Το «πακέτο… ιδεών» Νίμιτς και η ξεφτίλα μας

Το χρηματοπιστωτικό σύστημα του παγκοσμιοποιημένου άκρατου νεοφιλελευθερισμού καταρρέει με επίκεντρο τις ΗΠΑ, ενώ ο ιός του έχει προσβάλει πλείστες χώρες στην Ευρώπη και αλλού. Η οικονομική ΥΦΕΣΗ βαίνει επιδεινούμενη διεθνώς, με άδηλη και αβέβαιη χρονικά την πιθανότητα στοιχειώδους ανάκαμψης. Η «Ευρωπαϊκή Ένωση» ομνύει ακόμα βλακωδώς στη συγκράτηση του πληθωρισμού κάτω από το… μαγικό 3%. Ο καπιταλισμός ως έννοια παραμένει αλώβητος και εξακολουθεί να θεωρείται πανάκεια για την… εύρυθμη λειτουργία των ασύδοτων αγορών. Τα σπασμένα της τεράστιας σημερινής ΚΡΙΣΗΣ θα τα πληρώνουν οι λαοί, ώσπου να δικαιωθεί ο (δικαιωμένος ήδη) Μαρξ. (Το κατά πόσον «οι καπιταλιστές θα πουλήσουν στους μαρξιστές το σκοινί με το οποίο θα τους κρεμάσουν» θα κριθεί στο απώτερο μέλλον, όταν νομοτελειακά προκληθεί παγκόσμια επανάσταση ανάμεσα στις στρατιές των εξαθλιωμένων και στις ελάχιστες διμοιρίες των εκμεταλλευτών τους.)

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα της απόγνωσης και του δικαιολογημένου πανικού ξεπρόβαλε ο κ. Νίμιτς με το «πακέτο» ή τη «δέσμη… ιδεών» του, για να μας εξοργίσει και να σμπαραλιάσει κυριολεκτικά τα νεύρα μας. Πρόκειται για… ιδέες εξωφρενικά φιλοσκοπιανές ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΥ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ. Ο άνθρωπος, βέβαια, εκτελεί άψογα τη ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΗ υπηρεσία του. Και είναι, αν μη τι άλλο, άστοχο η οργή μας να στρέφεται εναντίον του.

Κατάπτυστοι είναι όσοι από εμάς, υπεύθυνοι και ανεύθυνοι, σχολίασαν ΘΕΤΙΚΑ τις απαράδεκτες αυτές προτάσεις και κυρίως εκείνοι που έσπευσαν να πουν ότι… είναι ευκαιρία να κλείσει επιτέλους ένα θέμα το οποίο μας… ταλαιπωρεί επί χρόνια! Λες και το Σκοπιανό δεν θίγει καίρια εθνικά μας συμφέροντα. Λες και οι χάρτες των Σλαβομακεδόνων που καλύπτουν την ελληνική Μακεδονία και διδάσκονται στα σχολεία των παιδιών τους, καθώς και ο επίπλαστος ΑΛΥΤΡΩΤΙΣΜΟΣ τους με τη δήθεν ύπαρξη «μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα, ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ.

Ποιος μπορεί, αλήθεια, να αποκλείσει ότι στο άδηλο μέλλον ενδέχεται να προκύψει αντιστροφή του συσχετισμού δυνάμεων, με τη βοήθεια φυσικά εξωγενών παραγόντων που ακούν πρωτίστως στο όνομα ΗΠΑ; (Υπενθυμίζω, εξάλλου, ότι η ύπαρξη οποιασδήποτε μειονότητας σε γεωγραφική περιοχή της υφηλίου ΠΡΟΫΠΟΘΕΤΕΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΣΕ ΑΛΛΗ ΧΩΡΑ. Και μακεδονικό έθνος ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ.)

Το τραγικό με την εξωτερική πολιτική της πατρίδας μας (και το θάψιμο υγιών απόψεων νυν και τέως διπλωματών μας, όπως, για παράδειγμα, ο κ. Ζαχαράκης) είναι ότι επικεφαλής της είναι η ενδοτικότατη κ. Μπακογιάννη. Η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, στην πρόσφατη συνάντησή της με τον κ. Νίμιτς στη Νέα Υόρκη δεν πήρε μαζί της τον επί δεκαετία σχεδόν διαπραγματευτή μας κ. Βασιλάκη –πράγμα που έπραξαν με τον δικό τους διαπραγματευτή οι ηγέτες των Σκοπίων στην αντίστοιχη συνάντησή τους με τον κ. Νίμιτς– αλλά τον ευνοούμενό της κύριο Σκυλακάκη!

Η μεγάλη αντίφαση που χαρακτηρίζει την εξωτερική μας πολιτική συνίσταται στο γεγονός ότι άλλα έπραξε και πράττει ο πρωθυπουργός και εντελώς άλλα πράττει (και πιστεύει) η αρμόδια υπουργός του. Όπως επισήμανε ευστοχότατα ο Βασίλης Φίλιας στην εξαίρετη ανάλυσή του στο «ΠΑΡΟΝ» της περασμένης Κυριακής, ο Καραμανλής αποτόλμησε «μια πολιτική ανοίγματος προς τη Ρωσία, με άξονα το ενεργειακό και ευρύτατες εμπορικές ανταλλαγές, αλλά και συμπαραγωγή και προμήθεια οπλικών συστημάτων και πολεμικού υλικού». Και πρόσθεσε λίγες αράδες παρακάτω: «Για πρώτη φορά με τα βήματα αυτά Η ΕΛΛΑΔΑ ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ». Σε κραυγαλέα αντίθεση με τον πρωθυπουργό της, η κ. Μπακογιάννη είχε ταχθεί αναφανδόν υπέρ της εγκατάστασης «αντιπυραυλικής ομπρέλας» τόσο πάνω από την Πολωνία όσο και πάνω από την Τσεχία, προκαλώντας την οργή των Ρώσων και αποδεικνύοντας ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΗΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ απέναντι στους Αμερικανούς.

Ως προς το Σκοπιανό, η κυρία αυτή είχε ταχθεί υπέρ μιας «εποικοδομητικά ασαφούς» συμφωνίας! Μιας συμφωνίας δηλαδή που θα περιέχει ακριβώς τα πλείστα φιλοσκοπιανά στοιχεία που μας αποκάλυψε (αποκρύπτοντάς τα) ο κ. Νίμιτς την Τετάρτη. Φιλοσκοπιανά στοιχεία περί «έθνους», «γλώσσας», «ταυτότητας» –και περιεχομένου ταυτοτήτων– καθώς και «ΕΥΡΟΥΣ» της συμφωνίας. Όσο για την «εποικοδομητικά ασαφή» συμφωνία, ιδού τι είχε διοχετευτεί στο «Ποντίκι» και είχε δημοσιευτεί στο προτελευταίο φύλλο του με περισσή αφέλεια, αν όχι ανευθυνότητα: «Έμπειροι παράγοντες της ελληνικής διπλωματίας επιμένουν πως το σενάριο μιας “εποικοδομητικά ασαφούς” συμφωνίας είναι “ρεαλιστικό” και έχει τη δυνατότητα και τον χρόνο υλοποίησης μέχρι το τέλος Οκτωβρίου»! (Η καταχθόνια κ. Μπακογιάννη, η οποία αλώνιζε επί δεκαπέντε ημέρες στη Νέα Υόρκη, χωρίς να επιτύχει απολύτως τίποτα υπέρ των ελληνικών θέσεων, διαψεύστηκε παταγωδώς, αναφορικά με τη σπουδή της για άμεση επίλυση του Σκοπιανού, από τον ίδιο τον κ. Νίμιτς, που συνόδεψε το «πακέτο… ιδεών» του με τη δήλωση ότι δεν θέτει «χρονοδιαγράμματα»…)

Είναι όντως απορίας άξιο τι περιμένει η Ελλάδα από τις ΕΚ ΠΡΟΟΙΜΙΟΥ ΑΚΑΡΠΕΣ ΑΥΤΕΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ. Στα Σκόπια οι δύο πόλοι εξουσίας, προσχηματικά ή όχι, αλληλοσπαράσσονται. Και ο, υποτίθεται, διαλλακτικότερος από τους δύο πόλους που εκφράζεται διά του Τσερβένκοφσκι εμμένει στα περί «μακεδονικής εθνότητας» και «μακεδονικής γλώσσας» (που την ύπαρξή τους αποκρούει μετά βδελυγμίας η Βουλγαρία). Άλλωστε το κρατίδιο των Σκοπίων –το ισχυρίζονται εδώ και χρόνια– ΕΙΝΑΙ ΥΠΟ ΔΙΑΛΥΣΗ. (Στην έκθεση που ετοιμάζει η Κομισιόν για το τρέχον έτος στην ΠΓΔΜ γίνεται λόγος για ιλιγγιώδη ποσοστά ανεργίας, διαφθοράς και εγκληματικότητας.)

Παρά την επίσκεψη Μητσοτάκη στο Μαξίμου την Πέμπτη το πρωί, ο Καραμανλής είναι αποφασισμένος ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙ ΡΟΥΠΙ από την «κόκκινη γραμμή», που την έθεσε ως απαράβατο όρο. Θα ήταν, άλλωστε, αυτόχειρας, αν υπονόμευε ο ίδιος την πολιτική ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ ΤΗΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ που εγγράφεται στο ενεργητικό του.