Θ’ αποφύγουμε την προδοσία;
Οι τελευταίες αποκαλύψεις για τις ανίερες σχέσεις Νίμιτς και ΗΠΑ δικαιώνουν απόλυτα όλους εμάς που εξ αρχής ζητούσαμε τη διακοπή κάθε συζήτησης της Ελλάδας με τον συγκεκριμένο διαμεσολαβητή. Δικαιώνουν επίσης την εκτίμησή μας για την πλήρη αποτυχία των διαπραγματεύσεων της ελληνικής κυβέρνησης στο Σκοπιανό, που με τους επιπόλαιους και απαράδεκτους χειρισμούς της οδήγησε το θέμα σε εθνικό όλεθρο για τη χώρα.
(Τι υποκρισία σ’ αυτά τα ΜΜΕ που έπεσαν απ’ τα σύννεφα για τον ρόλο Νίμιτς! Πόσο καιρό τα γράφαμε;)
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση χειρίστηκε εξ αρχής επικοινωνιακά το θέμα. Προσπάθησε να παρουσιάσει το βέτο ως εθνική επιτυχία, την ώρα που είχε παραχωρήσει στους Σκοπιανούς το όνομα της Μακεδονίας διά της αποδοχής της σύνθετης ονομασίας. Όταν όμως έρθει η ώρα που ο κ. Γκρούεφσκι θα πειστεί για κάποιο πρόθεμα που τον εξυπηρετεί και κλείσει η συμφωνία, τότε θα καταλάβει ο ελληνικός λαός την εθνική μειοδοσία της κυβέρνησης. Τότε θα κατανοήσει πλήρως τον ρόλο του καθενός…
Είναι αστείο και ταυτόχρονα οδυνηρό το ότι βρισκόμαστε εδώ και τόσα χρόνια εγκλωβισμένοι ως χώρα σε ένα ζήτημα όπως το Σκοπιανό, καταναλώνοντας πολιτικό και διπλωματικό χρόνο και αποθέματα, προσπαθώντας παράλληλα να επιδείξουμε εθνικό ηρωισμό μέσω των (γελοίων) διαπραγματεύσεων με το νεοσύστατο κρατίδιο των Σκοπίων και την ακραία ηγεσία του!
Την ίδια ώρα εξελίσσονται αρνητικά όλα τα μείζονα και ουσιαστικά εθνικά ζητήματα (Κυπριακό, Ελληνοτουρκικά, Β. Ήπειρος, Αιγαίο κ.λπ.) εξαιτίας της ανύπαρκτης, ανίκανης και δογματικής εξωτερικής μας πολιτικής και διπλωματίας.
Μήπως ήρθε η ώρα να χτυπήσουμε το χέρι στο τραπέζι των Σκοπιανών και να στραφούμε στα σημαντικά εθνικά ζητήματα που βαλτώνουν υπό την ένοχη ανοχή μας; Ως πότε θα παίζουμε τις «κουμπάρες» με τους Σκοπιανούς;
Αμέσως μετά τις αποκαλύψεις για τον ρόλο του Νίμιτς η Ελλάδα έπρεπε να διακόψει κάθε συζήτηση στο θέμα και να σκληρύνει τη στάση της απέναντι στα Σκόπια. Να πει «ΟΧΙ» στη σύνθετη ονομασία. Γιατί είναι σαφές και ξεκάθαρο: Η ελληνική υπογραφή στην παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας στα Σκόπια, δίπλα από οποιοδήποτε πρόθεμα ή προσδιορισμό, αποτελεί εθνική προδοσία. Κανένα ανώδυνο πρόθεμα δεν μπορεί να μακιγιάρει αυτήν την προδοσία.
Ο καθένας φέρει τις ευθύνες του απέναντι στην πατρίδα και την ιστορία.
Κι επιτέλους. Πριν από 68 χρόνια, η μικρή, φτωχή και αδύναμη Ελλάδα τόλμησε να πει «ΟΧΙ» στον γερμανοϊταλικό άξονα ο οποίος είχε υποτάξει τόσους «μεγάλους». Η σημερινή «ισχυρή και δυνατή» Ελλάδα της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ δεν μπορεί να πει ένα «ΟΧΙ» στα Σκόπια;
Με τιμή
Αδαμάντιος Καρασούλας