Κρίσιμα ερωτήματα για το παρόν και το μέλλον του ΣΑΕ

Ούτε καν έχει ενεργοποιηθεί ακόμη ο «γνωμοδοτικός, εισηγητικός, διεκδικητικός και υποστηρικτικός προς την Ελληνική Πολιτεία» ρόλος του, όπως συνάγεται από τη σχετική παρότρυνση που χρειάστηκε να απευθύνει προς τους αντιπροσώπους των οργανισμών μελών ο συντονιστής Αμερικής Θόδωρος Σπυρόπουλος.

Είπε και πολλά άλλα εξόχως ενδιαφέροντα σε δηλώσεις του ο κ. Σπυρόπουλος. Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε, ωστόσο, η αναφορά του στο γεγονός της αδυναμίας του ΣΑΕ να υπάρξει λειτουργικό και να αποτελέσει τόπο αναφοράς και ένωσης του Ελληνισμού!

«Η ουσία του θεσμού του ΣΑΕ είναι η έκφραση και η συνεργασία του απανταχού Ελληνισμού. Αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις προθέσεις της ομογένειας και τη διάθεση των μελών του για συνεργασία και συντονισμό», δήλωσε και αμέσως πιο κάτω ανέδειξε το μέγα πρόβλημα: «Παρά το γεγονός ότι παρήλθαν 13 χρόνια από την ίδρυσή του, το ΣΑΕ

αναζητεί ακόμη τη μορφή εκείνη που θα το καταστήσει λειτουργικό»…

Έχει σημασία να σταχυολογήσει κανείς μερικά από τα ερωτήματα που βρίσκονται στα χείλη της ομογένειας:

1. Τι ποσοστό της ομογένειας εκπροσωπεί σήμερα το ΣΑΕ; Έχουν δίκιο όσοι λένε πως δεν ξεπερνά το 2% με 3%;

2. Αληθεύουν οι πληροφορίες ότι τα λειτουργικά έξοδα του ΣΑΕ ανέρχονται ετησίως σε 3.600.000 ευρώ και πως συνυπολογιζομένων των συνεδρίων, περιφερειακών συνελεύσεων κ.λπ. ίσως ξεπερνούν τα 4.500.000 ευρώ;

3. Αποδίδει -πότε και πώς;- ουσιαστικό οικονομικό απολογισμό το ΣΑΕ μέχρι και του τελευταίου ευρώ και όχι υπό τύπον έκθεσης;

4. Γιατί το ΣΑΕ αδυνατεί να γίνει οικονομικά αυτάρκης οργανισμός όπως συμβαίνει με άλλες παρόμοιες οργανώσεις άλλων κρατών;

Ομογενειακοί κύκλοι δήλωναν στο «Παρόν» ότι «το ΣΑΕ, πέραν από το ότι δεν κατάφερε όλα αυτά τα χρόνια να καταστεί οικονομικά αυτάρκης οργανισμός, ίσως και εξαιτίας αυτού, αδυνατεί να εκφράσει, πολύ περισσότερο να εκπροσωπήσει, την ομογένεια σε θέματα όπως π.χ. η ψήφος των αποδήμων και η ονομασία των Σκοπίων όπου το Κέντρο καλώς ή κακώς ακολουθεί πολιτική παρεκκλίνουσα εκείνης των Παμμακεδονικών Οργανώσεων αλλά και της πλειονότητας των ομογενών, γεγονός που αυξάνει την απόσταση που το χωρίζει από την απανταχού ομογένεια».

Υπηρετώντας την αντικειμενικότητα, πρέπει κανείς να αναφέρει ότι υπήρξαν περίοδοι, και επί ΠΑΣΟΚ και επί Νέας Δημοκρατίας, και ειδικότερα επί Γρηγόρη Νιώτη και Παναγιώτη Σκανδαλάκη, κατά τις οποίες επιχειρήθηκε να μπει τάξη στην εν γένει αταξία του ΣΑΕ. Να υπάρξει έλεγχος στην οικονομική διαχείριση. Να αγκαλιάσει το ΣΑΕ όλους τους Έλληνες εκτός συνόρων. Να σταθεί όπως πρέπει απέναντι στο δίδυμο Κοινότητα-Εκκλησία. Αντί, όμως, να αλλάξει το ΣΑΕ, άλλαξαν οι υφυπουργοί…

Παράγοντες της ομογένειας καταλογίζουν στο ΣΑΕ ότι εκτός των άλλων έχει παρανοήσει και την αποστολή του η οποία, όπως επισημαίνουν, «δεν είναι να επιβάλει τη γραμμή της Αθήνας στην ομογένεια, αλλά, αντίθετα, να μεταφέρει θέσεις, απόψεις και προτάσεις της ομογένειας στην Αθήνα».

Και δύο επιπρόσθετα ερωτήματα όπως μας τα διατύπωσαν οι ίδιοι ομογενείς:

1. Η Εκκλησία και ο Οικουμενικός Πατριάρχης εξακολουθούν να έχουν τις ίδιες επιφυλάξεις για το ΣΑΕ ή το ΣΑΕ δέχεται ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης είναι ο Ποιμήν που αγκαλιάζει τον ελληνισμό;

2. Στις ΗΠΑ είχαμε πρόσφατα προεδρικές (αλλά και βουλευτικές) εκλογές. Το ΣΑΕ τι ρόλο έπαιξε ώστε να προσεγγίσουμε και να ενισχύσουμε τις ομογενειακές υποψηφιότητες ή τις υποψηφιότητες Αμερικανών φιλικά διακείμενων προς τα ελληνικά θέματα ώστε να ενισχυθεί το ελληνικό λόμπι; Για την ιστορία, το βράδυ της 20ής Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε δεξίωση για τους αντιπροσώπους των μελών του ΣΑΕ ΗΠΑ και τους επίσημους καλεσμένους της περιφερειακής συνέλευσης. Οι εργασίες στην περιφερειακή συνέλευση του ΣΑΕ άνοιξαν το πρωί της Παρασκευής με την εκλογή επιτροπής προεδρείου και υποεπιτροπών για τα ψηφίσματα. Επίσης, ψηφίστηκε ο εσωτερικός κανονισμός για τη λειτουργία της Περιφέρειας.