ΤΟ «ΔΩΡΟ» ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ
Σε αυτήν τη χώρα συνέβη αυτές τις μέρες ένα μεγάλο «θαύμα». Μέχρι πρότινος η κυβέρνηση ισχυριζόταν, και εξακολουθεί να το κάνει, ότι δεν υπήρχαν χρήματα για χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους και ανέργους. Δεν υπήρχαν λεφτά για τη γενιά των 500-600 ευρώ. Δεν άντεχε η οικονομία πρόσθετες δαπάνες για την παιδεία, την υγεία, κ.λπ. Επεκαλείτο, επιπροσθέτως, τους δημοσιονομικούς περιορισμούς του απαράδεκτου Συμφώνου Σταθερότητας της ΕΕ. Παραλίγο, μάλιστα, να γίνει και πιστευτό το παραμύθι! Αίφνης, όμως, άνοιξαν οι ουρανοί διάπλατα και σκόρπισαν στον ευλογημένο τούτον τόπο 28 δισ. ευρώ, τα οποία η κυβέρνηση έσπευσε να τα τοποθετήσει στην κατάλληλη θέση. Τα χαρίζει, στην ουσία, στο τραπεζικό κεφάλαιο.
Ειδικότερα, βρέθηκαν 5 δισ. ευρώ με τα οποία το κράτος θα αγοράσει «προνομιούχες» μετοχές των τραπεζών (εκτός του κύριου μετοχικού κεφαλαίου) προκειμένου να στηρίξει την κεφαλαιακή τους επάρκεια. Τα 5 δισ. θα προκύψουν από επαχθή δανεισμό του Δημοσίου και θα χορηγηθούν στις αναξιοπαθούσες τράπεζες με μια ετήσια πραγματική απόδοση 2%! (10% απόδοση μερίσματος, πλην τον τόκο δανεισμού του Δημοσίου, πλην την απώλεια δημοσίων πόρων για τα εκτάκτως αφορολόγητα μερίσματα των προνομιούχων μετοχών)! Ποιος ηλίθιος μπορεί να διανοηθεί ότι θα δανεισθεί 5 δισ. ευρώ για να τα προσφέρει επί έτη με απόδοση 2% τον χρόνο; Όποιος βρει έναν τέτοιο μεγαλόψυχο επενδυτή, πλην του ελληνικού κράτους, να μας τον γνωρίσει!
Βρέθηκαν, επίσης, άλλα 8 δισ. ευρώ υπό τη μορφή ειδικών άτοκων ομολόγων που θα εκδώσει το ελληνικό Δημόσιο, για να τα καταθέσει στη συνέχεια απλόχερα στις τράπεζες προκειμένου να διευκολύνει τη ρευστότητά τους. Τα ομόλογα αυτά θα επιστραφούν ατόκως στο Δημόσιο μετά 3 έτη, με μια ετήσια προμήθεια μεταξύ του 0,25 – 0,50%! Υπάρχει κάποιος βλαξ που μπορεί να δανεισθεί σήμερα 5 δισ. και στη συνέχεια να τα δεσμεύσει για τρία χρόνια με αυτήν τη σχεδόν μηδενική απόδοση; Κανένας, πλην του γενναιόδωρου ελληνικού κράτους, αν πρόκειται, φυσικά, να ευεργετηθούν οι τράπεζες!
Ανακαλύφθηκε, επίσης, η δυνατότητα να προσφέρει αφιλοκερδώς το κράτος, έναντι ετήσιας προμήθειας λίγο πιο πάνω από το μηδέν, εγγυήσεις του Δημόσιου για δάνεια ύψους 15 δισ. ευρώ που θα συνάψουν οι τράπεζες. Αν οι τράπεζες δεν μπορέσουν να τα πληρώσουν, χαλάλι τους! Οι εγγυήσεις θα καταπέσουν και θα έρθει ο έλληνας φορολογούμενος να τα αποπληρώσει αγόγγυστα!
Σύνολο όλων των παραπάνω, 28 δισ. ευρώ! Αν αυτό δεν είναι καταλήστευση των φορολογουμένων, τότε οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους.
Και μια λεπτομέρεια. Βάζοντας το Δημόσιο αυτό το μυθώδες ποσό (πάνω από 10% του ΑΕΠ) στις τράπεζες, επιβαρύνει περαιτέρω τη δανειοληπτική του θέση, με αποτέλεσμα οι έλληνες πολίτες να πληρώσουν νέα πρόσθετα μεγάλα ποσά για τόκους του υπέρογκου δημοσίου χρέους. Ακόμα χειρότερα, αν κάτι δεν πάει καλά με μια μεγάλη τράπεζα, τότε θα συμπαρασυρθεί στην κατάρρευση όλο το χρηματοπιστωτικό σύστημα, με συνέπεια να χρεοκοπήσει ταυτόχρονα το ίδιο το ελληνικό κράτος! Η μακρινή Ισλανδία τότε θα μοιάζει παράδεισος μπροστά στη δική μας γενική χρεοκοπία.
Τέλος, μια παρατήρηση. Αντί η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης να αντιταχθεί, σε κάθε περίπτωση, στη χαριστική ενίσχυση των τραπεζών, ζήτησε απλώς να τεθούν προϋποθέσεις για τη «στήριξή» τους, που θα αφορούν στην απρόσκοπτη δανειοδότηση της οικονομίας. Αυτονόητες προϋποθέσεις ως άλλοθι για το «δώρο» στις τράπεζες! Η δικομματική συναίνεση καλύπτεται πάντα από ανούσιες διαφορές και σκιαμαχίες!
Όταν κάποιος ληστεύει μια τράπεζα, η πράξη του χαρακτηρίζεται ποινικό αδίκημα. Όταν ληστεύεται ο ελληνικός λαός για να στηριχθούν οι τράπεζες και τα κέρδη τους, τα οποία συνεχίζουν να αυξάνονται παρά την κρίση, τότε αυτό ονομάζεται ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας! Αυτός είναι ο ελληνικός καπιταλισμός! Θαυμάστε τον, τουλάχιστον για την πανουργία του, αφού έτσι κι αλλιώς τον πληρώνετε τόσο ακριβά!