Προσοχή στη «φιλελληνική» πολιτική στροφή Ομπάμα

«… μηδεμίαν ετοιμοτέραν είναι τοις ανθρώποις διόρθωσιν της των προγεγενημένων πράξεων επιστήμης».
ΠΟΛΥΒΙΟΣ, «Ιστορίαι» (Ιστοριών πρώτη 1)

Ο σκιώδης υπουργός Εξωτερικών του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέας Λοβέρδος, καθώς και η ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, παραμένουν εγκλωβισμένοι στην αντίληψη ότι η διαφαινόμενη αλλαγή στον Λευκό Οίκο θα επιφέρει και τη «φιλελληνική» στροφή στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ στον τομέα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, το Κυπριακό και το θέμα των Σκοπίων.

Η αντίληψη αυτή, και στον βαθμό που αντανακλά τις μύχιες επιθυμίες της ηγεσίας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, παραμένει ανιστόρητη και επικίνδυνη.

Ουδείς αντιλέγει ότι η Διοίκηση Μπους, ως προς τα ελληνικά συμφέροντα, υπήρξε η πλέον εχθρική. Αλλά και ουδείς με φρόνιμη πολιτική σκέψη και γνώστης του παρελθόντος είναι δυνατόν να επαναπαυθεί στηριζόμενος σε κάποιες αόριστες προεκλογικές διακηρύξεις του υποψηφίου των Δημοκρατικών και διαφαινόμενου μελλοντικού Προέδρου Μπάρακ Ομπάμα, προς άγραν της ψήφου της Ομογένειας.

Η αναδρομή στο παρελθόν και η προσεκτική μελέτη της αρθρογραφίας των δύο εγκυροτέρων εφημερίδων, της «Ουάσινγκτον Ποστ» και των «Τάιμς της Νέας Υόρκης», εντύπων που εκφράζουν το αμερικανικό κατεστημένο και τις απόψεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αλλά και γενικότερα της εκάστοτε αμερικανικής κυβέρνησης -και οι δύο έχουν ταχθεί αναφανδόν υπέρ του υποψηφίου των Δημοκρατικών- επί θεμάτων που άπτονται των ελληνικών εθνικών συμφερόντων, σχεδόν επιβεβαιώνει ότι οι αμερικανικοί σχεδιασμοί ουδέ κατά κεραίαν απομακρύνονται των αντιλήψεων της Ουάσινγκτον ότι:

• Οι ελληνοτουρκικές διαφορές πρέπει να τερματισθούν με τη διχοτόμηση του ελληνικού θαλάσσιου χώρου του Αιγαίου. Πράγμα που σημαίνει ότι οι ΗΠΑ, που εφάρμοσαν τη «λύση» της διχοτόμησης Κύπρου με το γνωστό σχέδιο Κίσινγκερ, εμμένουν και στη διχοτόμηση του Αιγαίου!

Και είναι πλάνη να νομισθεί -και αυτό δεν είναι δυνατόν να το αγνοεί τόσο ο «σκιώδης» υπουργός των Εξωτερικών του ΠΑΣΟΚ όσο και η ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης- ότι οι κάποιες «αναταράξεις» στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις οδηγούν την Ουάσινγκτον να αποστεί των σχεδιασμών της για το Αιγαίο και διευκόλυνση των βλέψεων της Άγκυρας προς αυτήν την κατεύθυνση.

Η υιοθέτηση από την Ουάσινγκτον της διχοτόμησης του Αιγαίου εξυπηρετεί τα σχέδιά της για ανακοπή, μέσω της τουρκικής κυριαρχίας, της καθόδου της Ρωσίας στις «θερμές θάλασσες», διά δε την Άγκυρα η επέκτασή της μέχρι το δυτικό Αιγαίο ικανοποιεί τον μακροχρόνιο, από το 1922, σχεδιασμό της να θέσει υπό τον στρατηγικό έλεγχό της την ηπειρωτική Ελλάδα.

• Δεν είναι τυχαίο ότι η αρθρογραφία της «Ουάσινγκτον Ποστ» και των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» παρακολουθείται στενά από τους διεθνείς κύκλους προκειμένου να πληροφορούνται τις προθέσεις των ΗΠΑ επί των διεθνών εξελίξεων.

Τα «προγεγενημένα» επιμαρτυρούν τα τεχνάσματα των ΗΠΑ προκειμένου να υλοποιηθεί η διχοτόμηση του Αιγαίου, αρκεί να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας τους σταθμούς κρίσης του Κυπριακού (1954, 1959, 1963, 1967), ειδικότερα την τελευταία χρονολογία, όταν και συντελέσθηκε το εθνικό έγκλημα της αμερικανοκίνητης Χούντας των Συνταγματαρχών, να αποσύρει από τη Μεγαλόνησο την ελληνική μεραρχία, που κατέστησε δυνατή, με την άφρονα ενέργεια του «αόρατου δικτάτορα» Ιωαννίδη, το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου (επίσης υπό την αμερικανική καθοδήγηση), την τουρκική απόβαση και τη διχοτόμηση, «ντε φάκτο», της Κύπρου.

Ως προς τους αμερικανικούς σχεδιασμούς για τη διχοτόμηση του Αιγαίου, τα «προγεγενημένα» επιμαρτυρούν την εχθρική στάση των ΗΠΑ σε κάθε πρόθεση της Ελλάδας να κινηθεί προς την κατεύθυνση εφαρμογής και στο Αιγαίο του Διεθνούς Δικαίου των Θαλασσών, την ενθάρρυνση των τουρκικών απειλών κατά της Ελλάδας, όταν η χώρα μας εξεδήλωσε προθέσεις για πετρελαϊκές έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα (1987), την «αμερικανική σιωπή» το 1983, με την ανακήρυξη του «ψευδοκράτους Ντενκτάς», κατά παραβίαση των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, την αμερικανική «μεσολάβηση» με ταπείνωση της Ελλάδας κατά την τουρκική απόβαση στα Ύμια (1996), την αναιδή διεκδίκηση από την Άγκυρα 3.000 νήσων και βραχονησίδων του Αιγαίου ως και 100 νήσων και βραχονησίδων από το Τουρκικό Γενικό Επιτελείο, όλων ελληνικών και διεθνώς αναγνωρισμένων. Την επίπληξη την ίδια περίοδο της Ελλάδας από την Ουάσινγκτον για την πτήση ελληνικών αεροσκαφών υπεράνω της Λευκωσίας. Το γνωστό «σενάριο» των ΗΠΑ για τη δυτική Θράκη, τις αμερικανικές εκθέσεις για «δήθεν» μειονότητες στην Ελλάδα, τις αποκαλυφθείσες φιλοσκοπιανές οδηγίες του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, οι οποίες ενσωματώθηκαν αυτολεξεί στις τελευταίες προτάσεις του ανεκδιήγητου «μεσολαβητή του ΟΗΕ», αμερικανού διπλωμάτη Μάθιου Νίμιτς, κ.ά.

Τα «προγεγενημένα» επιβεβαιώνουν ότι είτε ενοικεί στον Λευκό Οίκο «Δημοκρατικός» είτε «Ρεπουμπλικάνος» Πρόεδρος, η αμερικανική εξωτερική πολιτική παραμένει αμετακίνητη σε σχεδιασμούς βλαπτικούς για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.

Η ελληνική κοινή γνώμη ευελπιστεί ότι ο σκιώδης υπουργός Εξωτερικών του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέας Λοβέρδος, θα αποκηρύξει την οπτική γωνία της νυν υπουργού Εξωτερικών Ντόρας Μπακογιάννη, στης οποίας το πρόσωπο και την πολιτική αντικαθρεπτίζεται ο ενορατικός αποτρεπτικός λόγος του Ποιητή:

– «Και τι φρικτή ημέρα που ενδίδεις….

…και πιαίνεις στον μονάρχην Αρταξέρξη

που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του,

και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια».