Πλειοψηφίες και μειοψηφίες

Κύριε Διευθυντά,
Νομίζω ότι στην εποχή μας όχι απλώς αμφισβητείται το αυτονόητο και το λογικό, αλλά καταπατείται ασύστολα! Φτάσαμε στο σημείο ώστε η θεωρούμενη μεγάλη δημοκρατική κατάκτηση του σεβασμού «των δικαιωμάτων της μειοψηφίας» να έχει καταντήσει φρικτός εφιάλτης και αδίστακτος τύραννος των δικαιωμάτων της συντριπτικής πλειοψηφίας!
Δύο παραδείγματα αρκούν:

=Τα περασμένα Χριστούγεννα στην Αγγλία και την Αυστραλία (αλλά και σε άλλες χριστιανικές χώρες) απαγορεύτηκε ο καθιερωμένος δημόσιος εορταστικός στολισμός, επειδή εθίγοντο τα… δικαιώματα της ελάχιστης μειοψηφίας των μουσουλμάνων!

=Πρόσφατα ιταλικό δικαστήριο έκανε… δεκτή την προσφυγή ενός (!) μουσουλμάνου να αποκαθηλωθούν όλες οι εικόνες του Εσταυρωμένου απ’ όλα τα ιταλικά σχολεία επειδή ισχυρίστηκε ότι προσβάλλεται ο γιος του! Χρειάστηκε η παρέμβαση του ίδιου του Προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας για να παραπεμφθεί η υπόθεση σε ανώτερο δικαστήριο! Το θέμα δεν έχει λήξει ακόμα.

Δεν θα επεκταθούμε στο τι συμβαίνει στις μουσουλμανικές χώρες, αλλά υπενθυμίζουμε τις φρικτές εικόνες από Περσία, Αφγανιστάν, Πακιστάν κ.λπ. που περνάνε σε όλα τα σπίτια μέσα από την τηλεόραση! Είναι γνωστές επίσης οι αυστηρότατες απαγορεύσεις για όλα τα χριστιανικά σύμβολα στη Σαουδική Αραβία (που απαιτεί να φτιάξει τζαμιά σε όλες τις χριστιανικές χώρες και στη δική μας και το πετυχαίνει!), όπου αν κάποιος συλληφθεί να φοράει σταυρό το πληρώνει με βασανισμούς και (τουλάχιστον) πολυετή φυλάκιση!

Ρωτάμε λοιπόν με βαθιά ανησυχία: Πώς προστατεύονται οι πλειοψηφίες;
Αν κάποιοι εγκάθετοι ή φανατικοί προσφύγουν στις νόμιμες αρχές επειδή θίγονται π.χ. από τον σταυρό στη σημαία πολλών ευρωπαϊκών χωρών ή από την ονομασία δρόμων ή σταθμών με ονόματα του Χριστού και της Παναγίας ή από τις λιτανείες και τους επιταφίους ή από την περιβολή των κληρικών στις δημόσιες εμφανίσεις τους ή από οτιδήποτε άλλο, τότε τι γίνεται; Θα περιμένουμε ποια ερμηνεία ή ποια λύση, κάθε φορά, θα δώσει δικαστική ή διοικητική εξουσία; Πρόκειται επομένως ή όχι για μια ιδιότυπη και πρωτόγνωρη τυραννία, η οποία επιβάλλεται με το πρόσχημα του «δικαιώματος της μειοψηφίας» στις συντριπτικές πλειοψηφίες; Και πού θα οδηγήσει αυτό; Φοβερό και να το σκεφτούμε ακόμα! Γι’ αυτό όσο είναι καιρός, ας ανακρούσουμε πρύμναν για να προλάβουμε τα χειρότερα, που με μαθηματική ακρίβεια έρχονται…

Με τιμή
Γεώργιος Ντόνας
Οικονομολόγος