Ρεζίλι στο θέμα των βοηθών Επισκόπων
Στην Ιεραρχία, που ξεκινάει τις εργασίες της την προσεχή Τετάρτη, μεταξύ των θεμάτων που θα την απασχολήσουν είναι και η πλήρωση των θέσεων των έξι βοηθών Επισκόπων, θέμα για το οποίο έχει εκτεθεί σοβαρότατα η Διαρκής Ιερά Σύνοδος με την προηγούμενή της σύνθεση. Αγνοώντας το γεγονός ότι επί Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου με έγγραφο της Ιεράς Συνόδου, το οποίο υπέγραψε ο ίδιος, είχε ζητηθεί από το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων να τροποποιηθεί ο ισχύων νόμος 1951/1991 (άρθρο 13) και οι έξι βοηθοί Επίσκοποι να μην εκλέγονται για συγκεκριμένη Μητρόπολη, όπως προβλέπει ο νόμος, αλλά να είναι στη διάθεση της Συνόδου και να αποστέλλονται σε Μητροπόλεις όταν αυτές έχουν ανάγκη, να επανέρχονται στη Σύνοδο όταν η ανάγκη εκλείψει και να είναι εκλόγιμοι για μητροπολιτική έδρα.
Η λογική ήταν ότι Επίσκοπος που πηγαίνει σε μια Μητρόπολη επειδή ο εκεί Μητροπολίτης είναι γέροντας και ανήμπορος θα μείνει «αμανάτι» και στο «ράφι» εκεί όταν ο συγκεκριμένος Μητροπολίτης πεθάνει και έρθει νέος στην ηλικία Ιεράρχης. Επίσης, επειδή δεν θα ήταν διορισμένος θα μπορούσε να σταλεί από την Ιερά Σύνοδο, στην οποία θα ανήκε, και σε Μητρόπολη, λ.χ. της Θράκης, ως προσωρινή βοήθεια στο ποιμαντικό έργο του εμπερίστατου Μητροπολίτη και θα ξεπερνιόταν η τριβή με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, αφού η Πράξη του 1928 απαγορεύει τον διορισμό βοηθού Επισκόπου σε Μητρόπολη των «Νέων Χωρών».
Όταν έγινε γνωστό το αίτημα, όλη η τότε εκκλησιαστική αντιπολίτευση έπεσε να φάει τον Αρχιεπίσκοπο. Με τη λάσπη που του ρίχτηκε θα μπορούσε να φτιαχτεί ολόκληρο σπίτι. Και το αίτημα έμεινε σε εκκρεμότητα έως τον θάνατό του. Έτσι, μόλις ανέλαβε Αρχιεπίσκοπος ο κ. Ιερώνυμος μια από τις πρώτες επιδιώξεις του ήταν να ενεργοποιήσει τον νόμο του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, αγνοώντας το αίτημα του προκατόχου του Χριστοδούλου.
Μετά το πρώτο «φάουλ» ακολούθησε δεύτερο. Όταν το ανακοίνωσε ο κ. Ιερώνυμος στη ΔΙΣ, τρεις Συνοδικοί Μητροπολίτες (Ιωαννίνων, Ηλείας και Καλαβρύτων), εκμεταλλευόμενοι τη θέση τους, κάλυψαν τις τρεις από τις έξι θέσεις που προβλέπει ο νόμος, εκθέτοντας μάλιστα και τους εκλεκτούς τους αρχιμανδρίτες που θα αναλάμβαναν στις Μητροπόλεις τους βοηθοί Επίσκοποι. Το τρίτο φάουλ αφορά τον Μητροπολίτη Ιωαννίνων, ο οποίος φάνηκε τουλάχιστον ότι αγνοούσε την Πατριαρχική Πράξη του 1928 που απαγορεύει στους Μητροπολίτες των «Νέων Χωρών» να έχουν βοηθό Επίσκοπο, εκείνος που είναι ένας από τους Ηρακλείς του Φαναριού.
Στην έκτακτη σύγκληση της Ιεραρχίας, όταν εξελέγησαν οι Μητροπολίτες Λευκάδος, Θηβών και Παροναξίας, οι Ιεράρχες απέρριψαν την εισήγηση της ΔΙΣ και δεν προχώρησαν στην εκλογή των δύο βοηθών Επισκόπων για Ηλεία και Καλάβρυτα, αφού εν τω μεταξύ είχε αποσυρθεί ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων.
Παρά την αντίδραση της Ιεραρχίας, η ΔΙΣ προχώρησε σε νέο, τέταρτο φάουλ, επιμένοντας στην υλοποίηση της απόφασής της και αγνοώντας την Πράξη του 1928 και το αίτημα του Αρχιεπίσκοπου Χριστόδουλου στο υπουργείο Παιδείας. Στις 26 Ιουνίου απέστειλε προς τους Μητροπολίτες μέλη της Ιεραρχίας την εγκύκλιο 2865, με την οποία τους αναγγέλλει ότι επιμένει στην πλήρωση των έξι θέσεων βοηθών Επισκόπων με βάση τον Νόμο του 1991 και τους καλεί όσοι πληρούν τις προϋποθέσεις του νόμου να υποβάλλουν αίτηση ενδιαφέροντος. Τελικά υπέβαλαν οκτώ Μητροπολίτες μόνο από την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ελλάδας και κανείς, για προφανείς λόγους, από τις «Νέες Χώρες». Ο Μητροπολίτης Λαγκαδά υπέβαλε και στη συνέχεια, και μετά από «συμβουλή» που δέχθηκε, απέσυρε την αίτησή του. Μεταξύ αυτών που υπέβαλαν αίτηση και νέοι Ιεράρχες και σε ηλικία και σε αρχιερατία, που προφανώς κουράστηκαν τόσο γρήγορα κατά την εφαρμογή των καθηκόντων τους.
Το πέμπτο φάουλ είναι πως η ΔΙΣ πέτυχε να διχάσει την Εκκλησία της Ελλάδος, σε «πατρικίους» που μπορούν να έχουν βοηθό Επίσκοπο και «πληβείους» που τους απαγορεύεται. Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ισονομία, όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ και επομένως δεν μπορεί να προχωρήσει. Και έρχεται η ΔΙΣ να ορίσει τον στενό φίλο του Αρχιεπισκόπου, Μητροπολίτη Μαντινείας, ο οποίος δεν είναι και ο διαπρεπέστερος των θεολόγων, ούτε έχει ειδικότητα στο Κανονικό και Εκκλησιαστικό Δίκαιο να εισηγηθεί στην Ιεραρχία το θέμα.
Στην Ιεραρχία είναι βέβαιο ότι η πρόταση της ΔΙΣ θα απορριφθεί. Για να προλάβει τον κόλαφο ο Αρχιεπίσκοπος θα τα «μαζέψει» και θα ζητήσει μέσω του Μητροπολίτη Μαντινείας να μην ισχύσει η πρόταση της ΔΙΣ και η Εκκλησία να επανέλθει στο αίτημα του Χριστόδουλου, έτσι χωρίς αιδώ, χωρίς ένα συγγνώμη, το έκτο φάουλ.
Όλη η φασαρία έγινε, κατά την οποία ταλαιπωρείται η Εκκλησία επί δύο χρόνια, εξετέθησαν η ΔΙΣ και Μητροπολίτες, υπήρξε μέγιστος κίνδυνος εμπλοκής και πάλι με το Φανάρι, για να γυρίσει ο κ. Ιερώνυμος σε εκείνο για το οποίο είχε γίνει άγριος πόλεμος στον Χριστόδουλο. Μερικοί και στην Εκκλησία στις ενέργειές τους βασίζονται στο ότι ο λαός ξεχνάει εύκολα. Το «Π» θα προσπαθήσει να διατηρεί ζωντανή τη μνήμη του λαού, γιατί αλλιώς θα επαναληφθούν τα τραγικά λάθη του παρελθόντος.