Δύο δρόμοι…

Η οικονομική κρίση κατέρριψε σειρά μύθων της αστικής και οπορτουνιστικής ιδεολογίας, ενώ έφερε ακόμη πιο μπροστά στην εργατική τάξη και στα λαϊκά στρώματα το αληθινό πρόβλημα: Ή με τα μονοπώλια ή με τον λαό. Τρίτος, ενδιάμεσος δρόμος δεν υπάρχει.

Η κρίση δεν δημιουργήθηκε από τους εργαζόμενους, αλλά από το κεφάλαιο. Το θέμα είναι ότι το κεφάλαιο, που τη δημιουργεί συσσωρεύοντας τεράστιο πλούτο, επιδιώκει να τη φορτώσει στους εργαζόμενους μέσω της πολιτικής των κομμάτων του, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Άρα η κρίση ενδιαφέρει τον λαό μόνο από μία άποψη: Να μην πληρώσει ο ίδιος, αλλά να πληρώσει το κεφάλαιο και ταυτόχρονα να ανοίξει με τον αγώνα του δρόμο για την κατάργηση της εξουσίας του κεφαλαίου. Αν αυτό δεν γίνει, η κατάσταση θα εξελιχθεί ακόμη χειρότερα για τους ανθρώπους του μόχθου. Θα εξελιχθεί χειρότερα ακόμη και όταν ο κύκλος της κρίσης ξεπεραστεί, γιατί θα αρχίσει ένας νέος. Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να επαναπαυτεί. Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ τον κοροϊδεύουν. Νοιάζονται μόνο για το πώς δεν θα πληγεί η καπιταλιστική ιδιοκτησία, για το πώς δεν θα κινδυνεύσει.

Η καλύτερη απάντηση, που πρέπει να τους δώσει κάθε εργαζόμενος, είναι η αποδυνάμωσή τους. Να αλλάξουν τώρα οι συσχετισμοί δυνάμεων στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Στα συνδικάτα, στην τοπική αυτοδιοίκηση, στη γειτονιά. Να ενισχυθούν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΥ στην αγροτιά, στους αυτοαπασχολούμενους. Αλλαγή του συσχετισμού και στο πολιτικό επίπεδο με την αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ και της πολιτικής επιρροής του.

Ο λαός ή θα αντεπιτεθεί ή θα συνεχίσουν όλοι οι κυβερνώντες να τον μεταχειρίζονται σαν υποζύγιο. Η λαϊκή αντεπίθεση και το ισχυρό ΚΚΕ αποτελούν τα μόνα όπλα του λαϊκού παράγοντα. Όμως αυτά τα όπλα είναι πολύ ισχυρά και μπορούν να γίνουν νικηφόρα.