Η υπεραξία του τζόγου

Αγαπητέ Μάκη,

Τώρα που οι μάσκες έπεσαν, τώρα που η «αυτορρύθμιση της αγοράς» δεν αποτελεί δικαιολογία για άρνηση κοινωνικών παρεμβάσεων, τώρα που η «υπεραξία του τζόγου» και οι γκουρού της (τα new liberal geniuses) έχασαν και το τελευταίο χαρτί τους και ζητούν γονυπετείς βοήθεια από τις κοινωνίες, τώρα που οι κοινωνίες απεγνωσμένα προσπαθούν να συνέλθουν από τα πισώπλατα χτυπήματα, τώρα που απεκαλύφθη ότι η παγκοσμιοποίηση δεν αποτελεί μοχλό ανάπτυξης των κοινωνιών αλλά την κερκόπορτα της εισβολής των «οικονομισάριων», τώρα ίσως είναι η κατάλληλη ώρα της έμπνευσης για τις κοινωνίες, για μια δομική αλλαγή που θα βάλει τέλος στην ανισότητα και θα οδηγήσει στην αειφόρο, συμβατή με το περιβάλλον ανάπτυξη.

Τώρα είναι η ώρα για νέα ενόραση, νέους στόχους και νέα δράση. Τώρα είναι η ώρα να αποδράσουμε σταδιακά από την εποχή της καύσεως των υδρογονανθράκων και να κάνουμε τα πρώτα δειλά βήματα προς την εποχή της «οικονομίας του υδρογόνου» και την πυρηνική σύντηξη που θα μας οδηγήσει στην ευημερία.

Ας εμπνευστούν οι ταγοί της εξουσίας και του πνεύματος και ας μας εμπνεύσουν γι’ αυτήν την υπέρβασή μας στο μέλλον.

ΠΛΟΙΑΡΧΟΣ