Στης Σοφοκλέους τα παιχνίδια
Φλερτ με τις 2.000 μονάδες. Ξανά.
Η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά αρέσκεται στην υπερβολή, επομένως γιατί άραγε να συνέβαινε κάτι διαφορετικό αυτή την εβδομάδα;
Συνεπώς, όπως έπεφταν οι διεθνείς αγορές, με πρώτες τις τραπεζικές μετοχές, έτσι και στο ΧΑ οι τράπεζες ήταν εκείνες που έδωσαν τον τόνο της «γενικής υποχώρησης», σε τέτοιο σημείο μάλιστα ώστε την Τρίτη η ελληνική αγορά να τερματίσει την ημέρα με τις μεγαλύτερες απώλειες από κάθε άλλο ευρωπαϊκό χρηματιστήριο, πλην… Τουρκίας και Ρωσίας! Εκεί τουλάχιστον δεν βαυκαλίζονται πως ανήκουν στην ευρωπαϊκή ελίτ!
Μεσοβδόμαδα συνέβησαν όλα. Από τη διάσπαση του ψυχολογικού ορίου των 2.100, το εκ νέου πισωγύρισμα στις 2.000, έως την επαναδραστηριοποίηση συγκεκριμένων funds, από αυτά που προ εβδομάδων πουλούσαν μάρκετ τίτλους του 20άρη και του 40άρη για να τους «ψωνίσουν» τώρα σε ανάλογα επίπεδα.
Φευ όμως, φαίνεται πως οι διαχειριστές των μεγάλων –ξένων κατά βάσιν– χαρτοφυλακίων είχαν και έχουν (;) κι άλλα αποθέματα τραπεζικών τίτλων και στην πρώτη ευκαιρία τούς «σπρώχνουν» για να εξασφαλίσουν τη ρευστότητα που τους χρειάζεται. Κάτι που αποτυπώθηκε εύγλωττα και στο ποσοστό της πτώσης των τραπεζικών τίτλων, αλλά και στον όγκο συναλλαγών τους. Δεν είναι και λίγη μια πτώση άνω του 8% μέσα σε 2 συνεδριάσεις για το σύνολο του τραπεζικού κλάδου. Δικαίως μάλιστα κάποιοι αναλυτές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για το κατά πόσον αυτές οι τράπεζες σε αυτές τις αποτιμήσεις μπορούν να «σταθούν» μελλοντικά. Εάν υποθέσουμε ότι μπορεί να υπάρξει στο άμεσο μέλλον ενδιαφερόμενος που θα επωφεληθεί από τις πρωτόγνωρες κεφαλαιοποιήσεις τους…
Σε κάθε περίπτωση, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η άποψη που εκφράζουν ορισμένοι έμπειροι αναλυτές και χρηματιστές, οι οποίοι «βλέπουν» πιθανό το ενδεχόμενο να υποχωρήσει ακόμα πιο πολύ η αγορά εφόσον συνεχισθούν οι πωλήσεις από ξένα θεσμικά χαρτοφυλάκια. Μοιάζει σαν να περιμένουν όλοι και μάλιστα σε καθημερινή βάση τις τάσεις των διεθνών αγορών προτού τοποθετήσουν τις όποιες εντολές τους είτε αγορών, είτε –συνηθέστερα τώρα τελευταία– εντολών πωλήσεων.
Έτσι όμως δουλειά δεν γίνεται. Ή, σωστότερα, δουλειά γίνεται μόνο για όλους όσοι έχουν την πολυτέλεια να πουλάνε ακόμα και τώρα με κέρδη, ή να αγοράζουν στις τιμές και στα επίπεδα που τους βολεύει…
ΥΓ. 1: Για να μην ψάχνετε ποιοι και πώς ρίχνουν τους δεικτοβαρείς τίτλους με τόση ευκολία, ιδού τα… πειστήρια: Κάτω από το 50% έπεσε η συμμετοχή των ξένων επενδυτών στην κεφαλαιοποίηση της ελληνικής αγοράς τον Οκτώβριο, για πρώτη φορά από τα τέλη του 2006. Κι όλα αυτά με παράλληλη αύξηση κατά 7% περίπου της συναλλακτικής δραστηριότητας. Λογικό…
ΥΓ. 2: Πάντα σύμφωνα με τα στοιχεία του Αποθετηρίου, τον Οκτώβριο επανεργοποιήθηκαν 110.000 κωδικοί ιδιωτών επενδυτών, ενώ άνοιξαν και πάνω από 6.500 νέες μερίδες επενδυτών. Απίστευτο;