Επιτέλους…
Παρουσιάζεται αυτές τις μέρες, στην αίθουσα της Παλαιάς Βουλής, το βιβλίο «Αλέξανδρος Παναγούλης: Πρωταγωνιστής της Αντίστασης».
Είναι μια αξιόλογη προσπάθεια της «Πνύκας» και των συναγωνιστών του για ανάδειξη του Μεγάλου Αγωνιστή.
Επίσης, μετά από πρόταση συναγωνιστών του (Βερυβάκης κ.ά.), την οποία αποδέχθηκε εκθύμως ο πρόεδρος της Βουλής, ξεκίνησαν οι προεργασίες για την κατασκευή και τοποθέτηση ανδριάντα του ήρωα στην Αθήνα. Επιτέλους! Από τα πρώτα χρόνια της θητείας μας στη Βουλή πολλές φορές ζήτησα από την Πολιτεία να τιμήσει το εκλεκτό αυτό τέκνο της πατρίδας, τον Αλέκο Παναγούλη, ο οποίος στην ιστορική διαδρομή των αγώνων του λαού κατά των εκάστοτε τυράννων του έχει περίοπτη θέση δίπλα στον Αρμόδιο και τον Αριστογείτονα. Ο Παναγούλης ανήκει στη γενιά μας, αλλά κατέκτησε την ιστορία και έτσι ανήκει στον Λαό, στη Δημοκρατία και το Έθνος.
Ιδού τι γράφαμε πριν από 10 περίπου χρόνια, το 1999, στο βιβλίο μας «Η Απειλή», εκδόσεις «Καλέντης», για τον Παναγούλη:
«Ο Αλέκος Παναγούλης υπήρξε ο αγωνιστής που ποτέ και για καμία σκοπιμότητα ή ιδιοτέλεια δεν υπέστειλε τα λάβαρα των ιδανικών του. Υπήρξε ο ασυμβίβαστος μαχητής της ελευθερίας, της πολιτικής, της κοινωνικής δημοκρατίας και της εθνικής ανεξαρτησίας. Ήταν ο άνθρωπος, με τη μεγάλη ευαισθησία απέναντι στην κοινωνική ανισότητα. Ήταν ο πολέμιος κάθε άδικου, μικρού ή μεγάλου, γιατί όπως έλεγε ο ίδιος:
«Το άδικο δεν έχει διαβαθμίσεις, αν ανέχεσαι το μικρό, θα ανεχτείς και το μεγάλο». Ο άνθρωπος που μισούσε τη βία, αλλά όταν αυτή επιβαλλόταν στους λαούς από τους τυράννους, δεν έβρισκε άλλον τρόπο να την αποκρούσει παρά μόνο τη βία. «Η βία μόνο με τη βία αντιμετωπίζεται», έλεγε συχνά. Και το έπραξε. Όσοι τον έζησαν από κοντά, είναι σε θέση να βεβαιώσουν -το έχω τονίσει και άλλοτε- ότι το αίσθημα του φόβου δεν εμφιλοχώρησε ποτέ στην ψυχή του Αλέκου Παναγούλη. Ποτέ! Μαχόταν για εκείνο που πίστευε και μαχόταν ασυμβίβαστα μέχρι τέλους. «Θέλω να νικήσω, αφού δεν μπορώ να νικηθώ», γράφει σε ένα ποίημά του. Τη δράση του τη χαρακτήριζαν πάντοτε καθαρά και έντιμα μέσα. Αγωνιζόταν πάντοτε με ίσιο παΐδι.
Αυτός ήταν ο Αλέκος Παναγούλης. Ευαίσθητος, αλλά και γενναίος μπροστά στη βία. Μόνο αυτός ο γενναίος μπορούσε να πει ενώπιον του Στρατοδικείου: «Κύριοι στρατοδίκες, δεν υπάρχει ωραιότερο κύκνειο άσμα από τον επιθανάτιο ρόγχο ενώπιον του εκτελεστικού αποσπάσματος της τυραννίας».
Αυτό είπε και ζέστανε με ελπίδα και περηφάνια τις καρδιές των σκλάβων. Αποσβολωμένοι οι στρατοδίκες, κόντυναν μπροστά του και εκείνος ψήλωσε ακόμα πιο πολύ.
Είναι η ώρα η νεολαία να ενσαρκώσει τα οράματά του και να οπλιστεί με το θάρρος του. Τα οράματα του Παναγούλη έρχονται με παλινδρόμηση από το μέλλον και αναζητούν αυτήν την ώρα την ενσάρκωσή τους. Και δεν υπάρχει άλλος ενσαρκωτής παρά μόνον η νεολαία.
Σήμερα, ο Αλέκος Παναγούλης γίνεται πιο επίκαιρος από ποτέ, γιατί πολλές από τις αξίες για τις οποίες αγωνίστηκε δοκιμάζονται. Αλλά και για όσα συμβαίνουν γύρω μας ο Παναγούλης γίνεται αναγκαίος. Και είναι κρίμα, που για ένα μοναδικό σύμβολο αντίστασης, για έναν φάρο ηθικής ακτινοβολίας, για έναν ασυμβίβαστο αγωνιστή της Δημοκρατίας, η ελληνική Πολιτεία δεν βρήκε δύο τετραγωνικά μέτρα γης και ένα κομμάτι μάρμαρο στην Πεντέλη, όχι μόνο για να τιμήσει τον ήρωα και τον μάρτυρα της Ελευθερίας, αλλά για να τον καταστήσει πρότυπο και παράδειγμα μίμησης της ελληνικής νεολαίας.
Είναι κρίμα που τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ο πνευματικός κόσμος, αλλά και κάθε μορφής ηγεσία του τόπου, με ελάχιστες εξαιρέσεις, δεν αξιολόγησαν τον Αλέκο Παναγούλη ως ανυπέρβλητο ιστορικό μέτρο του χρέους και της ευθύνης που πρέπει να διακρίνει τον συνειδητό πολίτη, τον πολίτη με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου».
Αυτά γράψαμε πριν από 10 χρόνια και είναι επίκαιρα μέχρι κεραίας.
«Έδοξε τη Βουλή» σήμερα να τιμήσει τον ήρωα. Και μια και γίνεται λόγος για τη Βουλή, είναι νομίζω η ώρα να τιμηθούν ήρωες βουλευτές που έπεσαν στο πεδίο της μάχης και του καθήκοντος σε εθνικούς, πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες. Ενδεικτικά αναφέρουμε όσους έρχονται στη μνήμη μας: Λορέντζος Μαβίλης, Γρηγόρης Λαμπράκης, Γ. Τσαρουχάς, Σ. Κοντομάρης (έπεσε κατά τις ημέρες του Πολυτεχνείου κ.ά.).
Ο Πολιτικός και Κοινωνικός Σύνδεσμος «Ο Νικόλαος Ζορμπάς», στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της νέας χρονιάς, θα τιμήσει και τον Αλέκο Παναγούλη και τους άλλους αγωνιστές ήρωες.