Προοδευτικοί ή Επαναστάτες;

Πολλοί προβλέπουν «κατάρρευση» της ΝΔ, επειδή βγήκε μια όντως αρνητική δημοσκόπηση σε βάρος της. Για σκεφτείτε, όμως:
Αν πριν από δέκα μήνες, εκεί στα τέλη του 2007, προέβλεπε κάποιος ότι το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου τον επόμενο Σεπτέμβριο θα υπερείχε στις δημοσκοπήσεις κατά 2,2 ποσοστιαίες μονάδες, θα τον πέρναγαν για τρελό. Κι όμως, αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα…
Στο κλίμα που υπήρχε πριν από λίγους μήνες οι σημερινές δημοσκοπήσεις έμοιαζαν «αδιανόητες»…
Όταν συνέβη ήδη το «αδιανόητο» -η «νεκρανάσταση» του ΠΑΣΟΚ- γιατί, τάχα, να μας φαίνεται σήμερα τόσο «αδιανόητο» να γυρίσει το κλίμα ξανά ο Κώστας Καραμανλής;
Πρώτο συμπέρασμα, λοιπόν: Στην πολιτική ποτέ μη λες ποτέ.
Ο Γιώργος Παπανδρέου απέδειξε ότι δεν είναι εναλλακτική λύση. Υποσχέθηκε ουσιαστικά… προσλήψεις στο Δημόσιο! Αλλά το ελληνικό Δημόσιο έχει ήδη τριπλάσιους απ’ όσους θα ‘πρεπε να έχει. Επομένως η πρόταση είναι εφιάλτης από το παρελθόν, δεν είναι ελπίδα για το μέλλον.
Ποιος και πώς θα πληρώσει τις αυξημένες δαπάνες που υπονοεί το «νέο» πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ;
Μήπως η «πάταξη της φοροδιαφυγής»; Και γιατί τόσα χρόνια που κυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ δεν τη χτύπησε (αλλά αντίθετα την άφησε και θέριεψε); Γιατί απλούστατα δεν χτυπιέται έτσι εύκολα η φοροδιαφυγή. Η οποία είναι η άλλη όψη των τεράστιων στρεβλώσεων που έχει η ελληνική οικονομία. Και τις στρεβλώσεις αυτές ουδείς τόλμησε να τις αγγίξει. Το ΠΑΣΟΚ τις έφτιαξε. Και η ΝΔ δεν τις πείραξε. Και τις άφησε να μεγαλώσουν ακόμα περισσότερο.
Για να χτυπήσεις τη φοροδιαφυγή χρειάζεται μακροχρόνια στρατηγική με πολύ μεγάλες μεταρρυθμιστικές τομές – και στο σκέλος των δαπανών και στο φορολογικό σύστημα συνολικά και στη δομή των αγορών.
Όποιος δεν συνδέει την εκτεταμένη φοροδιαφυγή με τις στρεβλώσεις κοροϊδεύει τον εαυτό του ή κοροϊδεύει τον κόσμο. Πάντως κάποιον κοροϊδεύει…
Κι όποιος δεν συνδέει το χτύπημα της φοροδιαφυγής με την εξάλειψη των μεγάλων στρεβλώσεων, όποιος δεν θέτει ως προϋπόθεση για τη μακροχρόνια πάταξη της φοροδιαφυγής την απελευθέρωση της ελληνικής οικονομίας από τις τερατώδεις στρεβλώσεις της ΔΕΝ είναι «μεταρρυθμιστής». Είναι υπηρέτης αυτών των στρεβλώσεων, είναι υπηρέτης όσων θησαυρίζουν απ’ αυτές τις στρεβλώσεις, τελικώς είναι υπηρέτης της φοροδιαφυγής και των φοροφυγάδων.
Διότι όσο υπάρχουν τέτοιες στρεβλώσεις, η φοροδιαφυγή θα μένει ασύλληπτη. Και θα την πληρώνουν τίποτε φουκαράδες με μπλοκάκια…
Συμπέρασμα δεύτερο, λοιπόν: Το νέο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ είναι η επαναφορά σ’ αυτά ακριβώς που απέτυχαν και πρέπει να αλλάξουν.
Συμπέρασμα τρίτο: Η οικονομική πολιτική της ΝΔ απέτυχε μέχρι στιγμής, διότι δεν άλλαξε αυτά που όφειλε να αλλάξει και δίνει την ευκαιρία στο ΠΑΣΟΚ σήμερα να τα… νοσταλγεί και να θέλει να τα επαναφέρει.
Το πιο σημαντικό: Ο κρατισμός δεν λειτούργησε υπέρ των λαϊκών στρωμάτων. Έφτιαξε μια ολιγαρχία του πλούτου, μια ομάδα επιχειρηματιών που δεν επενδύουν, κάνουν «αρπαχτές». Δεν τους ενδιαφέρει να αξιοποιήσουν μακροχρόνια ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα, αλλά να κερδίσουν ως καρτέλ από μονοπωλιακές πρακτικές και να μπλοκάρουν κάθε αναπτυξιακή δυνατότητα.
Δεν τους ενδιαφέρει η ανάπτυξη ούτε η διάχυσή της. Τους ενδιαφέρει η επιδότηση που θα αρπάξουν, τα κοινοτικά κονδύλια που θα ξεκοκαλίσουν, η δεσπόζουσα θέση που θα εμπεδώσουν και θα εκμεταλλευτούν. Σε βάρος όλων των υπολοίπων. Ακυρώνοντας κάθε προοπτική ανάπτυξης…
Ο κρατισμός στην Ελλάδα επέβαλε μιαν ανίερη «κοινωνική συμμαχία»: Ανάμεσα σε κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες, σε καρτέλ της αγοράς, σε προνομιούχες συντεχνίες του Δημοσίου και σε εξωνημένους «προοδευτικούς διανοούμενους» που ελέγχουν τα ΜΜΕ.
Μ’ αυτήν τη συμμαχία η ΝΔ δεν θέλησε, δεν τόλμησε ή δεν μπόρεσε να συγκρουστεί. Και τώρα το πληρώνει…
Δύο λέξεις πρέπει να βάλει στο λεξιλόγιό της η ΝΔ:
Το δημόσιο συμφέρον και την Ανάπτυξη.
Και δύο λέξεις πρέπει να βγάλει:
Τους «μικρο-συμβιβασμούς» και την «προοδευτικότητα».
Δεν χρειάζεται να πείσει κανέναν ότι είναι «προοδευτική»…
Πρέπει να γίνει κάτι παραπάνω και κάτι διαφορετικό: Επαναστατική!
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής σε πέντε περιπτώσεις υπήρξε αληθινά ανατρεπτικός:
– Όταν άλλαξε το κόμμα που του κληροδότησε ο Παπάγος από «Συναγερμό» σε ΕΡΕ (Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση).
– Όταν έκανε τη στροφή στην ΕΟΚ (εγκαταλείποντας προηγούμενο προσανατολισμό του στην ΕΖΕΣ – την Ευρωπαϊκή Ζώνη Ελεύθερων Συναλλαγών, όπου πρωτοστατούσε η Βρετανία).
– Όταν συγκρούστηκε με το Παλάτι.
– Όταν αποκατέστησε τη δημοκρατία μετά το 1974.
– Όταν έβαλε τη χώρα στην ΕΟΚ με όλη, σχεδόν, την τότε αντιπολίτευση εναντίον του.
Σε όλες τις περιπτώσεις οι αντίπαλοί του αμφέβαλλαν ότι θα το τολμούσε, όπως αμφέβαλλαν (ακόμα περισσότερο) ότι θα τα κατάφερνε. Έπεσαν έξω…
Συμπέρασμα τελευταίο: Ο Κώστας Καραμανλής σήμερα μπορεί να γυρίσει το κλίμα, αν ακολουθήσει την κληρονομιά που φέρει. Δεν είναι «βαρύ φορτίο» η κληρονομιά αυτή. Είναι και πολύτιμος οδηγός.
Δεν χρειάζεται η ΝΔ να αποδείξει ότι είναι… «προοδευτική».
Πρέπει να γίνει Επαναστατική!
Δεν χρειάζεται να γίνει ένα «καλό ΠΑΣΟΚ».
Χρειάζεται, όμως, να βρει τον εαυτό της.
N. Z.