Ο ΖΑΝ ΖΑΚ ΡΟΥΣΟ… ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΛΟ Ο ΜΑΡΑ ΚΙ Ο ΡΟΒΕΣΠΙΕΡΟΣ

Δεν ωφελεί τήν ακοή
η τόση φαλτσαδούρα
δημιουργεί κοπρόσταση
κιτρινισμό στά ούρα.

Παιδαριώδεις εκδοχές
μένος καί αναρχία
γιά ένα πρόσωπο σαφές
στήν ίδια συμμαχία.

Τώρα τούς έπιασε ο καημός
γιά νά καταδικάσουν
εκείνον πού μακάριζαν
πρίν τήν καρέκλα πιάσουν.

Όμως τό κάθισμα αυτό
θέλει επιδέξιους κώλους
καί όχι συμπεριφορές
π’ αρμόζουν σέ χαχόλους.

Αφού τά έκαναν σκατά
ρωτούσαν τό τίς πταίει
αυτοί πού πρώτοι έγιναν
ενώ ήταν τελευταίοι.

Το λογικό καί ευπρεπές
ήταν ν’ αποδημήσουν
αφού δεν είχαν τήν ισχύ
γιά νά δημιουργήσουν.

Ανήμποροι καί άπραγες
–γαμώ τά Υπουργεία–
αντί νά κάτσουν στήν δουλειά
τό ρίχναν στήν αργία.

Βρήκανε έτσι τόν Ρουσό
ως άλλοι Ιακωβίνοι
και ζήτησαν τήν κεφαλή
υπαίτιο στή δίνη.

Παράξενη η σύμπτωση
πλείστοι νά συμφωνούνε
διά μίαν καρατόμηση
μήπως κι αυτοί σωθούνε.

Ζάν Ζάκ Ρουσό δέν γνώρισα
ούτε καί τόν γνωρίζω
ούτε καί τήν παράταξη
ψήφισα ή αγγίζω.

Έτσι στό αμερόληπτον
ρωτάω τί συμβαίνει,
ως Έλλην οικοκυριστής
που ο διάολος τού μπαίνει.

Μπήκε ο διάολος βαθιά
στά σωθικά μου μέσα
μ’ όσα ακούσω καί ορώ
στήν γή τού Παπαφλέσσα.

Βλέπω ικρίωμα τρανόν
νά στήνουν στά κανάλια
διά μίαν καρατόμηση
(φταίνε τά μανουάλια;)

Οι άγγελοι τής παρακμής
άς ανεβούν καί κείνοι
μαζί του νά πεθάνουνε
γιατ’ έχουν τήν ευθύνη.

Δεν αθωώνω τόν Ρουσό
δεν είμαι συνοδός του
την ύλη σκάπτω γιά νά βρω
ποιός είναι ο εχθρός του.

Είναι οι τότε φίλοι του
πού γίναν Εφιάλτες
σε μία Χώρα νεγκλιζέ
πού κυβερνούν οι άλτες.
………………………………………
Όταν βλέπω τούς πολλούς
νά χτυπούν τόν έναν
τότε είμαι σίγουρος ότι
οι πολλοί είναι ράτσας
όχι κανονικού αλλά
μανιακού Ψευτοθόδωρου.