Δύο… καταθέσεις και μία απορία

Πολλά γράφονται εσχάτως για τη διεθνή οικονομική κρίση, χωρίς κανένας να καταπιάνεται, νομίζω, με την ουσία του πράγματος. Αυτή, κατά τη γνώμη μου, είναι δυνατόν να αποκρυπτογραφηθεί από δύο… καταθέσεις, όχι χρημάτων, αλλά απόψεων:

1η, Αβραάμ Λίνκολν, Πρόεδρος ΗΠΑ: «Έχω δύο μεγάλους εχθρούς, τον στρατό των Νοτίων μπροστά μου και τους τραπεζίτες πίσω μου. Και από τους δύο, ο μεγαλύτερος εχθρός μου είναι οι τραπεζίτες».

2η, Μάιερ Ανσέλμος Ρότσιλντ (ο οποίος με τα πέντε παιδάκια του ίδρυσε την τραπεζιτική δυναστεία που κατέκτησε τις σημαντικότερες πρωτεύουσες της Ευρώπης και από τον 18ο αιώνα καθορίζει τις τύχες της). Είπε: «Επιτρέψτε μου να εκδώσω και να ελέγχω το νόμισμα ενός έθνους και δεν ενδιαφέρομαι καθόλου για το ποιος νομοθετεί».

Το πρόβλημα λοιπόν είναι οι τραπεζίτες και μάλιστα κάποιας συγκεκριμένης εθνότητας, η οποία πιστεύει σε έναν και μόνο θεό, τον Μαμωνά. Πρόκειται για σχέδιο καλά μελετημένο και αποβλέπει στην υποδούλωση των λαών οικονομικώς. Προς τα εκεί πρέπει να στρέψουν την έρευνά τους και να κάνουν αποκαλύψεις οι αναλυτές εφημερίδων και…. αν θέλουν να προσφέρουν καλές υπηρεσίες στον ελληνικό λαό. Αν δεν φοβούνται βέβαια.

Και μία απορία: Πώς συμβαίνει να μην πλήττεται από την κρίση αυτή το Ισραήλ; Το πράγμα δεν σας θυμίζει κάπως την (εκ προμελέτης) σύμπτωση να μη βρίσκεται κανένας Εβραίος την 11η Σεπτεμβρίου στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης;

Ιωακείμ Καλαϊτζής