Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια

Θα παρακαλούσα τη Χαρούλα Αλεξίου όπου βρεθεί και όπου σταθεί να τραγουδάει αυτό το λαϊκό άσμα, έτσι, μήπως εκεί στο Κοινοβούλιο συνετισθούν κάποιοι και σταματήσουν τους παλικαρισμούς.
Θεέ μου, τι πανηγύρι, τι περιφερόμενος θίασος, τι μπουλούκια ήσαν αυτά που είδαμε και πού λέτε, ρε παιδιά, στον ναό της Δημοκρατίας, το ελληνικό κοινοβούλιο. Έβλεπες δύο «παλικαράδες» βουλευτές της Συμπολίτευσης να πυροβολούν κυβέρνηση και Αλογοσκούφη για την οικονομική πολιτική και έλεγες «πάει, τούτοι θα φέρουν τα πάνω κάτω» κι αν δεν τους γνώριζες θα ‘λεγες ότι αυτοί είναι βουλευτές της αντιπολίτευσης.
Παναγιά μου, τι κατάντημα, τι ρεζίλι, τι ξεφτίλα κι αναρωτιέσαι: αυτούς ψηφίζουμε να μας εκπροσωπήσουν και να υπερασπιστούν τα αιτήματά μας, την πείνα μας και τη φτώχεια μας;
Όχι, κύριοι, δεν σας θέλουμε έτσι, πού είναι το αντριλίκι σας, πού είναι το θάρρος σας, «κοκόρια» μόνο στα τηλεοπτικά παράθυρα κι εκεί που πρέπει, «την ουρά στα σκέλια». Ποιος μωρέ θα σας κατηγορούσε, για ο,τιδήποτε, αν παίρνατε το μέρος του λαού και όχι του Αλογοσκούφη, θα μου πείτε θα ‘πεφτε η κυβέρνηση, ε, και λοιπόν τι έγινε, όπως έστρωσε ας κοιμηθεί, δεν της φταίει κανείς, η ανικανότητά της φταίει.
Κατηγορίες για προδοσίες και αποστασίες ήταν σε άλλες εποχές και για άλλα θέματα. Κανείς σωστός άνθρωπος δεν θα σας κατηγορούσε επειδή πήγατε με τον λαό. Τώρα που γίνατε «ρόμπα» με τι μούτρα θα αντιμετωπίσετε τους ψηφοφόρους σας οπουδήποτε πάτε, θα μου πείτε αν υπάρχουν πεθερικά μπορούν να βγουν να απειλούν, οπότε δεν έχετε πρόβλημα.
Κακώς σας έβαλαν την ετικέτα «του αντάρτη», τούτη η λέξη έχει ιστορική αξία, κατάντησε να χρησιμοποιείται στην πολιτική ζωή για να γίνονται ήρωες βουλευτές που άλλα λένε το πρωί, άλλα το μεσημέρι κι άλλα ψηφίζουν το βράδυ.
Τους φτύνει ο κόσμος γι’ αυτό τους το κατάντημα κι εκείνοι λένε «αχ, τι δροσιά», εκεί φθάσαμε κι αναρωτιέται κανείς, αξίζει με τέτοιες συνθήκες ν’ αφήνεις τις σπουδές σου, τη δουλειά σου, την ελευθερία της σκέψης σου για να λες πάντα «ψηφίζω», χωρίς ίχνος ντροπής για το τσαλάκωμα της αξιοπρέπειάς σου.
Όταν παραβιάζετε, κ. Μανώλη, κ. Μιχαλολιάκο κι εσείς οι άλλοι, τη συνείδησή σας φύγετε για να περπατάτε με το κεφάλι ψηλά, αλλιώς καταντάτε «τζάμπα μάγκες».
Τελειώνοντας σας λέω, κύριοι, σταματήστε να αυτοεξευτελίζεστε, δώσατε την παράστασή σας στη Βουλή, «φάγατε σκαντζόχοιρο» όπως λέει ο φίλος μου ο Ανδρουτσόπουλος, μην ξαναβγαίνετε και μας λέτε πάλι τα ίδια, γιατί αισθανόμεθα αηδία για το κατάντημα της πολιτικής.

Ένας Καλαβρυτινός κοσμοκαλόγηρος