ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΑΡΧΗΣ ΔΙΑΒΑΣΤΕ: ΔΟΥΛΕΥΕ ΝΑ ΖΕΙΣ ΚΑΙ ΚΛΕΨΕ ΝΑ ‘ΧΕΙΣ

Οι παροιμίες τών λαών
είναι σοφές, εν τέλει
άλλοτε μέν είναι πικρές
κι άλλοτε σάν τό μέλι.

Σιγά, θά μ’ απαντήσετε,
καί ποιός δέν τό γνωρίζει.
Άλλο νά βλέπεις τήν φωτιά
κι άλλο όταν σ’ αγγίζει.

Άλλο νά βλέπεις τά βουνά
κι άλλο νά τ’ ανεβαίνεις,
Άλλο νά βλέπεις μάστιγα
κι άλλο όταν σέ δέρνει.

Έτσι τά αμαρτήματα
συμπλέκονται καί πάνε
ωσάν αθώοι εκδρομείς
πού όλοι λευκά φοράνε.

Λευκόν τής αθωότητος
καί μπλέ πού θαλασσώνει
μία σημαία, δηλαδή
πού τίς καρδιές φουντώνει.

Ως σήμα είναι εθνικό,
ως σύμβολο επίσης,
δείχνει τόν τόπο πού μπορείς
άνετα ν’ ασελγήσεις.

Οι Κλέφτες στά ψηλά βουνά
κι οι Αρματολοί συνάμα
γίνανε σύμβολα σωστά
στής «Λευτεριάς τό τάμα».

(Οι κλέφτες οι σημερινοί
πώς μοιάζουν μέ εταίρες,
πώς γίναν οι Αρματολοί
αμαρτωλοί Πατέρες!!!)

Όλα ανάκατα, μπουχός
όλα χυλός καί κλύσμα,
(άλλο νά είσαι η ΔΕΗ
κι άλλο νά ‘χεις τό βύσμα).

Καί μιά Κυβέρνηση εκεί
νά τά ανακατεύει
διά νά δείξει ευθαρσώς
τό τί θεό πιστεύει.

Διά νά δείξει στούς πολλούς
πώς κυβερνούν οι λίγοι
καί πώς νά γίνουν άρχοντες
οι κλέφτες κι οι κολίγοι.

Υπάρχει μία κλειδαριά
π’ ανοίγει μέ τίς λέξεις:
δήλωσε άν θέλεις νταβατζής
καί θά ‘σαι ό,τι διαλέξεις.

Ίσως ασύντακτα φανούν
σήμερα όσα γράφω.
Άν δέν τά εννοήσουμε
τότε: Ζωή εν τάφω.

Μέσα στού τάφου τήν σιγή
καί μές στήν ησυχία
ίσως νά βρούμε τόν καιρό
γιά μιά μεγαλαυχία.

Μεγαλαυχία εννοώ
αυτό πού μάς ποτίζουν,
τόν κομπασμό, τήν καυχησιά
γιά κόκαλα πού τρίζουν

προγόνων πού ληστέψαμε
καί κάναμε δικά μας,
εμείς οι αδιάντροποι
– γαμώ τά κέρατά μας.

…………………………………………..

Είμαι λίγο κρυπτικός σήμερα σ’ αυτό μου τό γραφτό.
Άν τό αποκωδικοποιήσετε μπορεί νά πάρετε ένα εισιτήριο δωρεάν γιά τήν κόλαση.
Προσφορά τής Τράπεζας HESSE MESSA.