Αλλαγές στο επικοινωνιακό τιμ

H αποχώρηση του Θόδωρου Ρουσόπουλου δημιούργησε, όπως ήταν φυσικό, για μικρό χρονικό διάστημα, προβλήματα δυσλειτουργίας στο όλο σύστημα, που ωστόσο με την πάροδο του χρόνου τίθενται στο περιθώριο. Ο Προκόπης Παυλόπουλος ρυθμίζει ήπια τα πράγματα σε επίπεδο ενημέρωσης όσον αφορά τα λεγόμενα κρατικά μαγαζιά, χωρίς παρεμβάσεις και με «σύμβουλο» τις πολύ καλές σχέσεις που πάντα είχε με τα Μέσα Ενημέρωσης. Σε βάθος χρόνου όμως δεν αποκλείονται διάφορες αλλαγές.

Ωστόσο τα πράγματα δεν έχουν ξεκαθαρισθεί ακόμη. Και είναι τόσο θολό το τοπίο που τα Μέσα Ενημέρωσης και οι δημοσιογράφοι που κάνουν τα σχετικά ρεπορτάζ αναλώνονται σε «δημοσιογραφικά κομμάτια επιβολής απόψεων». Κάθε εφημερίδα ή ηλεκτρονικό μέσο ενημέρωσης παρατηρεί και καταγράφει την επικοινωνιακή πολιτική καταπώς επιθυμούν οι εκδότες ή οι δημοσιογράφοι. Ούτε για τον κεντρικό πυρήνα των στελεχών που θα παίξουν τον ρόλο τους στην επικοινωνιακή πολιτική δεν συμφωνούν.

Ωστόσο ο πυρήνας αυτός είναι δεδομένος και αποτελείται από τους Γιώργο Σουφλιά, Δημήτρη Σιούφα, Προκόπη Παυλόπουλο, Βαγγέλη Μεϊμαράκη, Γιώργο Αλογοσκούφη και φυσικά την Ντόρα Μπακογιάννη. Σε επίπεδο υπουργών αυτός είναι ο πυρήνας που επωμίζεται το βάρος των καθημερινών συνεννοήσεων και των σχέσεων με τον Τύπο. Συσκέψεις βέβαια δεν είναι δυνατόν να γίνονται καθημερινά με έξι υπουργούς και τον πρωθυπουργό, όπως αφελέστατα πιστεύουν ορισμένοι. Η τοποθέτηση του Παυλόπουλου στον τομέα των μίντια ήταν ευφυής, διότι και παιγνίδι δικό του δεν παίζει και οι άλλοι τον αποδέχονται και συνεννοείται με τους πάντες επί είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο.

Εδώ ξεκινούν τα προβλήματα. Ο συμπαθής Ευάγγελος Αντώναρος μπορεί να είναι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, αλλά υπάρχουν πολλοί ενδοιασμοί εάν μπορεί να είναι ο… εκπρόσωπος του πρωθυπουργού…

Από το επιτελείο που απαρτίζει τον πυρήνα αυτού που συνηθίζαμε να ονομάζουμε «πρωινό καφέ» (και που δεν υφίσταται ουσιαστικά τα τελευταία χρόνια) δύο μόνον μέλη έχουν σχέση με τα μίντια και την πολιτική: οι Γιάννηδες, Αγγέλου και Ανδριανός. Από εκεί και πέρα, ουδείς έχει αντιληφθεί από πού διαθέτουν τις σχετικές προσλαμβάνουσες όλοι εκείνοι που πλασάρονται στο Μαξίμου ή στις συσκέψεις ως ινστρούχτορες μηνυμάτων, καταστάσεων ή μεταφορείς της περιρρέουσας ατμόσφαιρας, και… ποιοι τους τις μεταδίδουν.

Υπάρχει λοιπόν ουσιαστικό κενό στο θέμα διαμόρφωσης ενός κεντρικού επικοινωνιακού σχεδιασμού. Από την άλλη πλευρά η οποιαδήποτε προσπάθεια ενός επικοινωνιακού επιτελείου, που απαιτείται να γνωρίζει από προπαγάνδα και μίντια, υπονομεύεται από ορισμένα πολιτικά πρόσωπα που έχουν την αίσθηση ότι μπορούν να κουνούν την μπαγκέτα της ενημέρωσης καταπώς έχουν την εντύπωση…

Δεν κατανοούν ακόμη στην κυβέρνηση ότι το μόνο που μπορεί να σώσει αυτήν τη στιγμή την κατάσταση είναι η δημιουργία ενός άτυπου οργάνου διαμόρφωσης επικοινωνιακής πολιτικής, το οποίο θα συνεργάζεται άψογα, μελετημένα και οργανωμένα με το επιτελείο των πέντε έξι υπουργών που θα διαμορφώνουν κανόνες πολιτικής.

Μόνοι τους οι υπουργοί δεν μπορούν…

Η διαμόρφωση ενός στενού πυρήνα υπουργών μπορεί να αποτελέσει ανάχωμα στις βολές κατά του ίδιου του πρωθυπουργού, ώστε να μη χαθεί το συγκριτικό πλεονέκτημα των πλεονεκτημάτων του προφίλ του Κ. Καραμανλή -τα περί πρωθυπουργού υπό εποπτεία αποτελούν προπαγανδιστικές ανοησίες της αντιπολίτευσης- αλλά δημιουργεί και ορισμένα προβλήματα επικοινωνιακής πολιτικής. Κι αυτό διότι δεν υπάρχει σαφής στόχος, δεν υπάρχει κοινή γραμμή πλεύσης και ο καθένας βαράει, κατά το κοινώς λεγόμενο, το βιολί του.

Ώρα για σκληρές αποφάσεις

Η προσπάθεια για την παραγωγή συγκεκριμένης κάθε φορά –και βάσει των παρατηρήσεων του στενού πυρήνα των υπουργών επικοινωνιακής πολιτικής– θα πρέπει να γίνει προσεκτικά, αφού οι υπουργοί φαίνεται ότι τρέμουν στη σκέψη πως μπορεί πάλι η επικοινωνία και τα συνακόλουθα πολιτικά τερτίπια της να περάσουν σε ένα και μόνον πρόσωπο…

Οι φόβοι όμως αυτοί δεν μπορεί να αποτελέσουν την αιτία για να μην υπάρξει ουσιαστική ρύθμιση για τα θέματα παραγωγής επικοινωνίας. Και φυσικά δεν είναι δυνατόν να παραγάγει επικοινωνιακή πολιτική αυτός ο πυρήνας στελεχών… που δεν παρήγαγε επί τόσα χρόνια…

Απαιτούνται σκληρές αποφάσεις για ορισμένα στελέχη που νομίζουν ότι γνωρίζουν επικοινωνία. Κι ακόμη πιο σκληρές αποφάσεις για εκείνους που έχουν την αίσθηση ότι μπορούν ακόμη να σπέρνουν αριστερά και δεξιά «ειδήσεις» περί συμμετοχής τους σε ένα όργανο που δεν υφίσταται… Εκτός εάν θέλουν κάποιοι να διαιωνίζουν -και φυσικά κάνουν εγκληματικό λάθος- την αίσθηση ότι κάποιοι που έφυγαν είναι ακόμα εδώ και δρουν στο παρασκήνιο…