Ο κ. Καραμανλής και το 2011

Οι προτάσεις «εξόδου» από την κρίση που δέχεται ο πρωθυπουργός τόσο από στελέχη της ΝΔ όσο και από «ειδικούς» των τηλεοπτικών παραθύρων είναι και επιφανειακές και αδιέξοδες. Συγκεκριμένα, η πρόταση για ανασχηματισμό της κυβέρνησης (είτε εκλογικού χαρακτήρα είτε δομικού), μεσούσης της κρίσης, θα προκαλέσει άμεση ανάσχεση του κυβερνητικού έργου (λόγω μετακινήσεων στελεχών από υπουργείο σε υπουργείο και της συνακόλουθης ανάγκης χρόνου ενημέρωσης στο νέο πόστο), ενώ θα πυροδοτήσει και την άμεση δυσαρέσκεια των «κομμένων», καθότι εκτός των άλλων δύσκολα θα επιβιώσουν ως βουλευτές χωρίς την ισχύ του υπουργικού θώκου, ιδιαίτερα αν η ΝΔ έρθει δεύτερο κόμμα. Η δεύτερη πρόταση που ακούγεται και καλεί τον πρωθυπουργό να επιλέξει εκλογικό αιφνιδιασμό, μεσούσης και της κυβερνητικής και της οικονομικής κρίσης, είναι τουλάχιστον αυτοκτονική επιλογή. Τέλος, η πρόταση να «φάει» τον Ρουσόπουλο θα «σώσει» τον κ. Καραμανλή όσο τον «έσωσε» το «φάγωμα» του κ. Βουλγαράκη, ενώ ταυτόχρονα χωρίς Ρουσόπουλο θα καταρρεύσει και ο πανίσχυρος μηχανισμός προώθησης της επικοινωνιακής πολιτικής της κυβέρνησης, που είναι δημιούργημα Ρουσόπουλου.
•Με δεδομένη την ανάλυσή μας για κύκλο εξουσίας «5+2-1=6» (προηγούμενο φύλλο), προκύπτει ότι η διακυβέρνηση της ΝΔ είχε εισέλθει στον κύκλο της διετούς φθοράς. Υπ’ αυτές τις συνθήκες οι πραγματικές πολιτικές ευκαιρίες που έχει ο κ. Καραμανλής είναι δύο και συνδέονται με τα έτη 2010 και 2011. Συγκεκριμένα, ο πρωθυπουργός μπορεί να επιλέξει, αφού «δεν μπορεί να είναι πια αρεστός», να καταγραφεί ως χρήσιμος, να λύσει προβλήματα και να τραβήξει το κάρο της εξουσίας μέχρι τέλους, το 2011. Προϋπόθεση είναι να μην προκαλέσει εκλογές η αξιωματική αντιπολίτευση στην προεδρική εκλογή του 2010, πράγμα για το οποίο δεσμεύτηκε ο κ. Παπανδρέου, και επίσης προϋπόθεση είναι η ανασύνταξη της ΚΟ της ΝΔ, ενδεχομένως και η ενδυνάμωσή της με δύο «μεταγραφές» από τον ΛΑΟΣ. Η δεύτερη πραγματική επιλογή του κ. Καραμανλή είναι ν’ ακολουθήσει τ’ αχνάρια του θείου του και την άνοιξη του 2010 και με κατάλληλες κινήσεις και «συμφωνίες», να μεταπηδήσει στον θώκο του Προέδρου της Δημοκρατίας. Κάθε άλλη «λύση» είναι θνησιγενής…

ΥΓ.: Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής από το ’74 έως το ’80 έμεινε έξι χρόνια στον πρωθυπουργικό θώκο και μεταπήδησε στον προεδρικό. Κατά «σατανική» σύμπτωση το 2010 ο Κώστας Καραμανλής θα έχει συμπληρώσει έξι χρόνια ως πρωθυπουργός…