Η βελτίωση της παραγωγικότητας και ο υγιής ανταγωνισμός μπορούν να «θωρακίσουν» την οικονομία
Άκρως ενδιαφέρουσα και με κατάθεση συγκεκριμένων στοιχείων, ως προς τις επιπτώσεις της διεθνούς οικονομικής κρίσης στην ελληνική οικονομία και την αγορά εργασίας στη χώρα, η συνέντευξη που παραχώρησε στο «ΠΑΡΟΝ» ο κ. Ρομπόλης.
Στο ερώτημα αν η κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος των ΗΠΑ και η παγκόσμια οικονομική κρίση θα επηρεάσουν και πώς την ελληνική οικονομία και την αγορά εργασίας, ο γνωστός καθηγητής μας απαντά ως εξής:
· «Οι δυσμενείς αυτές εξελίξεις έχουν αρνητικές επιπτώσεις και στην αποδυναμωμένη παραγωγικά και τεχνολογικά ελληνική οικονομία και πιο συγκεκριμένα: Στον πληθωρισμό, στο έλλειμμα των τρεχουσών συναλλαγών (-14% του ΑΕΠ, 32,2 δισ. ευρώ) στον τουρισμό, στα εισοδήματα, στην ανεργία, στα δημόσια ελλείμματα και στην αύξηση του δημόσιου δανεισμού, στη μείωση της βιομηχανικής παραγωγής και στην επιδείνωση του επιπέδου ανταγωνιστικότητας.
Στο αν η κυβέρνηση μπορεί να αντεπεξέλθει, ο γνωστός καθηγητής, αφού υπενθυμίζει ότι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών υποστήριξε ότι η ελληνική οικονομία θα αντισταθεί στις πιέσεις της διεθνούς οικονομικής κρίσης, υπογραμμίζει πως:
«Εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι η θωράκιση της ελληνικής οικονομίας ήταν μια απλή διακήρυξη και όχι μια στερεή κοινωνικο-οικονομική στρατηγική, με αποτέλεσμα οι εφαρμοζόμενες πολιτικές στην οικονομική και κοινωνική σφαίρα της χώρας μας να έχουν καταστεί ακόμα και ως προς τους στόχους τους αναποτελεσματικές».
Αντιθέτως, συνεχίζει ο καθηγητής:
«Η ασκούμενη τα τελευταία χρόνια οικονομική πολιτική μετέφερε σημαντικούς πόρους στους επιχειρηματίες προκειμένου, σύμφωνα με τη σχετική επιχειρηματολογία, να αυξηθεί η επενδυτική δραστηριότητα. Όμως, στην πραγματικότητα επιδεινώθηκαν οι συνθήκες αναδιανομής του εισοδήματος και ευνοήθηκαν επιχειρηματικοί κλάδοι για να ενισχύσουν την ολιγοπωλιακή τους θέση και την απολυταρχική τους συμπεριφορά στην εγχώρια αγορά πυροδοτώντας την ακρίβεια, αφού η επιτάχυνση του πληθωρισμού είναι μεγαλύτερη στις επιχειρήσεις αυτών των κλάδων απ’ ό,τι σε εκείνες που λειτουργούν σε συνθήκες ανταγωνισμού. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε όσες αγορές οι επιχειρήσεις κατέχουν δεσπόζουσα θέση (ολιγοπώλια) ενισχύεται η κερδοφορία τους και δημιουργούνται συνθήκες πληθωρισμού κερδών με ό,τι αυτό αρνητικά συνεπάγεται για τη συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης του κόσμου της μισθωτής εργασίας και για την επιδείνωση του επιπέδου ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
Όμως, η εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική, αντί να αναγνωρίσει το αδιέξοδο στο οποίο έχει φθάσει, ακόμη και ως προς τους στόχους της αλλά και ως προς τις συνθήκες αποδυνάμωσης που δημιούργησε στις αντοχές της ελληνικής οικονομίας και της κοινωνίας απέναντι και στη διεθνή οικονομική κρίση, προβαίνει σε αδικαιολόγητες συστάσεις για το επίπεδο αύξησης των μισθών στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και περιθάλπει τους εργοδότες (τράπεζες) στην αμφισβήτηση των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Ταυτόχρονα επιλέγει για την αντιμετώπιση του δημοσιονομικού ελλείμματος και του συνεχώς αυξανόμενου ελλείμματος ανταγωνιστικότητας την αδιέξοδη, όπως έχει αποδειχθεί μέχρι σήμερα, αύξηση του συνολικού φορολογικού βάρους της μισθωτής εργασίας, τη μείωση των πραγματικών μισθών, την αύξηση των ευελιξιών και την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, την αποδόμηση και υποχρηματοδότηση του συστήματος κοινωνικής προστασίας και την ιδιωτικοποίηση των δημοσίων επιχειρήσεων».
Ποια είναι η διέξοδος κατά τον κ. Ρομπόλη;
«Αποτελεί μονόδρομο για την ελληνική οικονομία και κοινωνία η αποτροπή επιδείνωσης της αναπτυξιακής και κοινωνικής κατάστασης στην Ελλάδα με την υπέρβαση του διλήμματος ”Ανάπτυξη ή Πληθωρισμός” και την ανάπτυξη που βασίζεται στην αύξηση της παραγωγικότητας. Η ανάπτυξη που βασίζεται στην ενίσχυση της ζήτησης, αλλά δεν συνοδεύεται από αύξηση της παραγωγικότητας με καινοτομία, έρευνα και νέα τεχνολογία, χαρακτηρίζεται από σοβαρούς περιορισμούς και δεν μπορεί να αναμένεται ότι θα προστατεύσει την ελληνική οικονομία από τις επιπτώσεις της διεθνούς οικονομικής κρίσης και της αύξησης των πληθωριστικών πιέσεων σε διεθνές επίπεδο».
Και καταλήγει ο καθηγητής:
«Κατά τη γνώμη μας, η ανάπτυξη δημοσίων πολιτικών που βελτιώνουν την παραγωγικότητα μπορεί να θωρακίσει την ελληνική οικονομία από εξωγενείς διαταραχές. Το ίδιο, η άσκηση δημοσίων πολιτικών αναδιάρθρωσης των αγορών και ενίσχυσης των συνθηκών ανταγωνιστικότητας σε βάρος των ολιγοπωλιακών συμπεριφορών των επιχειρήσεων στην αγορά αποτρέπουν αποτελεσματικά την αισχροκέρδεια και την υπερκερδοφορία που συντηρούν, κατά γενική ομολογία, τον πληθωρισμό κερδών στη χώρα μας».