ΚΑΤʼ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΟΜΟΙΩΣΙΝ

Ήμουνα σίγουρος ότι ο ομιλητής ήταν ο κ. πρωθυπουργός, αλλά οι περίσσιες κολακείες περί τη δυναστεία των Καραμανλήδων με ενέβαλε σε απορία. Γρήγορα ξεδιαλύθηκε το πράγμα, γιατί επρόκειτο για τον πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ. Ο αθεόφοβος δεν αρκέσθηκε στο να ξεσκονίζει τον πρωθυπουργό (οι νέοι χρησιμοποιούν τη λέξη «γλείψιμο»), αλλά εμιμείτο παραστατικότατα το ύφος, το λεξιλόγιο, τα συνθήματα, τη φρασεολογία, τις διακοπές εντυπωσιασμού προς χειροκρότημα, αλλά ακόμα και τη χροιά της φωνής του κ. πρωθυπουργού. Προφανώς για να είναι περισσότερο αρεστός.

H υμνολογία μετά λιβανωτού άρχισε από τον Εθνάρχη και κατέληξε στον μεταρρυθμιστή Κώστα. Και τι δεν είπε ο κ. πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ, τι μαργαριτάρια δε ξεφούρνισε. Πρώτα πρώτα μίλησε για ιδανικά και αξίες της παράταξης. Τα ίδια ακριβώς που σερβίρει και η αντίπαλη νεολαία του ΠΑΣΟΚ. Το κομματικό πιστεύω είναι το ιδανικό τους. Η πατρίδα, η Ελλάδα, είναι γι’ αυτούς τους νεαρούς κομματικούς βλαστούς και των δύο κομμάτων εξουσίας ένα εντελώς δευτερεύον θέμα. Να σκεφθεί μάλιστα κανείς ότι πρόκειται περί της νεολαίας του συντηρητικού κόμματος της πατρίδος μας. Οι εθνικοί ήρωες που δώσανε τη ζωή τους για να έχουμε εμείς σήμερα πατρίδα, καθώς και οι εθνικοί αγώνες, έχουν αντικατασταθεί οριστικά από τους κομματικούς ήρωες και τους κομματικούς αγώνες. Πόση ντροπή πρέπει να ένιωσε κανείς, από τη θεατρική παράσταση διαγραφής και επανεγγραφής του βουλευτού Δράμας. Αναγνωρίζουμε τους κομματικούς του αγώνες, είπε η ευτραφής του κοινοβουλίου μας με νάζι. Και η κάθαρση επήλθε.

«Δεν λιποψυχήσαμε (οι ΟΝΝΕΔίτες), δεν εγκαταλείψαμε καμιά μάχη», είπε ο μικρός πρόεδρος. Για να είμαι ειλικρινής εγώ πίστευα ότι οι μάχες του Ελληνισμού εδίδοντο στα πεδία των μαχών κατά των εχθρών που επιβουλεύοντο τη πατρίδα μας. Ανέκαθεν σ’ αυτήν τη χώρα τα παλικάρια πολεμούσαν τους εξωτερικούς εχθρούς του έθνους, και τα μορμολύκεια από πίσω γαντζώνονταν με νύχια και δόντια από την εξουσία. Από αυτούς τους τύπους πήγε ο Κολοκοτρώνης φυλακή και ο Νικηταράς ζητιάνος στην Πανεπιστημίου. «Δεν φοβηθήκαμε ποτέ να έρθουμε σε σύγκρουση με τα συμφέροντα», ήταν το τρίτο σύνθημα του προέδρου της ΟΝΝΕΔ. Νομίζω ότι σ’ αυτήν τη χώρα δεν έχει απλώς χαθεί το μέτρο αλλά και κάθε έννοια ντροπής. Πάνω από πενήντα στελέχη της κυβέρνησης έχουν απομακρυνθεί για ανάμιξη σε σκάνδαλα. Η Ελλάδα κατάντησε να είναι επικεφαλής των πιο διεφθαρμένων χωρών της Ευρώπης και ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ δεν έχει καταλάβει τίποτε. Σείεται ο τόπος από το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, από τον παράνομο πλουτισμό υπουργών, που τον καταγγέλλουν ανοικτά και τα στελέχη της ΝΔ, και ο πρόεδρος ζει στη γυάλα. Οι… ατρόμητοι νεολαίοι υπό τον πρόεδρό τους συγκρουστήκανε μετωπικά με τα συμφέροντα και ιδού τα κατορθώματά τους.

Κύριε πρόεδρε της ΟΝΝΕΔ, έχεις δει ποιοι συνεχίζουν να παίρνουν τα μεγάλα δημόσια έργα; Έχεις δει ποιος εισπράττει το ποτάμι του χρήματος της Αττικής οδού; Έχεις ακούσει κάτι για τα ταμεία, τα ομόλογα, και τους κουμπάρους; Μήπως έμαθες πού έχουν φτάσει τα ναύλα στο Αιγαίο από τους γνωστούς εφοπλιστές; Έχεις δει τις τιμές στα σουπερμάρκετ; Σου ψιθύρισαν ποτέ πως δρουν ανεξέλεγκτα τα καρτέλ; Προχθές στο γυαλί η μητέρα ενός «γαλάζιου» συνδικαλιστή, ερωτηθείσα για τα σπίτια του υπουργού της παράταξης, είπε την εξής καταλυτική φράση, που συμπυκνώνει την ουσία των ιδανικών της παράταξης: «Εγώ τους τα λέω, αυτοί πλούτισαν, εσείς τι κάνετε»! Αυτά τα υπαρκτά, ομολογημένα και συνταρακτικά σκάνδαλα είναι αποτέλεσμα του μεγάλου αγώνα και της σύγκρουσής σας, κ. πρόεδρε, με συμφέροντα; Όμως εσάς τους κομματικούς νεολαίους δεν σας νοιάζουν αυτά. Εσείς και οι όμοιοί σας απέναντι περιμένετε πότε θα έρθει η σειρά σας να πάρετε την κουτάλα στο χέρι. Πλασμένοι κατ’ εικόνα και ομοίωσιν. Το ιδανικό για το οποίο μιλάς ενσαρκώνεται από τον ηλιοκαμένο υπουργό, που ταλανίζεται με τις ιστιοπλοϊκές ρεγκάτες στο Αιγαίο, τις υπεράκτιες εταιρείες και τα μεγάλα συμβόλαια. Αυτός ήταν ο προκάτοχός σου. Το μέλλον σου προοιωνίζεται ευδόκιμο και ομολογώ ότι το διεκδικείς σύμφωνα με τις κομματικές παραδόσεις. Αν δεν πιστεύεις εμένα, μπες στο site του Τατούλη, όπου θα δεις την έσωθεν πραγματικότητα.

Είναι άξιο απορίας αλλά και ενδεικτικό της νοοτροπίας των εκκολαπτόμενων golden boys ότι ο πρόεδρος δεν βρήκε να πει μια λέξη για τη γενιά των ανέργων νέων και αυτών των 700 ευρώ. Φυσιολογικό θα μου πείτε, αφού αυτοί δεν ανήκουν σ’ αυτήν την κατηγορία. Δεν βρήκε να πει μια λέξη για τους συνταξιούχους των 350 ευρώ, για τους δυστυχισμένους που συνωθούνται κάθε πρωί στο ΙΚΑ, κάτι για τη φτώχεια που μαστίζει 2,5 εκατ. Έλληνες, μια κουβέντα για τα εθνικά μας θέματα, για τον φαντάρο των 8 ευρώ… Τίποτα! Αυτός μόνο τον εθνάρχη θυμάται. Σου θυμίζω, πρόεδρε, ότι κολοσσιαίου αναστήματος πολιτικοί ηγέτες, όπως ο Τσόρτσιλ, ο Ρούσβελτ, ο Ντε Γκολ και άλλοι, δεν άφησαν κληρονομικό το αξίωμά τους στο σόι τους. Μόνο στην Ελλάδα διοικούν οι δύο φαμίλιες και ιδού το αποτέλεσμα. Το ευτύχημα είναι ότι η μεγάλη πλειονότητα των νέων έχουν γυρίσει με αποστροφή την πλάτη τους στα πολιτικά κόμματα. Έχουν καταλάβει πολύ καλά ποιοι ευθύνονται για το τεράστιο κατρακύλισμα της πατρίδος μας. Αρκεί επιτέλους να το καταλάβουν και οι ψηφοφόροι. «Δεν παίζουμε με την ιστορία της παράταξης, ανέκραξε προς το τέλος της ομιλίας του ο πρόεδρος, σε μια τελική προσπάθειά του να εντυπωσιάσει το κ. πρωθυπουργό.

Θλίψη, οργή και αγανάκτηση, τώρα στις επετειακές μέρες του 1940, όταν οι νέοι μας ξεχνούν τους δεκαπέντε χιλιάδες νεκρούς της Αλβανίας, τους χιλιάδες αγνοουμένους, τους εξήντα δύο χιλιάδες αναπήρους και είκοσι πέντε χιλιάδες χωρίς πόδια από τα κρυοπαγήματα. Με τέτοιους κομματικούς νέους θα πορευθεί η Ελλάδα, για ένα καλύτερο μέλλον.