ΔΟΞΑΣΤΕ ΤΗΝ

Εκεί που οι Αννανιστές και οι νέο-οθωμανοί θέλουν βοήθεια, για να παραδώσουν τα πάντα στους Τούρκους.

Εκεί όπου οι νεοταξικοί αφέντες ορίζουν την πλήρη εξουδετέρωση του ελληνικού στοιχείου. Αφού ξεστράβωσε τα δικά μας παιδιά με το επαίσχυντο βιβλίο της, επιχειρεί τώρα να βάλει στο χέρι τα Κυπριωτόπουλα. Τι κι αν στην Κύπρο την περιφρονήσανε και κρίνανε το βιβλίο της ιστορικά απαράδεκτο. Οι νεοταξικοί δεν θίγονται εύκολα, όταν μάλιστα ο αφέντης προστάζει, νέο ξεκίνημα και νέους αγώνες. Ο Κίσιγκερ το είπε καθαρά, «χτυπήστε τους Έλληνες στη γλώσσα τους, στην Παιδεία τους, στην Ιστορία τους, για να τους εξαφανίσουμε».

Όπως πάντα συμβαίνει σ’ αυτόν τον τόπο, έτσι και τώρα η ιστορικός μας έχει πολλά σημεία στήριξης.

Τ ο μεγάλο συγκρότημα Τύπου, τηλεόρασης, εργολαβιών και όλων των συμπαρομαρτουμένων, μηδέ της μουσικής εξαιρουμένης, της έδωσε βήμα. Σε ποιον άλλωστε θα το έδινε; Όποιος αρθρώνει έστω και ψελλιστά, πατριωτικό λόγο, είναι εσαεί αποκλεισμένος από τα μεγάλα συγκροτήματα. Αυτά που ονομάτισε πρεπόντως ο κ. Καραμανλής στου Μπαϊρακτάρη «νταβατζήδες». Έγραψε λοιπόν η μεγάλη ιστορικός ένα άρθρο που απευθύνεται στα παιδιά της Κύπρου. Αξίζει να σας μεταφέρω αυτολεξεί ένα απόσπασμα του δημοσιεύματος για να πάθετε εγκεφαλικό. «Τα παιδιά εκεί πρέπει να θυμούνται όσα η δική τους η καλή πλευρά θυμάται, και να αγνοούν όσα θέλει να ξεχάσει. Όσα η ίδια προκάλεσε στους Τουρκοκυπρίους για να εθνοκαθάρει τη Μεγαλόνησο από το ”σύνοικο” στοιχείο». Φτιάχνει δική της ιστορία και λέει πράγματα που ούτε οι Τούρκοι ούτε οι Αμερικάνοι θα τολμούσαν να πουν. Γιατί να τα πουν άλλωστε, αφού κελαηδάνε καλύτερα τα δικά τους φερέφωνα, εντός των τειχών. Πρέπει λοιπόν τα παιδιά της Κύπρου να ξεχάσουν την Ιστορία τους, των τεσσάρων χιλιάδων χρόνων, και να θυμούνται μόνο όσα η δική τους καλή πλευρά θέλει να θυμάται. Και τι θέλει να θυμάται η δική τους καλή πλευρά; Ότι οι πατεράδες τους κάνανε γενοκτονίες σε βάρος των Τουρκοκυπρίων, για να εθνοκαθάρουν την Κύπρο. Ο κ. Ντενκτάς μίλησε ευθέως ο άνθρωπος και είπε ότι αγνοούμενοι Ελληνοκύπριοι δεν υπάρχουν. Έχουν όλοι θαφτεί σε ομαδικούς τάφους στα κατεχόμενα. Και τι μ’ αυτό; Το αγνοούμε για να τα ρίξουμε όλα στους Έλληνες. Οι Τούρκοι είπαν ότι στην Ανατολία δεν υπάρχουν πια Έλληνες αιχμάλωτοι πολέμου. Τους έφαγε το σκοτάδι. Δηλαδή με τη θεωρία της Ρεπούση: Τα εγκλήματα της ΤΜΤ δεν τα έκαναν τα τσιράκια του Ντενκτάς. Όμως αυτά δεν τα εξετάζει η ιστορικός. Στο Κοντεμένο δεν σκοτώσανε τους Ελληνοκυπρίους οι Τουρκοκύπριοι. Αυτή είναι η νέα είδηση. Όλα είναι ψέματα παιδιά της Κύπρου, γιατί, κατά τη μεγάλη μας ιστορικό, για όλα φταίνε παντού και πάντα οι καταραμένοι Έλληνες… Πρέπει να θυμόσαστε, παιδιά της Κύπρου, μόνο όσα οι νεοταξικοί και οι Νεοκύπριοι εντέλλονται. Αυτοί και μόνο αυτοί, είναι η δική σας καλή πλευρά όπως λέει η ιστορικός.

Έλεος! Τσιμπηθείτε Έλληνες και ξυπνήστε επιτέλους. Δεν είναι εφιάλτης, είναι μια πραγματικότητα. Ελληνοκύπριοι, δεν το ξέρατε και πρέπει να το μάθετε από τη νέα ιστορικό μας. Η ιστορία σας αρχίζει και τελειώνει στην Εθνοκάθαρση των Τουρκοκυπρίων. Μόνο αυτά πρέπει να ξέρουν τα παιδιά σας. Και σεις αγωνιστές της ΕΟΚΑ που κάνατε το έθνος περήφανο, δεν υπήρξατε ποτέ. Τα νιάτα που οδηγήθηκαν στην αγχόνη στον αγώνα ’55-’59 δεν είχαν ιδέα ποια ήταν η ιστορική αλήθεια. Να όμως που χάραξε μια μέρα και η ρεπούσειος αλήθεια ήρθε και φώτισε τους νεαρούς Ελληνοκυπρίους. Δεν υπάρχει ιστορία ούτε για τα γεγονότα του 1950 ούτε για το ’31 ούτε το 1878 και προπαντός ποτέ δεν υπήρξε η 9η Ιουλίου του 1821. Μια ιστορία γεμάτη τουρκικά εγκλήματα, μια ιστορία γεμάτη με αίμα ελλήνων ηρώων και μαρτύρων και πιο πολύ ακόμα, απλών Ελληνοκυπρίων, σβήστηκε με μια κονδυλιά, γιατί έτσι το απαιτούν σήμερα οι υπάλληλοι της επαναπροσέγγισης. Ο μεγάλος σφαγέας Χατζή Μπακή Αγάς δεν υπήρξε ποτέ. Όλα αυτά τα καινοφανή που εξακόντισε κατά των παιδιών της Κύπρου προσβάλλουν βάναυσα τον κυπριακό λαό. Έναν λαό που επιβίωσε μέσα από μύριες αντιξοότητες, από σκληρούς δυνάστες και επαγγελματίες τούρκους σφαγείς ανθρώπων. Αυτούς που επιχειρεί σήμερα να εξαγνίσει η καθηγήτρια… και να τους αναγάγει σε θύματα ελληνικής εθνοκάθαρσης.

Απορώ πράγματι με τους επιζώντες αγωνιστές της ΕΟΚΑ. Υπέκυψαν και αυτοί και δεν αντέδρασαν σ’ αυτήν την προσβολή; Δεν αντέδρασαν αυτοί οι γνήσιοι Έλληνες στο κάλεσμα της καθηγήτριας στη μεγαλόνησο; Δεν μπορώ να καλέσω από την άλλη ζωή τη στρατιά των κυπρίων εθελοντών του 1940. Καημένε Εύζωνα λοχία Γιαλουρίδη της Κορυτσάς, ανδρείε, σήκω να δεις το ρεζιλίκι μας. Και συ Λοΐζο που πήγες με το ταξί στο μέτωπο της Αλβανίας, τζάμπα πήγαν τα κόμιστρα.

Εκεί ψηλά με τον Λορέντζο που δείχνει με περηφάνια τη σφαίρα που ‘χει στην καρδιά για την Ελλάδα, κλάψ’ τε εμάς τους ζωντανούς νεοέλληνες, γιατί σε λίγο δεν θα υπάρχει «ποσπασιά» για τους προσκυνημένους. Παράγινε το πράγμα με τους ψευτοκουλτουριάρηδες και τους νεοταξικούς. Ποτέ πια δεν θα ξαναπώ τη συνηθισμένη φράση ότι αυτές τις βλακείες τις λένε Έλληνες και γι’ αυτό βλάπτουν περισσότερο τα ελληνικά συμφέροντα. Πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Αυτοί δεν είναι Έλληνες. Μπορεί να είναι κρυπτοτουρκόσποροι, μπορεί είναι Φοίνικες, μπορεί Φράγκοι ή δεν ξέρω τι. Όμως Έλληνες δεν είναι. Δεν είναι ούτε καν προδότες. Είναι ξένοι, είναι αυτοί και οι οικογένειές τους, που δεν πρόσφεραν τίποτε στην Ελλάδα. Είναι εδώ κατ’ ανάγκη, γιατί το κορόιδο ο ελληνικός λαός τους έχει τρελάνει στο χρήμα. Για να ‘μαι σωστός, όχι ο λαός αλλά αυτούς που εκλέγει ο ελληνικός λαός, για να τον διοικήσουν.

Διακόσιες είκοσι χιλιάδες πρόσφυγες δεν συγκίνησαν ποτέ την καθηγήτρια; Αυτά τα ανίερα που απευθύνει στα παιδιά της Κύπρου έπρεπε να πάει να τα πει στο οδόφραγμα της Λήδρας. Εκεί να αντικρίσει τον απύθμενο πόνο των γυναικών των αγνοουμένων με τα μαύρα, που τριάντα τέσσερα τώρα χρόνια στεγνώνουν ολημερίς και ολονυχτίς, περιμένοντας τους αγαπημένους τους, που τους σκότωσαν οι δολοφόνοι Τούρκοι. Σ’ αυτές να πει περί εθνοκάθαρσης του σύνοικου στοιχείου. Επειδή όμως ο πόνος των Ελληνίδων την αφήνει αδιάφορη, παραθέτω δυο στίχους του Μόντη, για να εκφρασθεί ο πόνος της κυπρίας γυναίκας που πόνεσε και δοκιμάστηκε.

«Μητέρα οι δρόμοι μας γέμισαν, αγέλαστους αξύριστους πατέρες με μαύρα πουκάμισα,

γέμισαν μαυροφορεμένα κορίτσια, γέμισαν γυναίκες που κρατάν και μας δείχνουν

τις φωτογραφίες των «αγνοουμένων» τους και μας ρωτάν αν τους είδαμε,

γυναίκες που κάρφωσαν στα στήθια τους, τις φωτογραφίες των παιδιών τους

που δεν ξέρουν τι απέγιναν και μας ρωτάνε αν τους είδαμε.

Κʼ εμείς δεν έχουμε απάντηση και τους λέμε ψέματα… πως κρύβονται στο Πενταδάκτυλο…»

Κανείς δεν είδε ποτέ μαυροφορεμένες Τουρκάλες από την άλλη μεριά του οδοφράγματος. Μόνο εσείς, κ. Ρεπούση, ανακαλύψατε την εθνοκάθαρση του σύνοικου στοιχείου. Κυρία καθηγήτρια, εξηγήστε παρακαλώ αν μπορείτε στη δασκάλα του Ριζοκαρπάσου, την Ελένη τη Φωκά, πώς έγινε η εθνοκάθαρση των Τουρκοκυπρίων. Θα μάθετε ότι από τους είκοσι έξι χιλιάδες εγκλωβισμένους επιζούν μόνο διακόσιοι πενήντα στην Καρπασία. Κάντε και μια βόλτα από τη Δερύνεια για να πείσετε και τους γονείς του Σολωμού και του Ισαάκ ότι τα παιδιά τους σκοτώνανε Τούρκους. Όταν διαβάζω τις ιστορικές ανακρίβειες των νεοταξικών τρία καυτά ερωτήματα με τριγυρίζουν.

Πρώτον, ποιος τους προστατεύει και έχουν παντού προσβάσεις. Θέλουμε να μάθουμε και έχουμε δικαίωμα προς τούτο.

Δεύτερον, απορώ με τον φανατισμό τους, που δεν τους αφήνει να δουν τίποτε τρωτό στο πιο αντιδημοκρατικό κράτος του κόσμου, την Τουρκία.

Τρίτον, ότι πρέπει επιτέλους να γίνει ξεκάθαρος για τον λαό Ελλάδος και Κύπρου ο στόχος τους. Θέλουν να μας αποδυναμώσουν τελείως, ηθικά, πνευματικά και ιστορικά, για να είμαστε η εύκολη λεία; Δυστυχώς, οι υπονομευτές ποτέ δεν μιλούν καθαρά. Το συνηθίζουν αυτό οι ραδιούργοι, γιατί είναι δόλιοι οι στόχοι τους. Δοξάστε τους.