ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ – ΚΡΑΤΟΥΣ Ή ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ – ΧΡΗΜΑΤΟΣ;

Το πώς μια θρησκεία που κηρύσσει την ακτημοσύνη (αριστερότερη των κομμουνιστών που υπερασπίζουν την κοινοκτημοσύνη) καταλήγει σε «ιερές» μπίζνες δεν είναι δυσεξήγητο. Είναι η στρέβλωση των καταστατικών αρχών της Ορθοδοξίας, οι οποίες συνιστούν την ολοκληρωτική αποχή της από την κατοχή και διαχείριση του χρήματος. Το χρήμα στο χριστιανικό ορθόδοξο κοσμοείδωλο είναι κακό, όχι μόνο γιατί οδηγεί σε τρυφηλό βίο, αλλά γιατί είναι φορέας δύναμης που η Εκκλησία απαγορεύεται να κατέχει. Εκκλησία εμπνεόμενη από τον ιδρυτή της οφείλει να μη διαθέτει άλλη δύναμη πλην του Λόγου της.
Εκείνο που αποκρύπτεται είναι ότι ο λεγόμενος «Χωρισμός Εκκλησίας – Κράτους» στηρίζει (συνειδητά;) την προαναφερόμενη στρέβλωση, ενώ αρνείται τον ρόλο που κάθε θρησκεία πρέπει να παίζει στην κοινωνία.
Έτσι, οι αριστερές και πατριωτικές δυνάμεις όσον αφορά στα δύο σκέλη της Εκκλησίας, το πνευματικό και το υλικό, δεν μπορούν παρά να προτείνουν:
• Η Ορθοδοξία, ως θρησκεία, είναι στοιχείο του εθνικού μας πολιτισμού και συνεπώς διδάσκεται ως υποχρεωτικό μάθημα στο σχολείο, όπως διδάσκονται όλες οι εκφάνσεις του εθνικού μας πολιτισμού. Το μάθημα των Θρησκευτικών είναι γνωστικό, δεν είναι προσηλυτισμός, κανέναν δεν καταπιέζει και ως τέτοιο είναι ενδιαφέρον και για τους αλλόδοξους μαθητές. Η εκσυγχρονιστική μισαλλοδοξία κατευθύνεται από αλλού.
• Η περιουσία της Εκκλησίας, ως κυριότητα και χρήση, εθνικοποιείται και δίδεται στους ιερείς όλων των ιεραρχικών τίτλων ίσος μισθός διαφοροποιούμενος ανάλογα με τη χρονική αρχαιότητα και τα κοινωνικά επιδόματα. Τα μυστήρια τελούνται δωρεάν, η φιλανθρωπία ασκείται από το κράτος με την εποπτεία και την έμπνευση της Εκκλησίας.
Ο λεγόμενος «Χωρισμός Εκκλησίας – Κράτους» αποστερεί από τον λαό ένα στοιχείο του πολιτισμού του και θεσμοθετεί τα εκφυλιστικά φαινόμενα του χώρου της. Η Εκκλησία θα μετατραπεί σε ΑΕ. Όμως μια ΑΕ μπορεί να επιδιώκει και αγοραπωλησίες στην καλύτερη τιμή και ξενοδοχεία και εκδίωξη ακτημόνων από τα κτήματά της και κερδοσκοπία στο χρηματιστήριο και… Σε μια τέτοια εφιαλτική περίπτωση που θα επικρατήσουν τα πιο αντιδραστικά στοιχεία, η Εκκλησία θα περιχαρακωθεί γύρω από οικονομική της ισχύ και η ιστορία του Βατοπεδίου θα φαντάζει απλό ανέκδοτο.
Η διαφορά των εκσυγχρονιστών με όσους έχουν μετατρέψει την Εκκλησία σε οίκο εμπορίου δεν είναι ουσίας, αλλά αφορά στο θεσμικό υπόβαθρο. Οι θεομπαίχτες και οι εκσυγχρονιστές μιλούν τη γλώσσα της αγοράς, μετράνε αργύρια. Η απάντηση είναι εθνικοποίηση.
Συνοπτικά, η Εκκλησία οφείλει να έχει δυνατό λόγο και άδειες τσέπες.

Μπάμπης Δεληνταδάκης
Μέλος ΚΕ ΔΗΚΚI