Να περάσει τώρα η Ελλάδα στην αντεπίθεση

Στην Ελλάδα το πολιτικό σύστημα έχει βουλιάξει στη βαριά εσωτερική του παθογένεια και θα αποτελεί έκπληξη αν βρει χρόνο να ασχοληθεί με τα εις βάρος μας τεκταινόμενα και να αντιδράσει –και πώς άραγε;– σ’ αυτά.

Ωστόσο τα πράγματα είναι εξαιρετικά κρίσιμα και σε οριακό σημείο:
Ο επίσημος μεσολαβητής του ΟΗΕ, εκτός από την παροιμιώδη αναποτελεσματικότητά του, πέταξε πια το προσωπείο και απεκάλυψε τον αληθινό εαυτό του. Ταυτίσθηκε και προωθεί τις παρανοϊκές αξιώσεις του Γκρούεφσκι. Θεσμικά, πας διαμεσολαβητής οφείλει να είναι (και να φαίνεται) υπεράνω πάσης υποψίας. Αμερόληπτος, αδιάβλητος, αντικειμενικός, τίμιος.

Ο κ. Νίμιτς δεν είναι τίποτε απ’ όλα αυτά. Άρα είναι αναξιόπιστος. Οι οψιγενείς «ιδέες» του να διευρύνει «αυτογνωμόνως» το αντικείμενό του (διευθέτηση αποκλειστικά και μόνο της ονομασίας) συνιστά προφανή παραβίαση της απόφασης 817 του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Η πραξικοπηματική εκ μέρους του ενσωμάτωση ζητημάτων εθνότητας, ταυτότητας, μειονότητας, που η Ελλάς έχει ανέκαθεν αποκρούσει μετά βδελυγμίας, υποχρεώνει την Ελλάδα σε αντεπίθεση.
Οι ΗΠΑ επί χρόνια συντηρούν και ανασύρουν ευκαίρως-ακαίρως, αναλόγως της συγκυρίας, από την κατάψυξη κατασκευασμένα μειονοτικά ζητήματα στην Ελλάδα. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτήν την εβδομάδα ενεφανίσθη αυτόκλητη η φερόμενη ως «ανεξάρτητη εμπειρογνώμων του ΟΗΕ για θέματα μειονοτήτων», η Αμερικανίδα Μακ Ντούγκαλ. Πήγε εκτός της Θράκης και στη Φλώρινα, συνοδευόμενη εκεί από δύο σκοπιανά κανάλια. Στη Φλώρινα διέθεσε 6 ώρες στην ομάδα των πρακτόρων και 30 μόλις λεπτά στους εκπροσώπους της πόλης.
Δεν είναι άσχετο με τη συστηματική άσκηση πιέσεων το κρούσμα της Χιλής που λόγω της… γελαστής εξωτερικής μας πολιτικής ονόμασε προχθές τα Σκόπια «Μακεδονία».

Στη Νέα Υόρκη θα επιχειρηθεί από πλευράς απερχόμενου Μπους, που αφού απέτυχε σε όλα τα πεδία εξωτερικής αλλά φευ και εσωτερικής πολιτικής, να εγγράψει μια νίκη, στο Σκοπιανό. Αυτήν τη χαρά δεν θα πρέπει να του τη δώσουμε. Δεν την αξίζει!

Τα γεγονότα είναι κραυγαλέα. Επιβάλλουν άμεση και δραστική παρέμβαση.

Με εύσχημο (ή άσχημο, λίγη σημασία έχει) τρόπο.
α. Να διακοπούν οι συνομιλίες μέχρι να ξεκουμπισθεί ο Μπους και η παρέα του.
β. Να ζητηθεί για τους λόγους που εξετέθησαν η αντικατάσταση του Νίμιτς.
γ. Οι συνομιλίες να ξαναρχίσουν μετά τον Ιανουάριο από μηδενική βάση, δηλαδή σε απλά ελληνικά: Τα Σκόπια να πάρουν όποιο όνομα θέλουν εκτός απ’ το Μακεδονία. Όλα τα ονόματα δικά τους εκτός απ’ το δικό μας.
δ. Να κινηθεί η Αθήνα και η Ομογένεια σε δέσμευση των δύο υποψηφίων Προέδρων να ανακαλέσουν το όνομα Μακεδονία που έδωσε ο απερχόμενος Μπους στα Σκόπια και να υιοθετήσουν τις ελληνικές θέσεις, αλλιώς καμία ελληνοαμερικανική ψήφος σε εκείνον που δεν θα ανταποκριθεί σ’ αυτό το αίτημα.

Αν ξεσηκωθούμε, θα κερδίσουμε το στοίχημα.