Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε κατ’ αρχάς έκπληξη, σε πολλούς δε θλίψη και ανησυχία ως προς το παρόν ή και το μέλλον του κορυφαίου οργανισμού της ανθρωπότητας. Κι αυτό γιατί δεν πρόκειται για την εκλογή μιας χώρας της οποίας το πολιτικό σύστημα κυριαρχείται, εξουσιάζεται από μια αυταρχική δομή ή που είναι δικτατορία, όπως συμβαίνει με τη Λιβύη και άλλα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, μόνιμα ή μη, αλλά πρόκειται για ένα κράτος που εμφανίζεται στη διεθνή του παρουσία ως μέλος της «διεθνούς κοινωνίας». Δηλαδή, αποτελεί τμήμα των δυτικών διεθνών θεσμών, όπως το ΝΑΤΟ και το Συμβούλιο της Ευρώπης, επιχειρεί να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, της οποίας αποτελεί υποψήφιο προς ένταξη μέλος και φέρει, εδώ και δεκαετίες, έναν «δημοκρατικό μανδύα» διακυβέρνησης της χώρας.
Η χώρα αυτή, που δεν χαρακτηρίζεται ως «rogue state», όπως διάφορα άλλα κράτη του κόσμου, και όπως ήδη αναφέραμε δεν είναι μια εμφανής δικτατορία, αποτελεί το μοναδικό παράδειγμα στη σύγχρονη ιστορία της ανθρωπότητας κράτους που διέπραξε την πρώτη μεγάλη γενοκτονία του 20ού αιώνα, χωρίς να τιμωρηθεί (βλ. Γενοκτονία των Αρμενίων το 1915) κατέχει από το 1974, παρανόμως και ατιμωρητί, ένα μεγάλο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, παραβιάζοντας κατά συρροήν άρθρα και διατάξεις του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ και του Διεθνούς Δικαίου, ενώ παραβιάζει μαζικά και συνεχώς τα ανθρώπινα δικαιώματα στο εσωτερικό της επικράτειάς της, έναντι των ιδίων των πολιτών της, και διεξάγει εδώ και δεκαετίες έναν αιματηρό πόλεμο εναντίον της κουρδικής εθνότητας που ζει στο έδαφός της.
Όλα αυτά συμβαίνουν, γνωστά τοις πάσι, σε μια περίοδο που ο διεθνής οργανισμός διέρχεται μια εξόχως σοβαρή και εμφανή κρίση διεθνούς νομιμοποίησης.
Τούρκοι διπλωμάτες και διανοούμενοι, όπως ο Ιλτέρ Τουρκμέν, θριαμβολογούν και επιχαίρουν για την εξέλιξη αυτή, υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα πως αυτή η εκλογή δεν θα αλλάξει τίποτε στην τουρκική πολιτική, ούτε έναντι της Κύπρου ούτε έναντι άλλων διεθνών ζητημάτων που την απασχολούν, απλώς θα ενισχύσει τον διεθνή ρόλο και το κύρος της Άγκυρας. Αυτό σημαίνει, εν τοις πράγμασι, μια ενδυνάμωση της ούτως ή άλλως υφιστάμενης αδιαλλαξίας της στο Κυπριακό, ενώ θα ενισχύσει και τις πρωτοβουλίες και τις θέσεις των Σκοπιανών στον διεθνή οργανισμό. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως η εκλογή αυτή της Τουρκίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας αποτελεί μια δυσμενή εξέλιξη για την ελληνική εξωτερική πολιτική και τα συμφέροντα του Ελληνισμού, και οι ηγεσίες της Ελλάδος και της Κύπρου πρέπει να εξετάσουν πώς θα την αντιμετωπίσουν κατά την προσεχή διετία.
Η απογοήτευση και η θλίψη των ανθρώπων που επιχειρούν να προσεγγίσουν τον κόσμο με την ευαισθησία και την προσμονή ενός καλύτερου, πιο ανθρώπινου και δικαιότερου διεθνούς συστήματος, που να σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τα δικαιώματα και τις ελευθερίες ατόμων και ομάδων, δεν αναφέρεται σ’ αυτήν τούτη την Τουρκία, η οποία με τα σημερινά δεδομένα και ιδιαίτερα την τωρινή εκλογή δεν αλλάζει εύκολα και στο ορατό μέλλον, αλλά αφορά πολύ περισσότερο στο μέλλον του ΟΗΕ και της παγκόσμιας διακυβέρνησης, σε έναν κόσμο ταραγμένο και ιδιαίτερα προβληματικό και γεμάτο από απειλές για την επιβίωση του ανθρώπινου γένους και του παγκόσμιου πολιτισμού.
Ο ΟΗΕ σήμερα δεν έχει μόνο προβλήματα δομών και δυσλειτουργικότητας, δηλαδή παντελούς αδυναμίας για την αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων και δεινών της ανθρωπότητας, αλλά αντιμετωπίζει και το τεράστιο ζήτημα της επιβράβευσης της διεθνούς ανομίας και της προβολής προτύπων όπως η Τουρκία, που διέπραξαν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και του πολιτισμού και που όχι μόνο δεν τιμωρούνται ή δεν εισπράττουν κόστος γι’ αυτό, αλλά επιλέγονται στην «ηγετική ομάδα» που υποτίθεται διαφεντεύει τις τύχες της ανθρωπότητας.