Βγήκε από την αφωνία ο Αρχιεπίσκοπος
Με αυτήν τη θέση που εξέφρασε ο κ. Ιερώνυμος θύμισε περισσότερο κάτι από Χριστόδουλο και λιγότερο από τον υπερβολικά αθόρυβο Αρχιεπίσκοπο που γνωρίσαμε τους τελευταίους δέκα μήνες. Για πρώτη φορά από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά του ο κ. Ιερώνυμος έστειλε ένα σαφές μήνυμα για ένα θέμα που διαρκώς παραμένει στην επικαιρότητα και μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω στην Εκκλησία της Ελλάδος. Ο κ. Ιερώνυμος με αυτήν τη δήλωση –η οποία είναι αλήθεια πως ξάφνιασε όσους τον επέκριναν για ατολμία και αφωνία– έστειλε μηνύματα τόσο στο εσωτερικό της Εκκλησίας –για να κατευνάσει τα οξυμένα πνεύματα– όσο και σε όποια κυβέρνηση θελήσει να κάνει πράξη τον χωρισμό, υπενθυμίζοντας ότι «θα βρει τον λαό μπροστά της».
Οι πιέσεις που του ασκούνταν τον τελευταίο καιρό από Μητροπολίτες ήταν εντονότατες, καθώς, όπως υποστήριζαν, δεν μπορεί ο «πρώτος» να παραμένει απαθής και αμέτοχος σε έναν επικείμενο χωρισμό Εκκλησίας και Πολιτείας. Δεν μπορεί να μην ακούγεται η άποψή του για την πρόθεση να καταργηθεί το μάθημα των Θρησκευτικών ή για τη θέσπιση του συμφώνου συμβίωσης. Ιδιαίτερα στο ζήτημα του χωρισμού κράτους – Εκκλησίας οι πιο σκληροί Μητροπολίτες επιμένουν ότι η Εκκλησία πρέπει να διεκδικήσει από τώρα, ακόμη και με δική της πρωτοβουλία, τον ρόλο της και να έχει σχέδιο αντίδρασης εάν ποτέ επιχειρηθεί από κάποια κυβέρνηση η διάκριση των δύο θεσμών. Επηρεασμένος από τη θητεία του σε μια Μητρόπολη ο Αρχιεπίσκοπος σιγά σιγά αρχίζει και συνειδητοποιεί το μέγεθος της ιστορικής ευθύνης του. Αντιλαμβάνεται πια τη διαφορά από τη διοίκηση μιας μητρόπολης στην ελληνική επαρχία με την ηγετική θέση που κατέχει σε μια από τις πιο ζωντανές και δραστήριες Ορθόδοξες Εκκλησίες. Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες, ο κ. Ιερώνυμος έχει αρχίσει να κρατά διακριτικά τις αποστάσεις του από συνεργάτες του που εισηγούνται κινήσεις και πρωτοβουλίες που δεν είναι του «στυλ» του. Κάλλιο αργά παρά ποτέ…
Είναι σαφές ότι ο κ. Ιερώνυμος δεν είναι άνθρωπος των εντάσεων, των ηχηρών πρωτοβουλιών και των θερμών διεκδικήσεων των κεκτημένων της Εκκλησίας. Ερμηνεύοντας, ωστόσο, αυτήν τη δήλωση είναι ολοφάνερη η πρόθεσή του να ακουστεί και η δική του θέση, να δηλώσει την παρουσία του στις εξελίξεις. Κυρίως για να προλάβει το τσουνάμι των αντιδράσεων που με μαθηματική βεβαιότητα θα προέκυπτε από την παρατεταμένη αφωνία του σε πλείστα καυτά ζητήματα που αφορούν την Εκκλησία. Και αυτό διότι το εσωτερικό της Εκκλησίας, τόσο σε επίπεδο μητροπολιτών όσο και διοικητικών υπαλλήλων στο συνοδικό μέγαρο, είναι ένα καζάνι που βράζει τόσο από την ολοκληρωτική απουσία της Εκκλησίας της Ελλάδος από τόσα σοβαρά θέματα, όσο και από τον «χώρο» που έχει παραχωρήσει σε λαϊκούς συνεργάτες του που αυτοσυστήνονται ως οι «αντ’ αυτού» και δείχνουν να κάνουν ό,τι θέλουν, πολλές φορές και κινήσεις που δεν συνάδουν με το πνεύμα της Εκκλησίας. Εκτός εάν ο κ. Ιερώνυμος συμφωνεί με τις άκομψες επιχειρηματικές κινήσεις του διευθυντή της ΕΚΥΟ κ. Ζαμπέλη -με τη σύμφωνη γνώμη του Ιωαννίνων ασφαλώς- και των συμβούλων του με τους υψηλούς μισθούς να επενδύονται τεράστια κεφάλαια της Εκκλησίας στο χρηματιστήριο ή τις μαζικές απολύσεις που γίνονται στη ΜΚΟ «Αλληλεγγύη». Και όσον αφορά τις επενδύσεις στο χρηματιστήριο, το επιχείρημα ότι «υπήρχε η σύμφωνη γνώμη και άλλων μελών της Συνόδου» καταρρέει μεμιάς όταν αντιληφθεί κάποιος τη σχέση που έχουν οι Μητροπολίτες με το χρηματιστήριο… Επί της ουσίας, οι Μητροπολίτες είναι παπάδες, ξέρουν από θείες λειτουργίες και δοξολογίες και όχι από hedge funds και προνομιούχες μετοχές. Ό,τι τους πείτε κύριοι της ΕΚΥΟ με πολύ ή λίγο δισταγμό θα συναινέσουν να πράξουν…
Απολύουν όπως στις πολυεθνικές!
Και αν ο κ. Ιερώνυμος δηλώνει άγνοια για τα οικονομικά και έχει αφήσει τη διαχείρισή τους στο δίδυμο Ιωαννίνων – Ζαμπέλη, είναι τουλάχιστον γνώστης των όσων γίνονται στη ΜΚΟ «Αλληλεγγύη»; Μετά τις 10 απολύσεις ακολουθούν κι άλλες με το πρόσχημα ότι οι «περικοπές» προσωπικού είναι «δυστυχώς απαραίτητες» λόγω των οικονομικών δυσκολιών που αντιμετωπίζει η οργάνωση. Οι ίδιες δυσκολίες δεν αφορούν άραγε και τα τόσα νέα στελέχη και συμβούλους που προσέλαβαν στην ΕΚΥΟ και την «Αλληλεγγύη»; «Τι να κάνουμε… όπως όταν αλλάζουν οι κυβερνήσεις αλλάζουν και τα πρόσωπα, κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στην περίπτωσή σας», άκουσαν αποσβολωμένοι οι απολυθέντες υπάλληλοι να λέει ως επιχείρημα η συνεργάτιδα του κ. Δήμτσα που ανέλαβε να τους ξαποστείλει (στη Τζένεραλ Μότορς είχαν πιο σοβαρά επιχειρήματα…). Σύντομα μάλιστα θα ακολουθήσει και νέος γύρος απολύσεων στην ΜΚΟ «Αλληλεγγύη», στην εφημερίδα «Αλληλέγγυος Πολίτης» (που ανέστειλε την έκδοσή της) και στον ραδιοφωνικό σταθμό της Εκκλησίας. Υπολογίζεται ότι μέχρι το τέλος του έτους ακόμη τριάντα άτομα θα έχουν μεταπηδήσει από τον «φιλάνθρωπο» χώρο της Εκκλησίας στον ανάλγητο τόπο της ανεργίας… Αυτά, Μακαριώτατε, γίνονται εν γνώσει σας; Μήπως πρέπει να θυμηθείτε ξανά τις δηλώσεις συμπάθειας και στήριξης που έχετε κάνει στο παρελθόν για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η γενιά των επτακοσίων ευρώ, αντί να προσθέτετε σε αυτούς και άλλους τόσους. Αντί να προσλαμβάνετε καινούργιους υπαλλήλους, γιατί δεν αξιοποιείτε αυτούς που απολύετε; Εκτός και αν αυτοί οι νέοι που απολύετε δεν έχουν ούτε προϋπηρεσία στην Εμπορική Τράπεζα, ούτε καταγωγή από τη Λιβαδειά και τη Σίφνο…