Τζόγος ήταν για τον Κουκουβίνο…

Η αποστροφή του άλλωστε για τα τετριμμένα της δικηγορίας οδήγησε στις πειθαρχικές ποινές που του επέβαλε ο Δικηγορικός Σύλλογος ύστερα από παράπονα πελατών του ότι ανέλαβε τις υποθέσεις τους και τους… κρέμασε αφήνοντάς τους στα κρύα του λουτρού. Μιλάμε για πέντε έξι περιπτώσεις ποινών -επιπλήξεις, πρόστιμα και προσωρινές παύσεις- οι οποίες θα οδηγούσαν σε απαγόρευση άσκησης δικηγορίας για οποιονδήποτε δεν είχε πλάτες στο γαλάζιο σύστημα που ηγεμόνευε την προηγούμενη δεκαετία τον Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης.

Αναζητώντας άλλους -εκτός δικηγορίας- δρόμους, που θα του έφερναν ευκολότερα και γρηγορότερα ενδιαφέρουσα ζωή, οικονομική άνεση και δημοσιότητα, ο Κουκουβίνος αναμίχτηκε στα του μπάσκετ του Άρη, στην περίοδο της παρακμής του «αυτοκράτορα». Ήταν η δεκαετία του 2000, όταν την ένδοξη εποχή του Γκάλη, του Γιαννάκη, του Ιωαννίδη (πρόεδρος ο Άκης Μιχαηλίδης) διαδέχτηκε η περίοδος των ισχνών αγελάδων, των μεγάλων χρεών και της αγωνιώδους αναζήτησης… πλούσιων επενδυτών.

Αντιπρόεδρος της ΚΑΕ -επί προεδρίας του περίφημου για τις ατάκες του στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις Θεόφιλου Μητρούδη- ο Κουκουβίνος έριξε τη ζαριά του φέρνοντας στον Άρη μια… πανίσχυρη πολυεθνική εταιρεία – ονόματι Καραντάνια. Τελικά, ο εν λόγω κολοσσός αποδείχτηκε… ανύπαρκτος, οδηγώντας σε άδοξο τέλος το πέρασμα του Κουκουβίνου από τα αθλητικά της Θεσσαλονίκης.

Έκτοτε, ασχολήθηκε με οτιδήποτε άλλο που θα του μπορούσε να του προσφέρει εύκολο κέρδος. Από διεκπεραιώσεις υποθέσεων επιχειρηματιών έως τον τζόγο: Την ελπίδα της κάθε αδικημένης από τη ζωή μεγαλοφυΐας.

«Ο πίνων μεθά και ο παίζων χάνει», λέει η παροιμία που επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά στην περίπτωση Κουκουβίνου, ο οποίος έπεσε στις δαγκάνες των δανειστών (τοκογλύφους τους λένε στην πιάτσα) για να ξεχρεώσει τη χασούρα. Οι δανειστές πίεζαν και ο Κουκουβίνος -λένε οι κακές γλώσσες- κινδύνευε με καταστροφή. Τον βοήθησε η συμβία και μητέρα των παιδιών τους Σταματία (Τάνια) Σωτηροπούλου -δικηγόρος επίσης- που δούλευε σκυλίσια και ξεζουμίζοντας πολλές φορές πελάτες της -είναι η αλήθεια- για να τα φέρει βόλτα.

Έτσι, όταν ο Κουκουβίνος διαπίστωσε ότι η Σωτοπούλου βρέθηκε -δίχως να το γνωρίζει εκ των προτέρων- στο κέντρο μιας υπόθεσης με πολλά λεφτά και πολλές παρατυπίες, θεώρησε πως βρήκε τη χρυσή ευκαιρία που έψαχνε για να ωφεληθεί.

«Οι άλλοι κονομάνε κοπάδια ολόκληρα, γιατί να μη βγάλω κι εγώ ένα κομμάτι ψητό», σκέφτηκε και άρχισε να ψάχνει τρόπους για να… παίξει.

Απευθύνθηκε στον Πάπιστα, τον μεγαλομέτοχο της ΑΝΘΕΜΙΑΣ ΑΕ, στην οποία είχαν «πουληθεί» τα εν Θεσσαλονίκη ανταλλάξιμα φιλέτα του Εφραίμ και τον πλησίασε για να κάνει κι αυτός τη δική του ανταλλαγή. Να ανταλλάξει τη σιωπή του και την αποδοχή της διαμορφούμενης κατάστασης, από τη σύντροφό του, έναντι μιας μικρής περιουσίας.

«Ο άνθρωπος της νύχτας»

Ο Πάπιστας ρώτησε για τον Κουκουβίνο και αφού πήρε τις πληροφορίες του ανέθεσε την αντιμετώπισή του στον κατάλληλο άνθρωπο. Τον Μάρκο Καραμπέρη.

Παλιός ιδιοκτήτης κέντρων νυχτερινής διασκέδασης ο Μάρκος -του οποίου ο πατέρας υπήρξε ο βασιλιάς της νυχτερινής Θεσσαλονίκης- αφού απέτυχε να συντηρήσει την αίγλη της οικογένειας και να εξασφαλίσει τον άνετο βιοπορισμό του από τη «Νεράϊδα», τον «Αλέξανδρο» και τα άλλα μπουζουκομάγαζα, το γύρισε σε άλλες δουλειές. Κάποιες εργολαβίες, κάποιες διεκπεραιώσεις υποθέσεων ισχυρών -όρα πλούσιων- παικτών, κάποιες δανειακές διευκολύνσεις -με το αζημίωτο φυσικά- τύπων που βρέθηκαν σε ανάγκη κ.λπ.

Έγινε γνωστός με τον εκ Κοζάνης καταγόμενο Πάπιστα όταν ο τελευταίος αποφάσισε να περάσει στις εργολαβίες και τις δουλειές με ακίνητα, από τη στιγμή που πούλησε τις επιχειρήσεις κινητής τηλεφωνίας που κατείχε στη VODAFONE. Ο Πάπιστας αγόρασε από τον Μάρκο το «Αλέξανδρος» (νυχτερινό κέντρο στην περιοχή του αεροδρομίου), το οποίο σχεδίαζε να μετατρέψει σε συνεδριακό κέντρο, ενώ συνεργάστηκαν και σε διάφορες άλλες υποθέσεις. Αυτό που λέγεται στην πιάτσα είναι πως ο Μάρκος εύρισκε ευκαιρίες για τον Πάπιστα και πως του έλυνε διάφορα θέματα με παράγοντες και «παίκτες» στη Θεσσαλονίκη και πως τον… προστάτευε από παγίδες και κακοτοπιές, ως άριστος γνώστης της ανθρωπογεωγραφίας της Θεσσαλονίκης και των σκοτεινών -παρακρατικών- κυκλωμάτων που λυμαίνονται την πόλη.

Η γνωριμία τους έγινε στενή και επικυρώθηκε κάποια στιγμή με την κουμπαριά, όταν ο Καραμπέρης βάπτισε τον πέμπτο γιο του Πάπιστα, δίνοντάς του το όνομα… Εφραίμ. Να ανοίξω μια παρένθεση για να αναφέρω ότι αυτό που κυκλοφορεί στη Θεσσαλονίκη είναι πως ο Πάπιστας γνωρίστηκε με τον Εφραίμ όταν προσέφυγε σε αυτόν ζητώντας τη βοήθειά του στην αντιμετώπιση κάποιου προβλήματος υγείας μέλους της οικογένειάς του. Μετά το αίσιο τέλος της περιπέτειας και νιώθοντας βαθιά υποχρέωση στον Εφραίμ (θεωρώντας ότι οι προσευχές του βοήθησαν αποφασιστικά στην υπέρβαση του προβλήματος), ο Πάπιστας δέθηκε με τον ηγούμενο της Μονής. Ξύπνιος επιχειρηματίας και έχοντας σημαντικό κομπόδεμα (από την πώληση των επιχειρήσεων κινητής τηλεφωνίας), ο Κοζανίτης συγκέντρωσε το ενδιαφέρον του Εφραίμ, ο οποίος εκείνη την εποχή αναζητούσε συνεργάτες για να δομήσει το σύστημα που έστηνε γύρω από τη Μονή και τις μπίζνες της (Off shore εταιρείες, δίκτυα προστασίας, εταιρείες εικονικών αγοραστών, πρόσωπα με εμπειρίες στο στήσιμο διαγωνισμών κ.λπ).

Επιστρέφω στον Καραμπέρη, στο σημείο που αυτός ανέλαβε από τον Πάπιστα να διαχειριστεί την υπόθεση Κουκουβίνου. Γνωστός του Κουκουβίνου, (τόσο από παλιότερη ιστορία δανειοδότησής του -τότε που είχε μπλέξει με τον τζόγο- όσο και από την ενασχόλησή του με τον Άρη, δραστήριος παράγοντας του οποίου είναι και ο αδερφός του Σωτήρης), ο Καραμπέρης του έκλεισε ένα ραντεβού σε καφέ και όταν διαπίστωσε ότι έχει στο μυαλό του κάτι περίεργο τον κάλεσε στο γραφείο του και τον… παγίδεψε βάζοντας τον να διατυπώσει τον εκβιασμό του… on camera.

Το βίντεο τότε (μιλάμε για έναν και πλέον χρόνο πριν) δεν πήγε στον Εισαγγελέα, αλλά κρατήθηκε για τη… δύσκολη στιγμή. Στο μεταξύ, στον Κουκουβίνο δόθηκαν, όπως ισχυρίστηκε ο Πάπιστας στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, και 15.000 ευρώ, προφανώς ως προκαταβολή, καλλιεργώντας του την εντύπωση ότι ο εκβιασμός του έπιασε τόπο.

Αν τώρα αναρωτιέστε για τις δουλειές που κάνει ο Πάπιστας με τις πλάτες των ισχυρών προστατών -ή κρυφών συνεταίρων του- και την προστασία του Μάρκου Καραμπέρη, να σας αναφέρω μία ακόμη.

Εξασφάλισαν συμβόλαια ενοικίασης των γραφείων της ΥΠΕΕ Θεσσαλονίκης και τουλάχιστον δύο ακόμη Εφοριών (Ιωνίας και Καλαμαριάς), εμφανιζόμενοι στους σχετικούς διαγωνισμούς της γνωστής ΚΕΔ (της υπηρεσίας που εποπτεύεται από τον Πέτρο Δούκα) και προτείνοντας όχι υπάρχοντα κτίρια, αλλά σχέδια.

Από τα μέχρι τώρα στοιχεία του ρεπορτάζ -δεν ολοκλήρωσα την έρευνά μου- προκύπτει ότι για τις ανάγκες της ΥΠΕΕ το συμβόλαιο αναφέρει 20 ευρώ μηνιαίως το μέτρο, για 5.000 τ.μ. (100.000 ευρώ τον μήνα δηλαδή), ενώ για τη ΔΟΥ Καλαμαριάς (ίδιο το ενοίκιο) το κτίριο θα αρχίσει να κατασκευάζεται κάπου στον Φοίνικα… (Θα επανέλθω σε επόμενο φύλλο με νέα στοιχεία).

Τα γαλάζια χαμόγελα

Με αυτά και αυτά οι Νεοδημοκράτες πανηγυρίζουν, καθώς κατάφεραν να εξουδετερώσουν μια κρίσιμη μάρτυρα που ονομάτιζε το στενό περιβάλλον του πρωθυπουργού, την ίδια ώρα που οι της αντιπολίτευσης -τόσο οι ΠΑΣΟΚοι όσο και κυρίως αυτοί του ΣΥΝ που πρότειναν την κλήτευση της Σωτηροπούλου αξιολογώντας την ως σημαντική- κινδύνεψαν να δουν τη δουλειά της Εξεταστικής να εκτρέπεται από την ουσία του σκανδάλου σε υποθέσεις εκβιασμών και τοκογλυφίας, με λαμόγια, ανθρώπους της νύχτας (με την ουσιαστική και την ετυμολογική έννοια του όρου), χορεύτριες και κάθε είδους φρούτου, από αυτά που κάνουν καριέρα -δυστυχώς- στη Θεσσαλονίκη.

Ακόμη πιο περιχαρής ο Παναγιώτης Ψωμιάδης, που με το βίντεο του εκβιασμού και τις… διευκρινίσεις της Αζέλ είδε να γλιτώνει από τη μέγγενη στην οποία είχε παγιδευτεί, ξαναθυμήθηκε τη μαγκιά του -την οποία είχε καταπιεί την προηγούμενη βδομάδα- και βγαίνοντας στα κανάλια δήλωσε χαιρέκακα: «Ο Ψωμιάδης και ο Καραμανλής είναι αετοί και πετάνε ψηλά. Έτσι κανείς δεν μπορεί να μας φτάσει».

«Ο Θεός αγαπά τον κλέφτη, αγαπά και τον νοικοκύρη», λέει η παροιμία, κι έτσι την ικανοποίηση του Ψωμιάδη για την υπέρβαση του σκοπέλου Σωτηροπούλου ήρθε να ταρακουνήσει ο γαλάζιος πρώην δήμαρχος Μίκρας Νίκος Πανέρης.

Τι είπε ο Πανέρης; Ότι τον Σεπτέμβριο του 2006 επισκέφτηκε τον νομάρχη συνοδευόμενος από στελέχη της παράταξης των γαλάζιων της Μίκρας για να του ζητήσουν εξηγήσεις σχετικά με τη συναίνεσή του στη μεταγραφή των οικοπέδων του δήμου τους, τα οποία κατέληξαν στη Μονή και ακολούθως στον Πάπιστα. Σύμφωνα λοιπόν με τον επικεφαλής της γαλάζιας παράταξης στην Μίκρα, ο Ψωμιάδης τους είπε: «Μην ανοίγετε αυτό το θέμα, γιατί αν αποκαλυφτεί η ιστορία θα χάσουμε τις εκλογές». (Για την ιστορία να αναφέρω ότι οι γαλάζιοι της Μίκρας πειθάρχησαν, αλλά οι ίδιοι έχασαν τις εκλογές του Οκτωβρίου, ενώ ο Ψωμιάδης τις κέρδισε.)

Γνώριζε η Σωτηροπούλου;

Το ερώτημα που αναφύεται είναι αν η Σωτηροπούλου γνώριζε τα δούναι και λαβείν του Κουκουβίνου όταν προσέρχονταν στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής για να καταθέσει εις βάρος του Ψωμιάδη αναφέροντας τα περί Καραμανλή.

Η λογική λέει ότι δεν γνώριζε. Αν ο Κουκουβίνος είχε εν γνώσει της συμφωνήσει με τον Καραμπέρη στην εξαγορά της σιωπής της, τα είχαν βρει στα λεφτά και είχε πέσει η προκαταβολή, η Σωτηροπούλου δεν είχε κανέναν απολύτως λόγο να διακινδυνέψει τα πάντα.

Η Σωτηροπούλου διατείνεται ότι το μόνο που είχε πληροφορηθεί από τον πατέρα των παιδιών της είναι ότι δήθεν απευθύνθηκε σε αυτόν ο Καραμπέρης απειλώντας τον ίδιο και τα παιδιά τους και ότι αυτός έκανε διάφορους χειρισμούς για να τον καθησυχάσει και να εξασφαλίσει την ηρεμία για να παλέψει νομικά η Σωτηροπούλου την υπόθεση.

Η Σωτηροπούλου υποστηρίζει επίσης ότι μόλις είδε το βίντεο με τον διάλογο του ανθρώπου της με τον Καραμπέρη έπεσε από τα σύννεφα και ότι το γεγονός αυτό σημάδεψε οριστικά και αμετάκλητα την εικόνα που είχε για τον πατέρα των παιδιών της και τη σχέση της μαζί του. Λέγεται πάντως ότι ψάχνουν επιχειρήματα να μπλέξουν τη δικηγόρο με τον Κοντομηνά.

Το πρώτο επιχείρημα που έπεσε στο τραπέζι είναι να αξιοποιήσουν την καλοκαιρινή επίσκεψη του Κοντομηνά -μαζί με τον Λάκη Λαζόπουλο- στο Άγιο Όρος και στη Μονή Βατοπεδίου και να υποστηρίξουν ότι ο ιδιοκτήτης του Alfa ζήτησε να αγοράσει κοψοτιμής το Ολυμπιακό ακίνητο και πως όταν το έχασε ξεκίνησε τον πόλεμο. (Καλά, αν τα ξαναβάλουν με τον Κοντομηνά, θα γίνει κόλαση.)

Η Διεύθυνση Πολιτικής Γης

Είναι γνωστό ότι τη γη του Δημοσίου τη διαχειρίζεται το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης (πρώην Γεωργίας) με τα Τμήματα Πολιτικής Γης των Διευθύνσεων Γεωργίας των Νομών. Με την υπαγωγή των Υπηρεσιών αυτών στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις οι αρμοδιότητες ασκούνται από αυτές, δηλαδή από τους νομάρχες. Υπάρχουν διάφοροι νόμοι με βάση τους οποίους μπορούν να παραχωρούνται εκτάσεις του Δημοσίου σε ιδιώτες με την καταβολή του αντίστοιχου τιμήματος που καθορίζεται από επιτροπή.

Παραχωρήσεις σε άκληρους κατοίκους των αντίστοιχων γεωγραφικών διαμερισμάτων ή ακόμη και σε καταπατητές, οι οποίοι εντέλλονται να καταβάλλουν τίμημα όχι την εμπορική αλλά την «αντικειμενική τιμή».

Στον Νομό Θεσσαλονίκης, όπου οι αξίες γης είναι μεγάλες, παρατηρήθηκε τα τελευταία χρόνια «υπερβάλλων ζήλος» από πλευράς νομαρχίας στην παραχώρηση εκτάσεων. Η υπόθεση πήρε διαστάσεις στον τοπικό Τύπο και έφθασε σε δικαστική έρευνα μετά από καταγγελίες δημάρχων. (σ.σ.: Πριν από κάποιους μήνες είχε ξεσπάσει σκάνδαλο με την περίπτωση γόνου αντινομάρχη, ο οποίος εμφανίστηκε ως δικαιούχος κλήρου υποβάλλοντας αίτηση ως άκληρος μόνιμος κάτοικος του χωριού καταγωγής της γιαγιάς του. Μετά τον σάλο που δημιουργήθηκε, ακυρώθηκε η σχεδιαζόμενη παραχώρηση).

Χιλιάδες στρέμματα παραχωρήθηκαν από τις Επιτροπές, υπό την καθοδήγηση του διευθυντή Πολιτικής Γης και της Πολιτικής Ηγεσίας της νομαρχίας κ. Βόλη. Οι αρμόδιες επιτροπές άλλαξαν επανειλημμένα σύνθεση όταν κάποιοι υπάλληλοι αρνήθηκαν να προσυπογράψουν τις εισηγήσεις που έφταναν στις επιτροπές, επικαλούμενοι και καταγγέλλοντας παρανομίες, οι περισσότερες από τις οποίες σχετίζονται με τη χορήγηση βεβαίωσης από τριμελή επιτροπή ότι η προς παραχώρηση έκταση καλλιεργούνταν 10 χρόνια, πράγμα που δεν μπορεί να αποδειχθεί ούτε διοικητικά ούτε τεχνικά.

Χρόνια τώρα το κουμάντο στην Υπηρεσία… Παραχώρησης Δημόσιας Γης κάνει ο διευθυντής Πολιτικής Γης (Ανδρέας Βόλης), που με τις πλάτες του Ψωμιάδη έχει αναχθεί στο αφεντικό της υπηρεσίας. (Για χρόνια ο Βόλης συνεργάζονταν στενά με τον αντινομάρχη Γιάννη Μπίκο. Πλέον οι δύο άνδρες μιλούν με τα χειρότερα λόγια ο ένας για τον άλλο, πράγμα που συνέβη ύστερα από την αντικατάσταση του Μπίκου η οποία ακολούθησε τη ρήξη της σχέσης του με τον νομάρχη.)

Στο μεταξύ ένα απρόσμενο γεγονός ήρθε να ανατρέψει τον Μάϊο του 2008 τα δεδομένα και να διαρρήξει τις ισορροπίες. Αναφέρομαι στη συνταξιοδότηση -λόγω ηλικίας- του κ. Βόλη.

Ο διευθυντής, παρά το ότι συνταξιοδοτείται υποχρεωτικά λόγω ηλικίας, δεν θέλει να αποχωρήσει. Πήρε άδεια «άνευ αποδοχών» για μερικούς μήνες, με την ελπίδα ότι θα περάσει το νομοσχέδιο για την εκούσια παραμονή των υπαλλήλων στην υπηρεσία και πέραν του ορίου ηλικίας. Φυσικά και στη διάρκεια της «άδειάς» του ήταν παρών και «έλυνε» τα προβλήματα. Έτσι, «χωρίς αποδοχές». Για την πατρίδα, ρε γαμώτο!

Η άδεια τελείωσε, το νομοσχέδιο δεν προχώρησε και η συνταξιοδότηση έγινε υποχρεωτική για τον κ. Βόλη τον Σεπτέμβριο, ο οποίος, παρά τον ορισμό της αντικαταστάτριάς του, δεν αποχωρεί! Κάθεται στο γραφείο του διευθυντή (αν και τελευταία έχει αραιώσει στις εμφανίσεις του) και δέχεται πολίτες, καλεί υπαλλήλους για συνεργασία, συνεργάζεται με τον αρμόδιο αντινομάρχη που έχει γραφείο στον ίδιο όροφο (Α. Παπαναστασίου 63) κ.λπ.

Όπως ο ίδιος διαδίδει, μάλιστα, επίκειται η πρόσληψή του σε θέση συμβούλου του νομάρχη για θέματα γης. Ίσως τότε καταφέρει η νέα διευθύντρια να καθίσει στο γραφείο της…

Αναμένουμε…