Με «ξεσπάσματα» δεν επιτυγχάνεται ο σκοπός
Κύριε Διευθυντά,
Ο τούρκος πρωθυπουργός «ξέσπασε» σε διαμαρτυρία κατά της ΕΕ, διότι βραδυπορούν αι διαδικασίαι εντάξεως της Τουρκίας. Πρόκειται διά υπέρμετρο θράσος, διότι η Τουρκία, τόσον προ της ενάρξεως διαπραγματεύσεων, όσον και μετά ταύτα, δεν πράττει τίποτε ολιγώτερο και τίποτε περισσότερον από του να προκαλή την ΕΕ, τον ΟΗΕ και το Διεθνές Δίκαιον.
Κατ’ αρχάς, η Τουρκία δεν έπρεπε να γίνη δεκτή εις διαπραγματεύσεις, εφ’ όσον επί σαράντα έτη παραβιάζει όλες τι αποφάσεις του ΟΗΕ περί αποχωρήσεως των τουρκικών δυνάμεων κατοχής, πράγμα το οποίον επισύρει την αποβολήν αυτής, κατά το άρθρον 6 του καταστατικού του ΟΗΕ. Εν συνεχεία -πλην του πογκρόμ γενοκτονίας του Ελληνισμού της Κωνσταντινουπόλεως, το οποίον προβλέπεται και τιμωρείται υπό της Συνθήκης περί γενοκτονίας της Γενεύης (1949)- παραβιάζει συστηματικώς το Διεθνές Δίκαιον, ως διαπιστούται εκ της σωρείας αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Α. Δ. εις Στρασβούργον. Πέραν δε του casus belli, το οποίος προκλητικώτατα προβάλλει κατά της Ελλάδος, εκβιάζουσα την μη εφαρμογή της Συνθήκης του Montego Bay (1982), αποδεκτή υπό της ΕΕ, εξ ίσου προκλητικώς παραβιάζει και αυτήν ταύτην την πρόσφατον απόφασιν της ΕΕ περί ανοίγματος των λιμένων και του εναερίου χώρου εις την Κυπριακήν Δημοκρατίαν, την οποία κατά τον ίδιον τρόπον προκλητικώς εξακολουθεί να μην αναγνωρίζη.
Κατόπιν πάντων τούτων, αντί να διαμαρτύρεται ο κ. Ρ. Τ. Ερντογκάν, του συνιστώμεν ότι προτιμώτερον είναι «να τα μαζέψη» και να παύση να ενοχλή την ΕΕ με παράπονα και άλλες ανοησίες. Πράγματι η Τουρκία είναι ανεπίδεκτος φύσει και θέσει διά την Ευρώπην, ως κάποτε ανεγνώρισε και ο προκάτοχός του, τέως Πρόεδρος της Τουρκίας, Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, δηλώσας εν έτει 1995, ότι «εάν εφαρμόσουμε την δημοκρατία όπως μας το ζητούν οι Ευρωπαίοι, τότε θα διαλυθούμε και αυτό δεν πρόκειται να γίνη ποτέ». Ας τα διαβάσει ο κ. Ρ. T. Ερντογκάν όλα αυτά και ας παύσει να ενοχλή την Ευρώπην και ημάς με τας «απαιτήσεις» να γίνη η Τουρκία κράτος μέλος της ΕΕ.
Μετά τιμής
Αναστάσιος Π. Ζολώτας