ΘΑΥΜΑ, ΘΑΥΜΑ

Για τα τραγικά γεγονότα της αποφράδας νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου στις 6-7 Σεπτεμβρίου 1955 στην Πόλη, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος στην Παναγία Διπλοκιονίου, στον Βόσπορο, παραδέχθηκε ότι «σήμερα, όντως, είμεθα ολίγοι και κανείς δεν μπορεί να προδιαγράψει με μαθηματική ακρίβεια το μέλλον της χριστιανοσύνης και της ρωμηοσύνης εις αυτήν την Πόλη».

Είναι ή δεν είναι θαύμα ότι επιτέλους συνειδητοποίησε ο Πατριάρχης ποιο είναι το κύριο οδυνηρό πρόβλημα με το οποίο πρέπει κυρίως να ασχοληθεί, αντί να ξοδεύει χρόνο και ουσία για το πώς να αναστατώνει την Ελλάδα και να την πονοκεφαλιάζει, χωρίζοντάς την σε φέτες και σφαίρες επιρροής του, ακόμη και τηλεοπτικά (ο Άνθιμος ως Παναγιώτατος στα πανελλαδικά δίκτυα στενοχωρεί, προσαγορεύοντάς τον όχι μόνο «πράσινο», αλλά και «διχαστικό» Πατριάρχη).