Να κάνει ένα βήμα μπροστά επιδιώκει με το συνέδριο το ΚΚΕ

Τα στελέχη του κόμματος ευελπιστούν ότι η προσυνεδριακή διαδικασία θα είναι επιτυχής και ταυτόχρονα δεν θα οδηγήσει σε εσωστρέφεια και δεν θα ξεκόψει το ΚΚΕ από την παρέμβασή του στην τρέχουσα πολιτική ζωή. Άλλωστε ουσιαστική διαφωνία για την κεντρική γραμμή του κόμματος δεν υπάρχει και στο μόνο ζήτημα που πιθανόν να υπάρξουν (ήδη φάνηκαν τα πρώτα σήματα) διαφοροποιήσεις είναι στην αποτίμηση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και στον ρόλο του Στάλιν.

Μάλιστα η ίδια η Α. Παπαρήγα σε μια υπεραισιόδοξη ρήση είπε ότι το επικείμενο συνέδριο του κόμματος μπορεί «μέσα στην ιστορία και τη μακρά διαδρομή του Κόμματος να πάρει μια ξεχωριστή θέση, να γίνει ένα από τα πιο σημαντικά συνέδριά του». Στον Περισσό εκτιμούν ότι πλέον το ΚΚΕ είναι πιο ώριμο, πιο ανθεκτικό, πιο «ατσαλωμένο» και έχει αφήσει πίσω του εδώ και αρκετό καιρό τις εσωκομματικές συγκρούσεις οι οποίες το 1991, με την τότε διάσπαση, το έφεραν στα πρόθυρα της διάλυσης και το οδήγησαν να καταγράψει εκλογικό ποσοστό λίγο πάνω από το 4%. Σήμερα, τονίζουν, το Κόμμα φλερτάρει ρεαλιστικά με διψήφια εκλογικά ποσοστά στις ευρωεκλογές, ενώ αποτελεί μετά την ενίσχυσή του στις τελευταίες εκλογές (8%) ένα από τα σημεία αναφοράς στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας.

Θέλοντας να εκμεταλλευθεί αυτήν τη δύναμή του, το ΚΚΕ προχωράει σε σοβαρές παρεμβάσεις και στη Βουλή, και είναι χαρακτηριστικό ότι έχει ήδη καταθέσει τρία σχέδια νόμου για τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, για το εισόδημα των εργαζομένων, για τους δανειολήπτες και για την προστασία των ανέργων.

Είναι ευνόητο ότι το ΚΚΕ θα συνεχίσει τη διακριτή του πορεία έναντι των άλλων πολιτικών δυνάμεων, όχι μόνο των δύο μεγάλων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ) αφού αμείωτη παραμένει η ρητορική του και για τα μικρότερα (ΣΥΝ, ΛΑΟΣ) που, χωρίς να τα ταυτίζει, εκτιμάει ότι αποτελούν το σωσίβιο που θα φορέσει όταν το χρειαστεί το υπάρχον σύστημα. Εν όψει μάλιστα των ευρωεκλογών θα θέσει προ των ευθυνών τους τους ψηφοφόρους ζητώντας την ενίσχυση του ΚΚΕ με το επιχείρημα ότι «δεν μπορεί να πηγαίνεις στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ και να ζητάς μετά από το ΚΚΕ να σου λύσει τα προβλήματα».

Tην ίδια στιγμή αρχίζει να θερμαίνεται ο προσυνεδριακός διάλογος για το επικείμενο συνέδριο και από ό,τι φαίνεται, όπως έχει ήδη αναφερθεί από το «ΠΑΡΟΝ», επίκεντρό του θα είναι το θέμα του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Παρά το ότι η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ στις θέσεις της προχωράει σε μια συνολικά θετική αποτίμηση της δράσης του Ι. Στάλιν, εντύπωση προκάλεσε ότι ένα από τα πρώτα άρθρα που δημοσιεύθηκαν -στα πλαίσια του διαλόγου- στον «Ριζοσπάστη» ήταν ένα άρθρο σφόδρα επικριτικό στις εκτιμήσεις της ηγεσίας του κόμματος.

Πρόκειται για άρθρο του καθηγητή του Παντείου Γ. Ρούσση, ο οποίος «με πόνο ψυχής» -όπως λέει- διαπιστώνει ότι οι θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ «επιβεβαιώνουν την εκτίμησή μου περί σταλινικής στροφής του κόμματος», στροφή που «σε συνδυασμό με ένα σεχταρισμό ο οποίος όλο και πιο έντονα διέπει όλες τις πτυχές της κομματικής δραστηριότητας, αν τελικά υιοθετηθεί από το 18ο Συνέδριο θα είναι καταστροφική». Μάλιστα προχωρώντας ακόμα παραπέρα λέει ότι η Κεντρική Επιτροπή, δικαιολογώντας τα εγκλήματα που έγιναν την περίοδο του Στάλιν, «οδηγεί στο λογικό συμπέρασμα ότι η ΚΕ υποστηρίζει ότι στον σοσιαλισμό του μέλλοντός μας, όπως γινόταν και επί Στάλιν, θα καταστέλλονται μέχρι και θα τιμωρούνται με την εσχάτη των ποινών και οι εργαζόμενοι που τυχαίνει να διαφωνούν με την όποια κομματική γραμμή ή ακόμα και εκείνοι που θα θεωρούνται δυνάμει διαφωνούντες ή και τα ίδια τα κομματικά στελέχη όπως έγινε με το 70% των μελών της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ένωσης που συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν διά τουφεκισμού κατά κύριο λόγο την περίοδο 1937 – 1938»!