Γιατί δεν μπορεί να λειτουργήσει το κράτος;

Γιατί, αγαπητοί φίλοι, χάθηκε η ελπίδα, που μετά τα σημεία και τα τέρατα που σημειώθηκαν επί 20ετίας ΠΑΣΟΚ, ξαναγεννήθηκε στο πρόσωπο του Κώστα Καραμανλή και η όποια ελπίδα τείνει ήδη να εξανεμιστεί. Το μεγάλο λάθος του Καραμανλή ήταν η «ήπια πολιτική». Γιατί επέτρεψε στον λαϊκισμό που αναπτύχθηκε από τα πρώτα βήματα της κυβέρνησής του να κυριαρχήσει στη χώρα και τώρα δεν αφήνει να λειτουργήσει το κράτος. Καμία λύση, καμία μεταρρύθμιση δεν μπορεί να περπατήσει. Όλοι προσπαθούν και τα ανατρέπουν με τον τσαμπουκά των καλοφαγάδων συνδικαλιστών, των διαδηλώσεων της βίας και των απεργιών, που κατευθύνει και ελέγχει η Αριστερά προς την οποία δείχνει ακατανόητη ανοχή η κυβέρνηση. Όπου και να κοιτάξεις θα συναντήσεις την απείθεια και τη διαφθορά. Φτάσαμε στο σημείο για να αναφερθούν και στον δικό μας χώρο στα ΑΕΙ, που άλλοτε οι λειτουργοί τους ενέπνεαν σεβασμό μόνο στο άκουσμα του αξιώματός τους να δίνουν σήμερα το παράδειγμα της διαφθοράς και της απείθειας. Πανεπιστημιακοί καθηγητές και πρυτάνεις να καταδικάζονται σε ποινές φυλάκισης μέχρι και ισόβια για κατάχρηση δημοσίου χρήματος, πλαστογραφίες, συκοφαντίες κ.λπ. και να στηρίζονται στο δικαστήριο επιβραβευόμενοι από βουλευτές. Ποτέ άλλοτε οι «νταβατζήδες» και έμμεσα υποδειχθέντες από τον πρωθυπουργό δεν απέκτησαν τόσο χρήμα στην Ελλάδα με επιλήψιμες δραστηριότητες. Κατέλαβαν τα ΜΜΕ με σκοπό να μεταβάλουν τον Έλληνα σε μια μάζα καταναλωτική για να ποδηγετούν πολιτικά και οικονομικά την ελληνική κοινωνία. Και ήδη το έχουν καταφέρει. Τα κανάλια χωρίς έλεγχο κάνουν ό,τι θέλουν και παρουσιάζουν τα πράγματα όπως θέλουν οι «νταβατζήδες». Έγιναν ουσιαστικά τα αφεντικά του τόπου και κατάντησαν τον πολιτικό κόσμο όργανο και φερέφωνό τους. Το έγκλημα του πολιτικού κόσμου και ιδίως του Καραμανλή, που σ’ αυτόν είδε ο λαός τη μόνη ελπίδα, είναι ότι άφησε όλους αυτούς ασύδοτους χωρίς καμία εποπτεία παρά τις ρητές συνταγματικές διατάξεις. Άφησε πρώτα τους υπουργούς του χωρίς κεντρικό έλεγχο στην εφαρμογή των νόμων. Το παράδειγμα το είχε από τον θείο του, που κάθε τόσο μπούκαρε σε ένα υπουργείο και τα έκανε λίμπα και οι υπουργοί έτρεμαν πότε θα τους επισκεφτεί. Έτσι, χωρίς τις κυρώσεις των νόμων τα κανάλια δημιούργησαν τους «νταβατζήδες» της δημοσιογραφίας, οι οποίοι μάλιστα παριστάνουν τους ευπρεπείς δημοσιογράφους και έγιναν αυτόκλητοι εισαγγελείς και υβριστές των πάντων υπό το πρόσχημα ότι ασκούν δημόσιο έλεγχο. Κολοκύθια με τη ρίγανη. Αυτοί είναι οι μεγαλύτεροι διαφθορείς της κοινωνίας και του πολιτικού κόσμου, γιατί πλέον δεν μπορούν να διακρίνουν τα όρια της κριτικής από τον ωμό εκβιασμό. Και το ερώτημα: Υπάρχει ελπίδα; Ναι, αν ο Καραμανλής βγει και μιλήσει κατευθείαν στον ελληνικό λαό. «Ναι, έγιναν λάθη, όμως από αύριο κιόλας εφαρμόζονται αυστηρά, χωρίς άλλη καθυστέρηση, οι συνταγματικές διατάξεις και οι νόμοι προς κάθε κατεύθυνση». Για να πείσει όμως ότι «είναι σκληρός για να πεθάνει» πρέπει να πάρει κεφάλια, άλλωστε τη συνταγή τη δοκίμασε όταν ανέλαβε την ηγεσία της ΝΔ, γιατί ο λαός κουράστηκε να βλέπει λόγια και να ακούει έργα. Ίδωμεν!

Με εκτίμηση
Δρ. Θεόδωρος Ανδρεάκος
Ομότιμος καθηγητής