Βυζάντιον

Όπως σας έχω εξομολογηθεί λατρεύω τα τεστ κοπώσεως. Είναι πλέον η μοναδική περίπτωση να ιδρώνω ημίγυμνος τόσο κοντά σε κοπελίτσα γύρω στα είκοσι, η οποία, μάλιστα, είναι ντυμένη νοσοκόμα. Φοράει στενή άσπρη ποδιά και τα κουμπιά απέχουν το ένα από το άλλο με εκείνη τη σατανική απόσταση που δεν είναι ούτε μικρή ούτε μεγάλη. Τρέχω στον διάδρομο και ιδρώνω, νομίζω πως απομακρύνομαι από το γήρας και τη φθορά, πλην όμως βρίσκομαι ακριβώς στο ίδιο σημείο. Δεξιά είναι η νοσοκόμα, αριστερά βρίσκεται ο γιατρός που διαβάζει την «Ημερησία» και κάνει σχόλια. «Λέτε, Προκόπιε, να καταρρεύσουν οι τράπεζες; Έχετε ακούσει κάτι; Και πού να πάει κάποιος τα χρήματά του;» Αν είχα ανάσα, θα του έλεγα να τα αποσύρει και να τα φάει με τη νοσοκόμα στις Μαλδίβες.

Μετά βέβαια του είπα τα γνωστά, πως κατά τη γνώμη μου οι ελληνικές τράπεζες είναι ασφαλείς, αφού ξεζουμίζουν τα κορόιδα, πως οι διαβεβαιώσεις του Αλογοσκούφη και του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος είναι ικανοποιητικές. Εκεί συνειδητοποίησα και την ξεφτίλα. Αν υπήρχε ένα άγαλμα του καπιταλισμού, θα πήγαινα να καταθέσω δάφνινο στεφάνι αναγνωρίζοντας τον θρίαμβό του. Πού είναι η ξεφτίλα; Πρώτον, επειδή έπιασα τον εαυτό μου να ταυτίζεται, ως άποψη, με τον Αλογοσκούφη και τον Προβόπουλο. Δεν είναι και λίγο. Πού πήγε η ταξική μου συνείδηση; Δεύτερον, επειδή αυτή ακριβώς η κρίση είναι συνάμα και ο μεγαλύτερος θρίαμβος του καπιταλισμού. Θα μπορούσες να φανταστείς στο παρελθόν ότι θα έχεις αγωνία για την τύχη της Lehman Brothers; Τώρα όχι μόνο ανησυχείς, αλλά βάζεις και το χέρι στην τσέπη για να σωθούν αυτά τα μαγαζιά.
•••
Ένας φραπές με γάλα εβαπορέ και τέσσερα τσιγάρα είναι η επιβράβευση για ένα τεστ κοπώσεως με καλά αποτελέσματα. Και μετά περιήγηση στο internet, μακριά από την αθλιότητα των δημοφιλών ειδησεογραφικών blogs, σε μακρινούς κόμβους όπου σοβαροί (λέμε τώρα) άνθρωποι αναλύουν τα δομικά χαρακτηριστικά της κρίσης. Εκεί γράφουν πως όλα ξεκίνησαν από την απληστία των golden boys που ανέλαβαν υψηλά ρίσκα με τα στεγαστικά δάνεια, προσβλέποντας σε θετικές οικονομικές προβλέψεις, αγνοώντας τους μελλοντικούς κινδύνους. Εγώ θα επεκτείνω τη σκέψη τους συμπληρώνοντας πως για όλα φταίει αυτή η καταραμένη η κόκα. Τι κάνει το golden boy; Γραμμές επάνω στο γραφείο και όχι σε κάποιο σχέδιο στον υπολογιστή. Και μετά αισθάνεται ότι ο κόσμος είναι δικός του, ο ουρανός είναι το όριο και δέκα μοντέλα στο κρεβάτι του. Αν πραγματικά η κυβέρνηση Μπους επιθυμεί να αποτρέψει μελλοντικές κρίσεις, ας επιβάλει ποινή ισοβίων στη χρήση κόκας από στελέχη επιχειρήσεων. Ας τους ποτίζουν όπιο, κοκτέιλ ηρεμιστικών, κάτι τέλος πάντων που θα τους έχει ήσυχους και σε κατάσταση καταστολής.
•••
Εδώ οι δικοί μας δεν χρειάζονται τέτοιες παρεμβάσεις, θα πέσουν μόνοι τους στη ρετσίνα – δεν νομίζω πως θα τους μείνουν και για κάτι παραπάνω. Το ελληνικό χρηματιστήριο έχει γυρίσει πολλά χρόνια πίσω και, δυστυχώς, οι τίτλοι είναι πλέον ηλεκτρονικοί, δεν μπορείς να τους πάρεις και να τους κάνεις ταπετσαρία να έχεις να θυμάσαι. Και φυσικά μην ξεχάσω να σας πω ότι πολλαπλασιάζονται οι ευκαιρίες για γνωριμία με τη χλιδή σε εξαιρετικά συμφέρουσα τιμή. Αν έχουμε λεφτουδάκια στην άκρη και μας ενδιαφέρουν βαρκούλες και αυτοκινητάκια, αυτή είναι η ιδανική περίοδος για τις αγορές μας. Τα λαμόγια ξεφορτώνονται «Καγιέν» λόγω τεκμηρίων, αρκετοί δίνουν σε προσφορά ακόμα και το σκάφος τους.
•••
Α και κάτι ακόμα που ανησυχεί αυτά τα αστέρια στο οικονομικό επιτελείο. Τις τελευταίες εβδομάδες παρατηρείται μια τάση αναχωρητισμού των αραβικών κεφαλαίων. Μου επισημαίνουν ότι αποχωρούν από το ελληνικό χρηματιστήριο με μεγάλα πηδηματάκια, ενώ γενικώς προβληματίζονται για το κατά πόσο η κρίση είναι καλή περίοδος για επενδύσεις. Μην εκπλαγείτε αν δείτε την Ολυμπιακή μπροστά σε αδιέξοδο.
•••
Και κάτι τελευταίο, δικό μου. Μην εκπλαγείτε και αν ακούσετε για προβλήματα και εμπλοκές της τελευταίας στιγμής στην είσοδο των Κινέζων στον Πειραιά. Αυτό σημειώστε το, και μάλλον θα με θυμηθείτε.
•••
Όλα αυτά, που λέτε, φουσκώνουν με νέο αέρα τα πανιά της νέας διακυβέρνησης, κοινώς είναι η καλύτερή τους. Όπως μου εξηγούν (ή παραμυθιάζουν) αρμοδίως, στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι η διεθνής οικονομική κρίση τους ευνοεί, επειδή ιστορικά η τάση δείχνει συσπείρωση των πολιτών γύρω από την εξουσία προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι δύσκολες στιγμές. Η ανάλυσή τους λέει ότι οι εμφανίσεις Καραμανλή και οι διαβεβαιώσεις για ασφάλεια και σταθερότητα λειτουργούν θετικά και η κυβέρνηση θα αποκομίσει κέρδη χωρίς να έχει επενδύσει απολύτως τίποτα. Καλό; Γι’ αυτούς, όχι για μας.
•••
Η ίδια άθλια και δεξιά πηγή μου λέει ότι δύο πυλώνες του καραμανλικού περιβάλλοντος, ο Ρουσόπουλος και ο Αλογοσκούφης, παραμένουν σταθεροί στη θέση τους υπέρ πρόωρων εκλογών. Με αρκετή δόση κακίας συμπληρώνει ότι τα κίνητρά τους είναι πρωτίστως προσωπικά. Ο Αλογοσκούφης θέλει να ξεμπερδεύει με αυτή τη φούσκα αισιοδοξίας που ονομάζει προϋπολογισμό και ο Ρουσόπουλος για να εκλεγεί με λίστα και να μην υποστεί τη φθορά του Βατοπεδίου στο κυνήγι του σταυρού. Διότι άλλος ο σταυρός του μοναστηριού και του Εφραίμ και άλλος του ψηφοφόρου. Εκλογές δεν θέλουν με τίποτα οι άλλοι, όπως η Ντόρα και ο Αβραμόπουλος, εκτός και αν είναι βέβαιοι ότι ο Καραμανλής θα τις χάσει. «Λες η Ντόρα να ψηφίσει Νέα Δημοκρατία;», ρώτησα τον «γαλάζιο» συνομιλητή μου. «Δεν ξέρω ρε συ… Εδώ που τα λέμε έχει κανένα λόγο να ψηφίσει Νέα Δημοκρατία;»
•••
Μετά μίλησα με έναν καθεστωτικό του ΠΑΣΟΚ που μου εξομολογήθηκε ότι φτιάχνει βίντεο με τη σκηνή που ο Βενιζέλος χειροκροτεί την ατάκα του Γιώργου που λέει ότι θα γίνει πρωθυπουργός. Μου είπε ότι θα το ανεβάσουν στο
youtube, ίσως και στο youporn, καθώς στελέχη στο περιβάλλον του Γιώργου τη θεωρούν άκρως αισθησιακή σκηνή που τους αφυπνίζει ακόμα και ερωτικά. Μην ξεχάσω να σας πω ότι εκεί έχουν κάνει μια ανάλυση για τον ΣΥΡΙΖΑ και εκτιμούν ότι όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές θα συμπιεστεί και άλλο, αφού καθυστερεί δραματικά στην επεξεργασία προγραμματικών θέσεων. Πιστεύουν επίσης ότι η δυσφορία για την κυβέρνηση θα επαναπατρίσει (με το γνωστό δίλημμα) το ποσοστό ψηφοφόρων που μετακινήθηκε προς τα αριστερά.

Εγώ πάλι με τη γνωστή μου αφέλεια ρώτησα να μάθω αν έχουν κάποιο άγχος για τη Siemens και για στοιχεία που θα δείχνουν ότι το μαύρο χρήμα μπήκε σε υπουργικές τσέπες πριν από το 2004. Ε, μετά ακούς κάτι βλακείες του τύπου «εμείς έχουμε διαχωρίσει τη θέση μας από εκείνη την περίοδο» και στο τέλος κλείνεις το τηλέφωνο. Να σας το πω απλά, αν εμφανιστεί κάτι, για εκείνη την περίοδο, ο Γιώργος, που, θυμίζω, ήταν κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης, θα πει ότι δεν είχε ιδέα, ότι απλώς διάβαζε όπως είχε πει και ο μακαριστός. Ναι, αυτό είναι. Όταν η Siemens έσπρωχνε λεφτά στο ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος διάβαζε.
•••
Φυσικά η υπόθεση αυτή είναι πιο γελοία και από τα καινούργια σίριαλ στην τηλεόραση. Τρέχουν στο Μόναχο για να μιλήσουν με τον Ζίκατσεκ, πιθανότατα για να τους πει ότι δεν ξέρει ονόματα, αλλά γνωρίζει ότι τα λεφτά πήγαιναν στο ΠΑΣΟΚ. Και δεν φωνάζουν τον Χριστοφοράκο, που είναι δίπλα τους (αν είναι ακόμα εδώ), για να τους πει σε ποιον έδινε τα μαύρα μάρκα. Δεν ψάχνουν για κορόιδα. Τα έχουν βρει. Και έχουμε προσφερθεί εθελοντικά.
•••
Κάπου εδώ σε αφήνω. Ξέρω πως είσαι κουρασμένος, για μία ολόκληρη εβδομάδα παρακολουθούσες τα νέα σίριαλ, τσέκαρες τα τηλεπαιχνίδια, έψαχνες τις ενημερωτικές εκπομπές. Μπορεί ακόμα να έχει ζέστη, το κλίμα να έχει τρελαθεί, αλλά μέσα στο σπίτι είναι χειμώνας. Άναψε το τζάκι, είναι ωραίο οι φλόγες του να ζευγαρώνουν με το φως της τηλεόρασης.