Το μόνο πρόβλημα ήταν η άρση του επιτιμίου του Γκατζιρούλη!
Η Σύνοδος της Ιεραρχίας αποφάσισε στις αρχές Οκτωβρίου να παραπέμψει το θέμα της άρσης του επιτιμίου του Νικόδημου στην επόμενη συνεδρίασή της, η οποία κανονικά θα πραγματοποιηθεί τον Οκτώβριο του 2009. Για να συζητηθεί όμως το θέμα –που είναι μία από τις βασικές προτεραιότητες του κ. Ιερωνύμου από τις πρώτες κιόλας ημέρες της εκλογής του– χρειάζεται ένας εισηγητής που θα περάσει την αρχιεπισκοπική «γραμμή».
Αυτή η γραμμή ερμηνεύεται ως εξής: «Αίρουμε το συντομότερο το επιτίμιο που έχει επιβληθεί στον Γκατζιρούλη για να κλείσουμε το μέτωπο. Να μην ασχολείται με εμάς στα έντυπα και τα φυλλάδιά του. Κλείνουμε μία μία τις εκκρεμότητες για να μη μας βρουν μπελάδες».
Βασικό κριτήριο για να περάσει διακριτικά η άρση του επιτιμίου είναι να γίνει μια ορθά διατυπωμένη εισήγηση. Οι Συνοδικοί Μητροπολίτες, για να «σιγουρέψουν» την επιθυμία του Αρχιεπισκόπου, αποφάσισαν να είναι εισηγητής ο άνθρωπος του περιβάλλοντός του, Μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος (ή μήπως ο κ. Ιερώνυμος ανήκει στο ευρύτερο περιβάλλον του Ζακύνθου;).
Αλήθεια, η επιλογή του συγκεκριμένου Μητροπολίτη για τη συγκεκριμένη εισήγηση ήταν λόγω της γνωστής τοις πάσι θεολογικής του κατάρτισης ή επειδή είναι γνωστό ότι θα κάνει ό,τι είναι δυνατό για να περάσει η άποψη του Αρχιεπισκόπου;
Πάντως ο κ. Ιερώνυμος έχει αφήσει προσωρινά τον Ζακύνθου να ασχολείται με την περίπτωση Γκατζιρούλη, καθώς αυτό που τον απασχολεί κυρίως είναι η οργάνωση των οικονομικών της ΕΚΥΟ. Όσον αφορά στο ζήτημα του χωρισμού κράτους – Εκκλησίας, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν είναι κάθετα αντίθετος. Αν και με δηλώσεις του στα ΜΜΕ εμφανίζεται «χλιαρά» κατά αυτού του σεναρίου, στην πραγματικότητα φαίνεται ότι δεν θα πέσει σε κατάθλιψη εάν αυτό συμβεί. Δείχνει μάλιστα να ασπάζεται μερικώς κάποιες απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ, ίσως και λόγω της… προετοιμασίας της πολυδιαφημιζόμενης συνάντησής του με τον Αλέξη Τσίπρα στην Αρχιεπισκοπή (το 2001 πήγε στην Αρχιεπισκοπή ο Πάπας Ιωάννης – Παύλος, τώρα περιμένουν εναγωνίως τον Αλέξη που είναι πιο προοδευτικός από εκείνον τον… παππούλη που είχε ζητήσει συγνώμη από τον Χριστόδουλο…).