινοπαθούντων Ταμείων προς τους ασφαλισμένους. Από κοντά ένα κράτος αναξιόπιστο και διεφθαρμένο συμπληρώνει τη ζοφερή εικόνα που καθημερινά βιώνει ο λαϊκός παράγοντας. Η καθημερινότητα λοιπόν είναι ο φθοροποιός παράγοντας που οδηγεί σε καθίζηση την εκλογική επιρροή της ΝΔ. Και δίπλα στην καθημερινότητα έρχεται να προστεθεί το οικονομικό αδιέξοδο των νοικοκυριών, οπότε η δυσαρέσκεια μετασχηματίζεται σε αγανάκτηση.
• Όσο οι κρατούντες δεν βλέπουν τον πραγματικό εχθρό κι αναζητούν αλλού… φαντάσματα τόσο θα χειροτερεύουν οι δημοσκοπήσεις για τη ΝΔ. Λύση δεν είναι ούτε ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης ούτε κάποιες παροχές μηδαμινές προς αναξιοπαθούντες. Λύση είναι η ανακατανομή του εθνικού πλούτου προς όφελος του λαϊκού παράγοντα, η ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους και η αξιοκρατία στη στελέχωσή του. Όμως, η κρατούσα κατάσταση έχει χάσει την προωθητική της δύναμη και ο πολιτικός της χρόνος τελειώνει οσονούπω, οπότε το ερώτημα είναι: Προλαβαίνει να δει τον πραγματικό εχθρό και να τον κατατροπώσει;