Σε σύσταση συντονιστικού οργάνου προχωράει ο Καραμανλής
Οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται με συμβουλές. Οι ηγέτες αποφασίζουν μόνοι, είχε πει λίγο πριν περάσει στην ιστορία ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής, υποδεχόμενος, μετά την εκλογή του ως προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, τον ανιψιό του Κ. Καραμανλή. Δεδομένου ότι η… συμβουλή εμπεριείχε την ιδέα της ανεξαρτησίας στη λήψη των αποφάσεων, δηλαδή ότι σε συμβουλεύω να μη δέχεσαι συμβουλές από τους… τότε βαρόνους της παράταξης, ο κανόνας ακολουθήθηκε με επιτυχία, θα υποστήριζε ο οποιοσδήποτε ουδέτερος παρατηρητής, από τον νυν πρωθυπουργό.
Πράγματι ο κ. Κ. Καραμανλής μπορεί να ακούει, αλλά συνήθως λαμβάνει αποφάσεις μόνος, αιφνιδιάζει, και ακόμη συνηθέστερα απομονώνει όλους εκείνους που… θέλουν να επιβάλουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τη γνώμη τους.
Και οι μεν αποφάσεις λαμβάνονται από τον Κ. Καραμανλή, όπως αναμένουμε και τις αποφάσεις του για το νέο κυβερνητικό σχήμα και τον επικείμενο ανασχηματισμό, αλλά απαιτείται να λειτουργήσει και η κυβέρνηση… Η σύσκεψη ενός Υπουργικού Συμβουλίου ή μιας Κυβερνητικής Επιτροπής υπό την προεδρία του πρωθυπουργού δεν επιλύει τα προβλήματα, αφού εκεί δεν γίνεται δουλειά ουσίας αλλά χαράσσονται οι στρατηγικές.
Η δουλειά ουσίας γίνεται στο παρασκήνιο και η δουλειά αυτή… εδώ και χρόνια πάσχει. Όπως παραδέχονται ολοένα και περισσότερα στελέχη της κυβέρνησης, λείπει απόλυτα ο συντονισμός όχι μόνο για τη δημιουργία και την προώθηση έργου, αλλά και για έναν υποτυπώδη σχεδιασμό και προγραμματισμό. Δεν φαίνεται, με απλά λόγια, να υπάρχει περιθώριο για συνεννόηση μεταξύ υπουργών, αλλά ούτε και στελεχών της κυβέρνησης μεταξύ τους. Αυτό σημαίνει φυσικά ότι ένας όγκος εργασίας μένει χωρίς να προωθείται, χωρίς να μετατρέπεται σε προγραμματισμό και κινήσεις ουσιαστικές προς την κατεύθυνση υλοποίησης του κυβερνητικού έργου.
Η ανάγκη δημιουργίας ενός οργάνου αντιμετώπισης κρίσεων ήταν πράγματι μια ουσιαστική πρόταση του Βαγγέλη Μεϊμαράκη, ωστόσο είναι ξεκάθαρο ότι εάν είχαν υλοποιηθεί παλαιότερες προτάσεις, τόσο του σημερινού Προέδρου της Βουλής Δημήτρη Σιούφα όσο και του Προκόπη Παυλόπουλου, του Γιώργου Αλογοσκούφη, του Δημήτρη Αβραμόπουλου και της Ντόρας Μπακογιάννη για τη δημιουργία ενός συντονιστικού οργάνου μέσω της λειτουργίας του παλαιού «πρωινού καφέ», τότε δεν θα υπήρχε ανάγκη να γίνει κάποια άλλη κίνηση.
Η κυβερνητική καθημερινότητα είναι σαφώς σκληρή. Υπό την έννοια αυτή, είναι άλλο να συνεδριάζει ένα κομματικό κι άλλο ένα κυβερνητικό άτυπο όργανο. Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις είναι ανάγκη να υπάρχει συντονισμός, και τα τελευταία γεγονότα της σκανδαλολογίας και των αποκαλύψεων απέδειξαν ότι πρωτίστως ήταν αναγκαίος ο πολιτικός συντονισμός ενός οργάνου που θα συνεδρίαζε και θα συνεργαζόταν με έναν άλλο τύπο επικοινωνιακού οργάνου. Η αλληλοκάλυψη, η συνεργασία και η καθημερινή συνεννόηση των δύο αυτών οργάνων είναι αναγκαίες προϋποθέσεις για την αντιμετώπιση κρίσεων.
Το όργανο αυτό θα πρότεινε λύσεις και θα συντόνιζε το κυβερνητικό έργο σε συνδυασμό με τον τομέα της επικοινωνίας.
Για λόγους πολιτικής… αυτοαπομόνωσης κατ’ ουσίαν, η απόρριψη της δημιουργίας επί τόσα χρόνια ενός τέτοιου οργάνου οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην εκλογική αυτοκτονία – ήττα. Κάτι που σίγουρα γνωρίζουν οι πάντες. Και, φυσικά, η αναγκαιότητα ενός τέτοιου οργάνου είναι πλέον τόσο απαραίτητη, που αναρωτιέται κανείς για ποιον λόγο αρνείται τη δημιουργία του ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Πιθανότατα να μην είναι θέμα του πρωθυπουργού, όπως πολλοί υποστηρίζουν, το ότι δεν αναγνωρίζεται η αναγκαιότητα αυτού του οργάνου, αλλά είτε υπουργών της κυβέρνησης ή άλλων στελεχών που δεν επιθυμούν να εκτίθενται με το να υποβάλλουν τη γνώμη τους για μείζονα καθημερινά ζητήματα εντός του άτυπου οργάνου, είτε άλλων που επιθυμούν να έχουν μόνο οι ίδιοι πρόσβαση στον πρωθυπουργό…
H κατάσταση που διαμορφώνεται σήμερα όσον αφορά την πυραμίδα αντιμετώπισης των καθημερινών προβλημάτων μάλλον δεν είναι ευχάριστη. Ο καθένας, σε κυβερνητικό και κομματικό επίπεδο, λέει το μακρύ του και το κοντό του και δεν φαίνεται να υπάρχει μια κοινή γραμμή αντιμετώπισης των προβλημάτων που προέκυψαν και θα προκύψουν… Ουδείς κατανοεί γιατί η αντιμετώπιση κρίσιμων καταστάσεων δεν αποτελεί θέμα συζήτησης μιας καθημερινής σύσκεψης υψηλόβαθμων στελεχών που σε συνεργασία με την επικοινωνιακή ομάδα θα είχε επιλύσει τα προβλήματα. Οι τελευταίοι προβληματισμοί του Κ. Καραμανλή, όπως αυτοί μεταφέρονται από τους συνομιλητές του, φαίνεται ότι οδηγούν στη δημιουργία ενός τέτοιου άτυπου οργάνου. Φυσικά, η πυγμή του πρωθυπουργού θα παίξει καθοριστικό ρόλο και σε αυτήν την περίπτωση, καθώς όσοι δεν επιλεγούν να συμμετάσχουν, δεν είναι καθόλου απίθανο να λειτουργήσουν παρασκηνιακά, δημιουργώντας μεγαλύτερο θόρυβο και υπονομεύοντας το έργο του άτυπου αυτού οργάνου. Το οποίο όμως είναι καλύτερο να υπάρχει, έστω κι αν υπονομευθεί εκ των έσω, παρά να μην υπάρχει καθόλου, κάτι που θα υποδεικνύει μια φοβισμένη, χωρίς πυξίδα και αποφασιστικότητα, κυβέρνηση.