Με ομόλογα θα καλύψουν τα χρέη των Ταμείων στα νοσοκομεία!

Η αποδόμηση του κοινωνικού κράτους είναι εδώ με τη διάλυση των δημόσιων νοσοκομείων και την εξάλειψη κάθε ελπίδας για βελτίωση συντάξεων και παροχών.

Για «άδεια ταμεία» κάνουν λόγο αρμόδιοι παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών, τη στιγμή που η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας επιχειρεί να ωραιοποιήσει την εικόνα των οικονομικών δυνατοτήτων του Δημοσίου. Ήδη, πολλά κυβερνητικά στελέχη θεωρούν ότι η υπουργός Φάνη Πετραλιά «δεν έχει αίσθηση της πραγματικής κατάστασης ή γνωρίζει μόνο ένα μέρος των δυσκολιών που υπάρχουν». Πιθανότατα όμως η υπουργός επιλέγει μια καθησυχαστική τακτική στις δημόσιες δηλώσεις της, προκειμένου να μη δημιουργήσει επιπλέον πανικό, αβεβαιότητα και αγανάκτηση σε ασφαλισμένους και συνταξιούχους, που πλήττονται ήδη από τη γενικότερη οικονομική κρίση.

Εξαιρετικά σοβαρή χαρακτηρίζουν τη δυσπραγία των ασφαλιστικών ταμείων αρκετοί από τους διοικητές τους, που πάντως υπογραμμίζουν πως «συντάξεις και δώρα δεν κινδυνεύουν, καθώς θα καλυφθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό». Δραματική είναι η οικονομική κατάσταση στους κλάδους

Υγείας και γι’ αυτό η λύση αναζητείται μέσω της έκδοσης ομολόγων, με τη χρησιμοποίηση των 12-13 δισ. ευρώ των διαθεσίμων των Ταμείων.

Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία των οφειλών των ασφαλιστικών ταμείων προς τα δημόσια νοσοκομεία, που ανέρχονται συνολικά στα 2,6 δισ. ευρώ. Μόνο ο ΟΓΑ και ο ΟΠΑΔ οφείλουν 1,8 δισ. ευρώ, ενώ τα χρέη του ΙΚΑ

υπολογίζονται στα 700-800 εκατ. ευρώ με συνολικό έλλειμμα στον κλάδο Υγείας ύψους 1,45 δισ. ευρώ! Και ενώ η όλη εικόνα αναδεικνύει πως η οικονομική αδυναμία των ασφαλιστικών φορέων έχει φτάσει σε οριακό σημείο, συνεχίζεται η υποχρηματοδότησή τους όπως προκύπτει και από τον κρατικό προϋπολογισμό του 2009. Συγκεκριμένα:

• Για το ΙΚΑ προβλέπεται επιχορήγηση ύψους 2,62 δισ. ευρώ (1% του ΑΕΠ). Όμως, σύμφωνα με τον ν. 3029/02 κατά το 2009 θα πρέπει να καταβληθεί και το ποσόν που αντιστοιχεί στο 1% του ΑΕΠ κατά μέσο ετήσιο όρο για την περίοδο 2003-09.

Όπως επισημαίνουν ανώτατα συνδικαλιστικά στελέχη, «για να τηρηθεί η νομοθετική αυτή υποχρέωση στον αναθεωρημένο κρατικό προϋπολογισμό του 2009 θα πρέπει να καταβληθούν, επιπλέον του ποσού των 2,62 δισ. ευρώ, άλλα 1,55 δισ. ευρώ».

Σημειώνεται πως στην εισηγητική έκθεση για τον προϋπολογισμό του 2008 είχε περιληφθεί αναφορά σύμφωνα με την οποία «ποσό της τάξεως του 1,17 δισ. ευρώ, που αφορά την εξόφληση παρελθόντων ετών, επρόκειτο να αποδοθεί με την έκδοση ειδικών ομολόγων, ρύθμιση όμως που ποτέ δεν έγινε».

Στη χρεοκοπία της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης είναι εύλογο ότι τα ασφαλιστικά ταμεία διανύουν μια πρωτοφανή οικονομική κρίση, καθώς δεν αιμοδοτούνται και από άλλες πηγές, αφού το σύστημα μαστίζεται από την εισφοροδιαφυγή και την αδυναμία ελέγχου των δαπανών που σε συνδυασμό με την ασυνέπεια του κράτους ως προς τις υποχρεώσεις του δυναμιτίζουν τα θεμέλια της κοινωνικής ασφάλισης. Οι τρεις αυτοί παράγοντες κοστίζουν στο ασφαλιστικό μας σύστημα 12 δισ. ευρώ ετησίως.

Η κυβέρνηση φαίνεται ότι έχασε το στοίχημα για την αντιμετώπιση των διαχρονικών «πληγών» του συστήματος. Τη μηχανοργάνωση των υπηρεσιών, τη δημιουργία ενιαίου μηχανισμού είσπραξης των οφειλών, την ενδυνάμωση των ελεγκτικών μηχανισμών, την καθιέρωση πάγιου συστήματος ρύθμισης οφειλών που δεν θα αποβαίνουν σε βάρος των Ταμείων κ.λπ.