Χαράς ευαγγέλια στην Άγκυρα…

Εμφανίζεται δηλαδή ο τούρκος πρωθυπουργός ως νόμιμος εκπρόσωπος της Δύσης, τη στιγμή μάλιστα που η εκλογή Ομπάμα δίνει νέα ευκαιρία στην αλλαγή των σχέσεων Ουάσινγκτον – Τεχεράνης.

Έτσι ο γείτονάς μας παρουσιάζεται ως περιφερειακή δύναμη στην περιοχή, όπου τα τελευταία χρόνια έχει βελτιώσει τις σχέσεις της με το Ιράν, το Ιράκ, την πάλαι ποτέ εχθρική Συρία, ενώ μεσολαβεί και στη διένεξη Ισραήλ – Συρίας.

Ακόμη την περασμένη Τετάρτη ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών ανακοίνωσε τη διεξαγωγή τριμερούς συνάντησης μεταξύ Αρμενίας – Αζερμπαϊτζάν και Τουρκίας για την επίλυση της διένεξης για το Ναγκόρνο Καραμπάχ!

Άραγε διδαχθήκαμε κάτι από τα παραπάνω για το πώς εξηγείται η συρρίκνωση της παρουσίας μας στη Μέση Ανατολή, όπου κάποτε, επί Ανδρέα Παπανδρέου, παίζαμε αποφασιστικό ρόλο;

Και κάτι ακόμη. Πώς προβάλαμε και πώς αξιοποιήσαμε, κυρία υπουργέ Εξωτερικών, τη δική μας θητεία στο Συμβούλιο Ασφαλείας;