Το δράμα της Ολυμπιακής

Κύριε Διευθυντά,

Περιχαρής ο κύριος υπουργός ανακοίνωσε πρόσφατα ότι υπάρχουν 18 μνηστήρες για την απόκτηση της Ολυμπιακής. Βέβαια όλα τα ονόματα δεν τα γνωρίζουμε, αφήνει όμως το υπουργείο να εννοηθεί ότι οι προσφορές των μνηστήρων είναι αξιόλογες.

Τώρα σ’ εμένα, τον σκεπτόμενο Έλληνα, ακούγοντας μνηστήρες, το μυαλό μου πήγε στα ομηρικά έπη (Οδύσσεια) και θυμήθηκα ότι η Πηνελόπη είχε 40 μνηστήρες που την ήθελαν.

Εκεί όμως ο Όμηρος έβαλε τόσους μνηστήρες για να επισημάνει τα κάλλη και την ομορφιά της Πηνελόπης, ενώ εδώ ο μεγάλος αυτός αριθμός μνηστήρων της Ολυμπιακής θα εδικαιολογείτο για την πάλαι ποτέ Ολυμπιακή, αλλά για τη σημερινή υπάρχουν πολλές επιφυλάξεις.

Υπάρχουν όμως πολλά ερωτηματικά, τα οποία πρέπει να απαντήσουν και να εξηγήσουν οι διοικούντες τον τόπο αυτό πολιτικοί άνδρες:

Γιατί ο ιδιώτης είναι σε θέση να δημιουργήσει κερδοφόρα Ολυμπιακή και το κράτος με όλες τις εξουσίες και τις επιλογές προσώπων στα χέρια του δεν είναι σε θέση να το κάνει;

Μία είναι η απάντηση: Είναι ανίκανα τα κόμματα και αναποτελεσματικά σαν κυβέρνηση, δεν διαθέτουν όραμα και ευθύνη της αποστολής τους. Πλήρης επιβεβαίωση της θεωρίας του καθηγητού κ. Λεμπέση.

Πώς να ορθοποδήσει η Ολυμπιακή και άλλες ΔΕΚΟ όταν ανερχόμενο το κόμμα στην εξουσία, εκ των πραγμάτων, υποχρεούται να βολέψει το κομματικό του ποιμνιοστάσιο, το οποίο, ως γνωστόν, πολλές φορές είναι γεμάτο από επιτήδειους βλάκες, ράθυμους, τυχοδιώκτες, πονηρούς, ελισσόμενους και άλλα αναρριχητικά φυτά, χωρίς αξιοκρατικά κριτήρια δικαιοσύνης και προσόντων; Φταίει λοιπόν ο εργαζόμενος;

Η Ολυμπιακή και πολλές άλλες ΔΕΚΟ εθνικού ενδιαφέροντος μπορούν να επιβιώσουν και να είναι χρήσιμες στον ελληνικό λαό, μόνο με συνεννόηση, με υπεύθυνη και ουσιαστική συνεργασία και εργασία των εργαζομένων και με υπεύθυνη πολιτική βούληση όχι μόνο της εκάστοτε κυβέρνησης, αλλά και όλων των κομμάτων εξουσίας και μη.

Νιώθω ντροπή, θλίψη και πικρία να μην μπορεί η ελληνική κυβέρνηση, με τόσους Έλληνες που διακρίθηκαν και διακρίνονται στις επιστήμες και στο εμπόριο ανά τον κόσμο, να φθάνει στο σημείο να εκλιπαρεί διάφορους ύποπτους καιροσκόπους ή κάποια εμιράτα για να απαλλαγεί από την πάλαι ποτέ Ολυμπιακή, το καμάρι όλων των Ελλήνων. Πιστεύω απόλυτα ότι αυτό είναι το αίσθημα όλων των σκεπτόμενων Ελλήνων και η κατάντια της Ολυμπιακής βαρύνει αποκλειστικά τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών.

«Ο γενναίος στρέφει το μέτωπο και όχι τα νώτα στις αντιξοότητες της τύχης. Ο ισχυρός αντιμετωπίζει την τύχη. Ο δειλός γίνεται έρμαιο των ανικάνων και της απελπισίας του» (Τάκιτος, ρωμαίος ιστορικός).

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία

Ιωάννης Μ. Ασλανίδης,
Αντιστράτηγος ε.α.