επί του πιεστηρίου
Η εκλογή του Ομπάμα ήρθε να διαψεύσει όλους εκείνους που έλεγαν ότι τελείωσαν οι χαρισματικοί ηγέτες! Ξεχνούν, γιατί έτσι προφανώς τους συμφέρει, ότι η ζωή τούς γεννάει, δεν κατασκευάζονται. Και ο 45χρονος Αφροαμερικανός απέδειξε ότι όταν λες τα απλά πράγματα, αυτά που σκέπτεσαι και απασχολούν τον κάθε πολίτη, όταν μιλάς με την καρδιά και δίνεις ελπίδα και όραμα και είσαι αποφασισμένος να συγκρουστείς, να μη δειλιάσεις, και είσαι έτοιμος για όλα, όταν είσαι «ένας από μας», τότε έχεις κερδίσει τη μάχη, τον καθένα μας! Και συστρατεύονται μαζί σου. Το είδαμε τη νύχτα της νίκης. Ήταν κάτι ανάλογο με εκείνη τη νύχτα της εκλογής του Ανδρέα. Και δεν είναι υπερβολή ότι αυτά που είπε ο Ομπάμα, αλλαγή, νίκη του λαού, νίκη των Αμερικανών, θύμισαν Ανδρέα.
Δεν κατασκευάστηκε σε… εργαστήρια και σε γραφεία βιομηχάνων ο Ομπάμα. Ξεκίνησε μόνος του, πίστεψε στον εαυτό του και στις δυνάμεις του. Τα ʼβαλε με όλους. Είχε απέναντί του έναν Κλίντον και τον κόσμο του. Ένα κατεστημένο, άσχετα αν κατέρρεε. Δέχθηκε μια βρώμικη προσωπική επίθεση. Μέχρι φιλαράκο των τρομοκρατών τον είπαν (αν αυτό γινόταν στην Ελλάδα θα είχαμε… σεισμό!). Όμως δεν έκανε πίσω. Ούτε ο κόσμος που είχε αρχίσει να τον πιστεύει. Η υποχώρηση της Χίλαρι ήταν η πρώτη μεγάλη νίκη του. Η επιβεβαίωση της αποδοχής από τον αμερικανό πολίτη. Από κει και πέρα η οργή κατά του Μπους, που ήταν καταστροφή για τις ΗΠΑ, άνοιξε διάπλατα τον δρόμο προς τον Λευκό Οίκο. Ήταν μια απόλυτα προσωπική νίκη του Ομπάμα. Έστειλε παντού ένα μεγάλο μήνυμα. Ότι ο καθένας μπορεί. Δεν χρειάζεται να είσαι από τζάκι. Και γεννημένος σε παλάτια. Με μπαμπάδες πρωθυπουργούς. Αρκεί να πιστέψεις στον εαυτό σου. Και να θέλεις να αγωνιστείς. Στο χέρι σου είναι… Γιʼ αυτό και δεν δάκρυσαν μόνο οι Αφροαμερικανοί, εκείνοι οι βασανισμένοι της «Καλύβας του Μπαρμπα-Θωμά», οι δεύτερης κατηγορίας πολίτες, επειδή είχαν άλλο χρώμα, οι παραγκωνισμένοι. Δάκρυσαν όλοι, σε κάθε γωνιά της γης. Και πήραν δύναμη. Ότι μπορούμε να τα αλλάξουμε όλα. Μαζί με τα δάκρυα ήρθε ξανά το χαμόγελο στα χείλη. Αυτή είναι η μεγάλη προσφορά του Ομπάμα σʼ όλους τους λαούς της γης… Τα δύσκολα βέβαια τώρα αρχίζουν. Τα λόγια θα πρέπει να γίνουν πράξη… Να μη διαψεύσει όλους εκείνους που τον πίστεψαν. Και τον έκαναν δικό τους άνθρωπο, ένα νέο παιδί που ήρθε από το πουθενά και πριν από 2-3 χρόνια δεν τον ήξερε κανείς… Και είχε το μειονέκτημα να είναι μαύρος… Και κατάφερε να ενώσει όλους…
Ανεξάντλητος ο Μίμης Ανδρουλάκης. Παραμένει το «τρομερό παιδί», έστω κι αν άλλαξε στρατόπεδο… Κάνει την επανάστασή του μέσα από τα βιβλία που βγάζει. Το «Λευκό κοτσύφι» είναι η νέα προσφορά του. Πρόκληση για όσους ακόμα διαβάζουν. Είναι σίγουρο ότι δεν θα χάσουν την ώρα τους. Καλό ρεκόρ, Μίμη.
Να κάνουμε τον σταυρό μας να μη δούμε αυτά που συμβαίνουν σε Πολιτείες της Αμερικής, όπως στο Ντιτρόιτ, όπου συμπατριώτες μας 70 χρονών κάνουν τους μπογιατζήδες για να τα βγάλουν πέρα… Όσο κι αν γκρινιάζουμε ζούμε μια χαρά. Το γεγονός ότι 1.500.000 ξένοι δουλεύουν στην Ελλάδα είναι η απόδειξη… Και το ζητούμενο για όλους μας είναι αυτά που έχουμε καταφέρει να τα προστατεύσουμε με κάθε θυσία…
Αυτό το Παρατηρητήριο του Ελσίνκι, αν δεν κάνουμε λάθος, είναι Μη Κυβερνητική Οργάνωση και προφανώς χρηματοδοτείται από το υπουργείο Εξωτερικών. Δηλαδή πληρώνει το ελληνικό δημόσιο για να βγαίνουν κάποιοι ανθέλληνες να προπαγανδίζουν τις διεκδικήσεις των Σκοπίων εναντίον μας. Αυτή είναι η αποστολή του υπουργείου Εξωτερικών, κύριε Καραμανλή και κυρία Ντόρα Μπακογιάννη;
Εντάξει, υπάρχουν προβλήματα στο ΕΣΥ, θα μπορούσε να ήταν καλύτερη η εξυπηρέτηση των ασθενών, οι γιατροί (εκτός ηρωικών εξαιρέσεων) να ήταν πιο συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, όπως και το νοσηλευτικό προσωπικό, ο έλεγχος πιο συστηματικός, αλλά μην τα μηδενίζουμε όλα. Και μην ξεχνάμε ποια ήταν η κατάσταση πριν από το 1981, όπου ήθελες μπάρμπα στην Κορώνη και μέσον τον γιατρό (με ό,τι σημαίνει αυτό…) για να μπει ο άρρωστος στο νοσοκομείο και χρειαζόταν ένα κάρο λεφτά και σήμερα δεν πληρώνεις στα κρατικά νοσοκομεία σχεδόν ούτε ένα ευρώ, ενώ στα ιδιωτικά θέλεις 2.000 με 3.000 ευρώ την ημέρα! (Αλήθεια, ποτέ δεν είδαμε κανένα κανάλι ή εφημερίδα να ασχολείται με το τι συμβαίνει στα ιδιωτικά νοσοκομεία. Το γιατί είναι αντιληπτό… Εκεί οι περισσότεροι των ΜΜΕ με όλο το σόι τους νοσηλεύονται δωρεάν). Και όποιος λέει ότι στο εξωτερικό είναι καλύτερα τα νοσοκομεία, ας κάνει μια βόλτα μέχρι το Λονδίνο, όπου για μια εξέταση, π.χ. DNA, θέλει ΔΥΟ μήνες! Όσο για το τι θα πληρώσει, ας μην επιχειρήσει κανείς να κάνει σύγκριση γιατί θα πει Ελλαδίτσα και πάλι Ελλαδίτσα. Και πέραν αυτών υπάρχουν δημόσια νοσοκομεία που λάμπουν και δουλεύουν ρολόι, όπως το Γενικό Κρατικό «Γ. Γεννηματάς», το Αττικό Νοσοκομείο κ.ά. Κι αυτό οφείλεται στην ικανότητα και τη θέληση για προσφορά των διοικήσεών τους. Ας μη λοιπόν τα γκρεμίζουμε όλα…
Θα… ξαναδιαρθρώσουν την ΥΠΕΕ (πρώην ΣΔΟΕ) οι εγκέφαλοι του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών. Πριν από δύο χρόνια κατάργησαν το ΣΔΟΕ και έφτιαξαν την ΥΠΕΕ… Τώρα αυτή η… ξαναδιάρθρωση τι στόχο έχει; Να μη δουλεύει τίποτα; Ακόμη και οι Δακίτες ντρέπονται γιʼ αυτά που συμβαίνουν…
Δεν πάει καθόλου καλά η περαίωση. Αντίθετα με τις προβλέψεις του υπουργείου δεν υπάρχει προσέλευση. Θεωρούν οι επιχειρήσεις ότι η ρύθμιση δεν είναι καθόλου ευνοϊκή. Η προηγούμενη ήταν πιο ελκυστική. Αποτέλεσμα ούτε τα μισά από τα δύο δισεκατομμύρια ευρώ που προέβλεπε ο Αλογοσκούφης δεν θα εισπραχθούν. Νέο φιάσκο δηλαδή…
***
Τώρα θυμήθηκαν το κράτος. Τώρα κατάλαβαν ότι η ασυδοσία δεν κάνει καλό. Οδηγεί σε αγριότητα. Χρειάζεται έλεγχος. Γιʼ αυτό και το «ΠΑΡΟΝ» αισθάνεται δικαιωμένο. Όταν φώναζε ότι πρέπει να γυρίσουμε πίσω στη διατίμηση για να κτυπηθεί η ακρίβεια και στον αστίατρο για να ξέρουμε τι τρώμε. Έπρεπε να φθάσουμε στην άκρη του γκρεμού, για να χωνέψουν όλοι τα αυτονόητα.
***
Πού είσαι Ανδρέα, να δεις αυτούς που σʼ έστησαν στον τοίχο να ζητάνε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. Ποιος νομίζεις; Ο Λεωνίδας ο Κύρκος. Που για να πείσει να ψηφίσουν οι βουλευτές του τότε Συνασπισμού της… Αριστεράς και της… Προόδου υπέρ της παραπομπής του Παπανδρέου είπε αυτό που δεν ξεχνιέται ποτέ: «Ψηφίζω και το κρίμα σʼ εμένα και τα παιδιά μου»… Και σήμερα θέλει συνεργασία με τους… κλέφτες…