Το «μπάχαλο» των δημόσιων υπηρεσιών

Μέσα στη «Σαχάρα» της απελπισίας του απροστάτευτου πολίτη από τη Λερναία Ύδρα της γερασμένης πια από τα χρόνια γραφειοκρατίας, που υπήρξε η κυρία αιτία της κρατικής μας κακοδαιμονίας, μια αληθινή «Όαση» δροσιάς και ελπίδας αποτελούν τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ).

Ευγένεια, προθυμία, κατανόηση, αποτελεσματικότητα και προ παντός σεβασμός του πολίτη, είναι τα χαρακτηριστικά του προσωπικού τους σε όποια περιφέρεια και αν ευρίσκονται. Με εξαίρεση επίσης και το ηρωικό πυροσβεστικό σώμα είναι τα μόνα σεβαστά κι αγαπητά «κομμάτια» δημόσιων υπηρεσιών για τον έλληνα πολίτη. Στον αντίποδα αυτών, θλιβερή «πρωτιά» έχει κατ’ αρχήν η Ελληνική Αστυνομία (με τις πάντοτε τιμητικές εξαιρέσεις) και ακολουθούν όλες οι οικονομικές υπηρεσίες (χωρίς εξαιρέσεις αυτές), έπονται δε οι υπόλοιπες. Τούτο συμβαίνει διότι η πρώτη τούτων αντιμετωπίζει όχι σπάνια τον πολίτη ως πιθανό κακοποιό, οι δε δεύτερες ως οιονεί φοροκλέφτη. Καταντήσαμε πολίτες β΄ κατηγορίας, να μειονεκτούμε εμείς οι αυτόχθονες Έλληνες ακόμη και έναντι των λεγομένων «οικονομικών μεταναστών» από απόψεως εξυπηρετήσεων των αρχών της πατρίδας μας, λόγω του σκοπίμως δημιουργηθέντος κλίματος ανισότητας από τους «προοδευτικάριους» του συντρόφου Αλέκου Αλαβάνου και των «καναλιών» που διαφεντεύει για να παριστάνει τον προστάτη «όλων της γης των κολασμένων» (όπως έλεγε και ο σοβιετικός εθνικός ύμνος) και των απανταχού της Ελλάδος πτωχών και πεινασμένων. Και μετά λέμε ότι μας φταίνε οι Σκοπιανοί.

Θεόδωρος Ν. Λαϊνάς
σ. δικηγόρος