Έτοιμος για διαγραφές, έτοιμοι και οι μηχανισμοί

Έτοιμος να διαγράψει όσους ροκανίζουν την παράταξη και την πορεία της κυβέρνησης, και να οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές, εάν δεν τον αφήσουν να κυβερνήσει και να υλοποιήσει το πρόγραμμα για το οποίο ο ελληνικός λαός επέλεξε τη Νέα Δημοκρατία, παρουσιάζεται ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής. Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας ξεκαθάρισε ότι όσα είπε στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος τα εννοούσε και δεν ήταν πυροτεχνήματα για να πάρει απλώς το παιγνίδι επάνω του και να διατηρήσει την κομματική… ραστώνη.

Ο Κ. Καραμανλής, αποδεικνύοντας ότι δεν παίζει, ζήτησε από τον κομματικό μηχανισμό να είναι έτοιμος διά παν ενδεχόμενον. Ο πρωθυπουργός θα οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές σε κάθε περίπτωση που θεωρήσει ότι εκ των έσω προσωπικά σχέδια, μηχανισμοί και πολιτικές παίζουν παιγνίδια σε βάρος του τόπου.

Είναι χαρακτηριστικές οι κινήσεις που έγιναν και στην περίπτωση της συνέντευξης του Θαν. Γιαννόπουλου. Ξεκάθαρα του ζητήθηκε να δώσει εξηγήσεις, ενώ παιζόταν το… κεφάλι του σε περίπτωση που δεν το έκανε. Το γεγονός ότι έδωσε εξηγήσεις, ακόμη κι αν αυτές δεν κρίθηκαν επαρκείς, ακόμη κι αν αμφισβητείται η ειλικρίνεια των προθέσεών του και των όσων υποστηρίζει (ότι δηλαδή έδωσε τη συνέντευξη πριν από την ομιλία Καραμανλή στην Κεντρική Επιτροπή), κατ’ ουσίαν είναι κάτι που… βαραίνει και εκθέτει τον ίδιο και όχι την κυβέρνηση… Χαρακτηριστική ήταν και η απομάκρυνση του βουλευτή Δαϊλάκη, όταν ζήτησε να απομακρυνθούν τόσο ο Θόδωρος Ρουσόπουλος όσο και ο διευθυντής του γραφείου του πρωθυπουργού Γιάννης Αγγέλου. Παρά ταύτα, στην κυβέρνηση θεωρούν ότι μάλλον κερδίζουν… πόντους, όσο κι αν ο κίνδυνος να μη διαθέτουν… την απαραίτητη πλειοψηφία σε περίπτωση που το «αντάρτικο» συνεχισθεί είναι υπαρκτός.

Ταυτόχρονα όμως ο Καραμανλής, εν όψει ανασχηματισμού, που ορισμένοι του εισηγούνται να γίνει μετά τις ευρωεκλογές, επιχειρεί να διαπιστώσει, στο χρονικό διάστημα που απομένει, κατά πόσον μπορούν υπουργοί της κυβέρνησης σε συγκεκριμένα πόστα αλλά και πρόεδροι Οργανισμών να αντιστρέψουν το κλίμα, να συνεργασθούν με τους συναδέλφους τους και να διαμορφώσουν ένα άλλο σκηνικό, πιο βατό, πιο εύκολο, μέσα στο οποίο η κυβέρνηση θα περάσει τους σχεδιασμούς της και θα υλοποιήσει το πρόγραμμά της. Στην ουσία πρόκειται για λίγους μήνες «δοκιμασίας για όλους», που πιθανότατα θα ανακόψουν τη φθίνουσα πορεία της κυβέρνησης (κάτι που πιθανόν να επιβεβαιωθεί από τις δημοσκοπήσεις που θα αρχίσουν να βλέπουν από σήμερα και μετά το φως της δημοσιότητας, αλλά και από τα αποτέλεσμα των ευρωεκλογών) και θα αντιστρέψουν το δυσάρεστο κλίμα.

Η όλη προσπάθεια του Καραμανλή, πολιτική αλλά και εξόχως επικοινωνιακή, είναι να αναδειχθεί το έργο της κυβέρνησης, έργο που βρίσκεται στο περιθώριο διότι τα κυβερνητικά στελέχη δεν το υπερασπίζουν, δεν το προβάλλουν και κυρίως δεν στηρίζουν το έργο των συναδέλφων τους.

Η προσπάθεια αυτή έρχεται φυσικά σε ευθεία αντίθεση με το κλίμα παραπολιτικής που, όπως παρατήρησε σοφά υπουργός της κυβέρνησης, μόνο με συνεχή επαγρύπνηση και καθημερινές τηλεοπτικές μάχες μπορεί να τεθεί στο περιθώριο. Έτσι, κατά κάποιον τρόπο… δικαιολογείται και η αυξημένη παρουσία πολιτικών, βουλευτών και υπουργών της κυβέρνησης στα τηλεοπτικά παράθυρα τελευταία.

Σύγκρουση μέχρις εσχάτων!

Φυσικά η σύγκρουση της κυβέρνησης, σε επικοινωνιακό και πολιτικό επίπεδο, με τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά και με τα κατευθυνόμενα συνδικάτα και τους φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα, είναι σύγκρουση μέχρις εσχάτων. Το σημαντικό είναι, όπως σημειώνουν κυβερνητικοί παράγοντες, ότι οι περισσότερες αντιδράσεις κρίνονται θνησιγενείς, καθώς αφορούν νομοθετήματα και αποφάσεις που ήδη έχουν ψηφισθεί από το Κοινοβούλιο, όπως οι μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία και στο Ασφαλιστικό, ή αποφάσεις που έχουν ήδη δρομολογηθεί, όπως τα λιμάνια, η Ολυμπιακή κ.λπ. Στην ουσία δηλαδή οι αντιδρώντες δηλώνουν την αντίθεσή τους σε κάτι που ή έχει ήδη γίνει νόμος του κράτους ή πρόκειται έτσι κι αλλιώς να γίνει εντός των επομένων μηνών (π.χ. Ολυμπιακή) και μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις και με ευρωπαϊκή σφραγίδα.

Απ’ την άλλη όμως, για τους ίδιους ακριβώς λόγους οι αντιδράσεις αυτές κρίνονται και επικίνδυνες, καθώς συνδικάτα και πολιτικές ομάδες βλέπουν πλέον ότι η κυβέρνηση, παρότι έχει κόστος, προχωρά στην υλοποίηση των αποφάσεών της.

Όπως πολύ χαρακτηριστικά δείχνουν ορισμένες μετρήσεις, κόμματα της αντιπολίτευσης, συνδικάτα, ακόμη και η… εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, ψάχνουν να βρουν τι άλλο θα κάνει η κυβέρνηση μετά την Ολυμπιακή, τα λιμάνια και τον ΟΣΕ.

Είναι ξεκάθαρο ότι όλοι αυτοί φοβούνται το διαφορετικό κοινωνικό πεδίο που διαμορφώνεται και ακόμη περισσότερο φοβούνται ότι μέσα σ’ αυτό το πεδίο θα έχουν πολύ λίγες πιθανότητες αντιδράσεων, οι οποίες θα διαθέτουν την… ελπίδα του αποτελέσματος.

Το νέο κοινωνικό πεδίο της καθημερινότητας που δημιουργεί η κυβέρνηση, εκτός από τα μικροκομματικά οφέλη που θα της αποφέρει, εάν λειτουργήσουν οι αποκρατικοποιήσεις και οι ιδιωτικοποιήσεις επιχειρήσεων, θα διαμορφώσει και ασφυκτική πραγματικότητα για… επαναστάσεις και λαϊκούς ξεσηκωμούς. Σιγά σιγά και η Ελλάδα γίνεται… Ευρώπη, με ό,τι καλό και κακό σημαίνει αυτό… Και το βάρος για τη δύσκολη και επίπονη αυτή προσαρμογή καλείται να το σηκώσει εκείνη η παράταξη που είχε σημαία της την ενωμένη Ευρώπη… Ας πρόσεχε…