επικαιρότητα

1
Ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα αναλαμβάνει τα καθήκοντά του έχοντας να αντιμετωπίσει σωρεία προβλημάτων στο εξωτερικό των ΗΠΑ, αλλά και στις διεθνείς σχέσεις της άλλοτε μοναδικής υπερδύναμης. Κι αυτό είναι η φυσική συνέπεια της οκταετίας Μπους, του πλέον ανίκανου Προέδρου. Όμως η ανικανότητα του Μπους κληροδοτεί στον Ομπάμα ένα γιγαντιαίο πολιτικό κεφάλαιο, που μεταφράζεται στην πλήρη αποδοχή του από τον αμερικανικό λαό, αλλά και από τους λαούς των άλλων χωρών. Γιορτάστηκε από πολλούς, Αμερικανούς και μη, η απαλλαγή από τον Μπους και την παρέα του (εβραϊκό λόμπι, πετρελαιάδες και τρωκτικά της Wall Street) και τώρα όλοι μας περιμένουμε την αλλαγή που υποσχέθηκε ο νέος Πρόεδρος. Και το πολιτικό κεφάλαιο που κληρονόμησε του εξασφαλίζει τεράστια περιθώρια αλλαγών. Πώς θα «ξοδέψει» το κεφάλαιο αυτό ο Πρόεδρος Ομπάμα; Αυτό είναι το ερώτημα που πρέπει να βασανίζει πολλούς, αλλά και τον ίδιον. Αν καταθέσει τα όπλα και συμβιβαστεί με το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο, θα μετατραπεί κι αυτός σε έναν «νταβατζή» της διαπλοκής και του νεοφιλελευθερισμού. Και τότε πώς θα μπορέσει να υλοποιήσει τις εξαγγελίες του για μια δικαιότερη κατανομή του πλούτου και του εισοδήματος στο εσωτερικό της χώρας; Πώς θα μπορέσει να αλλάξει τη συμπεριφορά των ΗΠΑ στις διεθνείς σχέσεις και να σταματήσει τον εκτροχιασμό της από τη διεθνή νομιμότητα; Θα είναι για όλους μια απογοήτευση και για τον ίδιο οικτρή αποτυχία. Η κληρονομιά θα μετατραπεί σε μπούμερανγκ. Τα εκτός ΗΠΑ κράτη και οι λαοί τους ενδιαφέρονται φυσικά μόνο για τις σχέσεις της Αμερικής με τη διεθνή κοινότητα. Θα μπορέσει άραγε ο Πρόεδρος Ομπάμα και οι συνεργάτες του να κατανοήσουν ότι η pax Americana ήταν όνειρο των Κλίντον και Μπους που έσβησε πλέον; Θα κατανοήσουν άραγε ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν είναι πλέον πλανητάρχης, καθώς τα 3/4 των κατοίκων του πλανήτη δεν τον αναγνωρίζουν ως πλανητάρχη; Θα κατανοήσει η νέα πολιτική ηγεσία της Ουάσινγκτον ότι τώρα το διεθνές πολιτικό σύστημα έγινε πολυπολικό και οι ΗΠΑ είναι απλώς μία από τις ισχυρές δυνάμεις και μόνο, στηριζόμενη στις πλάτες της ΕΕ; Θα κατανοήσουν ότι η νεοαποικιακή πολιτική εξαγριώνει τους λαούς; Αν γίνουν αυτά κατανοητά και υπάρξουν σχετικές αλλαγές στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, τότε το πολιτικό κεφάλαιο που κληρονομεί ο Πρόεδρος Ομπάμα θα πολλαπλασιαστεί.

2
Το πολιτικό κατεστημένο της Ουάσινγκτον και το οικονομικό της Γουόλ Στριτ θα ρίξουν γέφυρες διαπλοκής με την κυβέρνηση Ομπάμα. Ο νέος Πρόεδρος πόσο θα αντέξει στην πίεση; Πολλοί ηγέτες ανήλθαν στην εξουσία με τις αγνότερες προθέσεις. Όμως στη διαδρομή συμβιβάστηκαν και ξέχασαν και τις δικές τους υποσχέσεις και πρόδωσαν και τις ελπίδες του λαού. Ο Ομπάμα θα καταφέρει να παραμείνει αγνός και αναπαλλοτρίωτος ή θα γίνει αναλώσιμος; Μέχρι τώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές δεν έχει ανακοινωθεί η σύνθεση της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ. Στα ΜΜΕ των ΗΠΑ και των άλλων χωρών της Δύσης κυκλοφορούν ονόματα για τα διάφορα υπουργεία. Τη διεθνή κοινή γνώμη την ενδιαφέρουν τα υπουργεία Εξωτερικών, Άμυνας και Οικονομικών, κυρίως λόγω της κρίσης. Η επιλογή των προσώπων για τα υπουργεία αυτά θα αποτελέσει το πρώτο δείγμα της δύναμης αντίστασης που διαθέτει ο Ομπάμα. Θα είναι μια «πρόβα τζενεράλε» για την πολιτική που θα εφαρμόσει ο νέος Πρόεδρος. Με φρίκη διάβασα ότι μεταξύ των υποψηφίων για το υπουργείο Εξωτερικών επικρατέστερη θεωρείται η γερουσιαστής Χίλαρι Κλίντον, καθώς και ο γνώριμός μας από παλιά Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, φανατικός φίλος της Τουρκίας και αρχιτέκτονας της πολιτικής Κλίντον στα Βαλκάνια. Και αν επιλεγεί η Χίλαρι για το υπουργείο Εξωτερικών, το πιθανότερο είναι ο Χόλμπρουκ να αναλάβει τον τομέα των σχέσεων με την Ευρώπη. Για το υπουργείο Άμυνας φέρεται ο νυν υπουργός Ρόμπερτ Γκέιτς, μετριοπαθής Ρεπουμπλικάνος, που απολαύει της εκτίμησης και των πολεμικών βιομηχανιών. Ενώ για το πανίσχυρο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας προορίζονται φίλοι και συνεργάτες του Κλίντον. Το ίδιο και για την αρχηγία της CIA, για την οποία επικρατέστερος εμφανίζεται ο Τόνι Λέικ, ο οποίος ήταν σύμβουλος εθνικής ασφάλειας επί προεδρίας Κλίντον. Ο μηχανισμός του Δημοκρατικού Κόμματος, που βρίσκεται στα χέρια του ζεύγους Κλίντον, εφαρμόζει «στενό μαρκάρισμα» στον νέο Πρόεδρο για τις θέσεις-κλειδιά. Όμως μπορεί ο Ομπάμα να χτίσει νέο οικοδόμημα με παλιά, χρησιμοποιημένα υλικά; Δύσκολη η αλλαγή χωρίς συγκρούσεις. Ας ευχηθούμε ο Πρόεδρος Ομπάμα να τα καταφέρει.