Επιτέλους τολμήστε, πριν φθάσει το τσουνάμι…
Ανησυχεί η απραξία του Καραμανλή. Διστάζει να πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα. Λύσεις και τρόποι υπάρχουν. Έχει όμως τη δύναμη να επιβάλει τους όρους που θα περιορίσουν την έκταση των τραγικών επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης που φαίνεται στον ορίζοντα; Και ήδη χτυπούν τις πόρτες της γειτονιάς μας…
Όλο και περισσότεροι συμφωνούν μ’ αυτό που πριν από δύο Κυριακές προτείναμε: Κρατικοποιήστε, εθνικοποιήστε, όπως θέλετε πέστε το, την Εθνική Τράπεζα και ας τολμήσουν οι άλλες τράπεζες να ζητήσουν μεγαλύτερα επιτόκια. Δεν θα τους μείνει πελάτης. Εφημερίδες, αρθρογράφοι, αρχηγοί κομμάτων θεωρούν αναγκαία αυτήν την κίνηση. Έχει λοιπόν όπλο ο πρωθυπουργός. Που μπορεί ακόμα και έμμεσα να προβάλει, αρχίζοντας, για να μην τον… παρεξηγήσουν οι ακραίοι της παράταξης, με αγορά μετοχών από δημόσιους οργανισμούς. Δυστυχώς αποφεύγει να το απασφαλίσει… Δεν τολμά; Φοβάται κάτι; Εκτός κι αν πιστεύει ότι έχει άλλες επιλογές… Ας προχωρήσει τότε σ’ αυτές, για να αποτραπούν συνθήκες ζούγκλας που πάνε να δημιουργηθούν. Κι όπου ο ένας θα τρώει τον άλλον. Και ποιος θα αντέξει είναι γνωστό από άλλες μαρτυρικές εμπειρίες: Oι σύγχρονοι μαυραγορίτες…
Στεγνώνει η αγορά, κύριε πρωθυπουργέ! Το φάσμα του «λουκέτου» απειλεί μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις. Οι ιδιοκτήτες τους έχουν αρχίσει να χάνουν τον ύπνο τους… Εκβιάζονται από τις τράπεζες. Ζητούν στα… μουλωχτά αυξημένα επιτόκια. Μέχρι και διπλάσια. Και κόβουν τα δάνεια σε όσους δυστροπούν… Αυτή είναι η ντιρεκτίβα, κύριε Καραμανλή… Όλα τ’ άλλα που λένε είναι λόγια για τους αφελείς…
Στέγνωμα της αγοράς σημαίνει απολύσεις. Και μέρες πείνας για τους πολλούς… Μην περιμένετε ευαισθησίες από τους τραπεζίτες. Που ξεχνούν ότι πλουτίζουν και ζουν σε βίλες και κότερα χάρη στον κοσμάκη, στους μικροεπαγγελματίες, στους επιχειρηματίες. Τα δικά τους λεφτά εκμεταλλεύονται… Διαχειριστές είναι. Και αν υπήρχε καταναλωτικό κίνημα οργανωμένο, θα μπορούσαν οι καταθέτες μέσα σε μία ώρα να κλείσουν όποια τράπεζα τους κάνει γυμνάσια. Αλλά δυστυχώς δεν έχουμε συνειδητοποιήσει τη δύναμή μας. Αυτό όμως είναι άλλης στιγμής θέμα… Οι καταναλωτές έτσι και οργανωθούν μπορούν να κάνουν το μεγάλο μπαμ, την ανατροπή που όλοι ζητάμε…
Τώρα όμως, κύριε Καραμανλή, είναι η δική σας ώρα. Και η μεγάλη ευθύνη σας! Σε σας έλαχε ο κλήρος. Αποφάσεις, εδώ και τώρα. Κι όχι κατόπιν εορτής, όπως μας έχετε συνηθίσει… Δεν είναι δυνατόν να λέτε «ΟΧΙ» στον αμερικανό Πρόεδρο και αντί να στείλετε τελεσίγραφο στους τραπεζίτες, τους παρακαλάτε… Και παζαρεύετε μαζί τους…
Περιθώρια αναμονής δεν υπάρχουν. Το τσουνάμι δεν περιμένει… Κινδυνεύετε να πνιγείτε σ’ αυτό και να καταγραφείτε ως κατώτερος των περιστάσεων. Και έχετε δείξει ότι άλλο είναι το ανάστημά σας…
ΥΓ. 1: Ευθύνες, λιγότερες όμως, έχει και η αντιπολίτευση. Και οι αρχηγοί της. Οι συμφορές και οι τραγωδίες δεν έχουν χρώμα. Ούτε οι άνεργοι και οι απολυμένοι. Δεν τις πληρώνουν μόνο οι «γαλάζιοι» ή οι «πράσινοι», ή οι «κόκκινοι» και οι «πολύχρωμοι». Όλοι θα είναι τα θύματα…
ΥΓ. 2: Ευθύνες έχουμε κι όλοι εμείς. Τα ζητάμε όλα από τους άλλους… Και πέσαμε στην παγίδα της Κίρκης, που έχει μεταμορφωθεί σε καλοπέραση και δανειζόμαστε περισσότερα απ’ αυτά που βγάζουμε και κανέναν μας δεν απασχολεί πώς θα τα πληρώσουμε… Τώρα που ήρθε ο λογαριασμός, χρειάζεται τουλάχιστον αυτοσυγκράτηση και περιορισμός των μη απαραίτητων, ώστε ν’ αντέξουμε στη θύελλα που έρχεται… Και μην ξεχνάμε ότι το κράτος, η Ελλάδα, είμαστε εμείς! Κι εμείς ψηφίζουμε, χωρίς πίσω από το παραβάν να μας απειλεί κανένα αυτόματο για το ποιο ψηφοδέλτιο θα ρίξουμε στην κάλπη και πού θα βάλουμε τον σταυρό…