Επικαιρότητα
1 Και τα δύο εθνικά μας θέματα, Σκοπιανό και Κυπριακό, φαίνεται ότι βαδίζουν σε βιαστικές λύσεις. Οι αμερικανοί σημερινοί ηγέτες (Μπους και Ράις) βιάζονται να λύσουν τα δύο αυτά θέματα, καθώς μετράνε μέρες πλέον στην εξουσία. Γρήγορα θα πέσουν στη λησμονιά και στην ανυποληψία. Θέλουν να ικανοποιήσουν τα αιτήματα των φίλων τους Σκοπιανών, Τούρκων και Τουρκοκυπρίων. Οι Σκοπιανοί και οι Τούρκοι βιάζονται κι αυτοί, γιατί κατανοούν ότι ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ, όποιος και αν είναι, δεν θα θέσει το Σκοπιανό και το Κυπριακό σε πρώτη προτεραιότητα, καθώς οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά οικονομικά προβλήματα με την κατάρρευση του τραπεζικού τους συστήματος. Αυτοί λοιπόν δικαιολογημένα βιάζονται, γιατί με την τωρινή συγκυρία είναι βέβαιοι ότι θα αποκομίσουν περισσότερα κέρδη. Εκείνο που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί βιαζόμαστε κι εμείς που βγαίνουμε ζημιωμένοι. Κατανοώ πλήρως τη βιασύνη της Ντόρας Μπακογιάννη. Δυσκολεύομαι όμως να κατανοήσω τη βιασύνη του μακεδόνα πρωθυπουργού μας. Στο θέμα του ονόματος των Σκοπίων υπάρχουν πληροφορίες ότι επήλθε εκατέρωθεν αποδοχή της ονομασίας «Βόρεια Μακεδονία» ή «Άνω Μακεδονία» και η υπηκοότητα των πολιτών της χώρας αυτής θα προσδιοριστεί σαν «μακεδονική», αλλά γραμμένη στα λατινικά (τώρα μας ικανοποίησαν!). Παράλληλα, για την οικοδόμηση «μέτρων εμπιστοσύνης» μεταξύ Ελλάδας και Σκοπίων, η χώρα μας θα δεσμευθεί να δεχθεί την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ και θα αναλάβει την υποχρέωση να προωθήσει την ένταξή τους στην ΕΕ, όπως ακριβώς έγινε και με την Τουρκία! Τα «ορφανά» του Μπους και της Ράις αναλαμβάνουμε να τα προστατεύσουμε και να τα οδηγήσουμε στη «Γη της επαγγελίας». Γίναμε «νταβατζήδες» των αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή μας και χωρίς καμιά απολύτως απολαβή. «Τζάμπα νταβατζήδες» όπως θα έλεγε και ο Σημίτης και μάλιστα βιαζόμαστε να αναλάβουμε δουλειά! Κρίμα για την εθνική μας υπερηφάνεια! Δεν μπορούμε άραγε με διπλωματικό τρόπο να κερδίσουμε χρόνο; Δεν μπορούμε να αντέξουμε μερικές ακόμα πιέσεις ή και απειλές; Όταν ο Μπους φύγει από τον Λευκό Οίκο φρονώ ότι το θέμα του ονόματος θα ξεκινήσει από μηδενική βάση. Κι αυτό συμφέρει τη χώρα μας. Ας κοιτάξουμε επιτέλους και τα δικά μας ζωτικά συμφέροντα.
2 Για το Κυπριακό τώρα, που κι αυτό βρίσκεται σε φάση βιαστικών εξελίξεων, με τον κύπριο Πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια να βιάζεται να βρεθεί λύση του Κυπριακού επί των ημερών της δικής του προεδρίας. Ίσως και για λόγους υστεροφημίας, για να μείνει σαν ο Πρόεδρος που έδωσε λύση και να τιμηθεί από το κατεστημένο των χωρών της Δύσης. Το σημερινό βέβαια κατεστημένο. Ο πανέξυπνος τουρκοκύπριος ηγέτης Μεχμέτ Αλί Ταλάτ και οι τούρκοι πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες που τον πατρονάρουν θέλουν να αξιοποιήσουν προς όφελός τους αυτήν τη βιασύνη της ελληνοκυπριακής ηγεσίας. Ο Ταλάτ στις διαπραγματεύσεις έχει δύο ισχυρά πλεονεκτήματα: α) Τη στήριξη της Τουρκίας και β) τη βιασύνη του κ. Χριστόφια. Οι Ελληνοκύπριοι όμως δεν έχουν κανένα πλεονέκτημα, πλην του δικαίου, που οι πάντες σήμερα το περιφρονούν. Βέβαια, ο Χριστόφιας έχει θεωρητικά και τη στήριξη της Ελλάδας. Αλλά αυτή η στήριξη δεν έχει καμία αξία, λόγω διπλωματικής ανικανότητας της χώρας μας. Εμείς πάσχουμε από «χρόνια αομματία». Στο πλαίσιο των διμερών επαφών στη Νέα Υόρκη (στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ) αλλά και σε επίσημες ομιλίες, οι τούρκοι ηγέτες δεν απέκρυψαν την πρόθεσή τους να πατρονάρουν τις διαπραγματεύσεις Χριστόφια – Ταλάτ και να τις ρυμουλκήσουν προς τα δικά τους συμφέροντα και προς αυτά των Τουρκοκυπρίων. Φυσικό είναι. Έτσι η ελληνική αομματία (κατά κόσμον διπλωματία) πρέπει να πείστηκε ότι οι όποιες εξελίξεις στο Κυπριακό περνάνε από την Άγκυρα. Από το βήμα της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ ο Πρόεδρος της Τουρκίας Αμπντουλάχ Γκιουλ αναφερόμενος στο Κυπριακό είπε ότι «η λύση βρίσκεται στη δημιουργία ενός νέου συνεταιρικού κράτους, που να απαρτίζεται από δύο συνιστώντα κράτη, ίσου καθεστώτος». Στο ίδιο ακριβώς μήκος κύματος κινήθηκε και η ομιλία του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Αλί Μπαμπατσάν στο Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής, με την προσθήκη ότι η γειτονική μας χώρα θέλει να μείνει αμετάβλητο το σύστημα εγγυήσεων του 1960. Η γραμμή της Τουρκίας είναι αυτή. Δύο κράτη με ίσα δικαιώματα και εγγυήτρια δύναμη την Τουρκία (μαζί με τη Βρετανία και την Ελλάδα). Αν ακούσετε ότι οι διαπραγματεύσεις Χριστόφια – Ταλάτ κατέληξαν σε συμφωνία, να ξέρετε ότι εμείς θα είμαστε οι ζημιωμένοι. Και θα μας ξεγελάσει η όποια κυβέρνησή μας με επικοινωνιακά τρικ, ως συνήθως.