ΕΣΩΚΟΜΜΑΤΙΚO ΜEΤΩΠΟ δημιουργείται στη ΝΔ!
Η είδηση των ημερών έχει σχέση με την έλλειψη συνοχής πλέον στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, με την πιστοποιημένη έλλειψη σύμπνοιας στελεχών κυβερνητικών και κομματικών, με τη διαμόρφωση «δύο γραμμών» και τη σχηματοποίησή τους στον χώρο της φιλελεύθερης παράταξης μετά από πολλά χρόνια.
H επικυριαρχία Καραμανλή στον χώρο της Νέας Δημοκρατίας σχετίζεται κυρίως με το γεγονός ότι ήταν ο μοναδικός ηγέτης της παράταξης μετά τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή που με απλά λόγια «ξεκαθάρισε το τοπίο και έθεσε τέρμα στη διατήρηση δύο στρατοπέδων, των Μητσοτακικών και των Καραμανλικών, μέσα στη Νέα Δημοκρατία». Το γεγονός σήμανε και την απαρχή της παντοδυναμίας του στον φιλελεύθερο χώρο.
Αυτή η παντοδυναμία αμφισβητείται τώρα σε έναν ακαθόριστο αλλά συμπαγή χώρο εντός της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος τείνει να ξεπεράσει το 20% των εντός του κόμματος ευρισκόμενων οπαδών και ταυτόχρονα ο χώρος αυτός –και εδώ βρίσκεται ο κίνδυνος για τον Καραμανλή– δεν έχει μητσοτακική ρίζα. Οι περισσότεροι από τους διαμαρτυρομένους εντός του χώρου του 20% προέρχονται από τον Καραμανλικό κύκλο και αναζητούν τη χαμένη τους ταυτότητα.
Αυτό σημαίνει πως εάν σχηματοποιηθεί το ποσοστό αυτό, επανέρχεται στη Νέα Δημοκρατία η εσωκομματική αντιπολίτευση, με όλα τα επακόλουθα: «Γκρίνια, ομφαλοσκοπήσεις, συνεχείς διαμαρτυρίες και κτυπήματα κάτω από τη μέση και στο τέλος τέλος μεγάλη φθορά που απειλεί πλέον τον ίδιο τον πρωθυπουργό».
Γιατί έφθασε όμως η Νέα Δημοκρατία σε μια τέτοια κατάσταση; Για ποικίλους λόγους οι οποίοι εκδηλώθηκαν ταυτόχρονα και υπογράμμισαν τα γεγονότα των τελευταίων μηνών. Το… «τάιμινγκ» δηλαδή των πρόσφατων γεγονότων ήταν πολύ κακό.
Πρώτος λόγος, το ότι η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης δεν απέδωσε και το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα αναγκάσθηκε να λάβει πρόσθετα επίπονα μέτρα.
Δεύτερος λόγος, η σημαία της παρατάξεως, η διαφάνεια και κυρίως η ταπεινότητα και η σεμνότητα έχουν τύχει πλέον… διαφορετικής ερμηνείας και μάλλον τίθενται στο περιθώριο μπροστά στην επικίνδυνα οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία της. Έτσι η αντιπολίτευση κτυπά τη Νέα Δημοκρατία στο πλέον αδύνατο σημείο της, την έλλειψη ταπεινότητας και σεμνότητας και την εγκαθίδρυση ενός νέου πολιτικού προφίλ όπου όλα μπορούν να είναι ηθικά αρκεί να είναι… νόμιμα.
Τρίτος λόγος, το ότι υπάρχει τεράστια απόσταση μεταξύ ορισμένων γραφικών της Νέας Δημοκρατίας και εκείνων που μπορεί να στέκονται καλύτερα από πλευράς πολιτικού προφίλ από τους προαναφερόμενους γραφικούς, αλλά εκτέθηκαν κι αυτοί με τα καμώματά τους. Δηλαδή, με απλά λόγια, αυτοί που καταγγέλλουν ορισμένους ανήκουν σε μια γενιά παλιομοδίτικου πολιτικού προφίλ που φέρνει τη Νέα Δημοκρατία τετρακόσια χρόνια πίσω. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, δηλαδή. Υπάρχει μόνον ένας πολύ μικρός αριθμός στελεχών, κυβερνητικών και κομματικών, που διαθέτουν μέτρο. Οι μεν καταγγέλλοντες προκαλούν πολλές φορές γέλια με τα καμώματά τους, οι δε καταγγελλόμενοι απέχουν πολύ από την ηθική και πολιτική υπόσταση των σημαιοφόρων της κάθαρσης. Ένας μικρός αριθμός ευρισκομένων κάπου στη μέση όλων αυτών δεν έχει ακόμη επισήμως εκφρασθεί. Μάλλον όμως θα το πράξουν στη συνέχεια, στηριζόμενοι κυρίως στο ότι «υπάρχει και η μέση λύση σε όλα αυτά».
Τέταρτος λόγος, το ότι οι «βαρόνοι» που σήμερα ηθικολογούν και θέτουν προβληματισμούς στον Καραμανλή είναι εκείνοι που «δεν θα έπρεπε να μιλάνε». Χρόνια τώρα έπρεπε να βρίσκονται σπίτι τους, αυτό δεν έγινε, και σήμερα καταταλαιπωρούν μια παράταξη βγάζοντας τα απωθημένα τους, διότι θεωρούν ότι ο Καραμανλής κατά καιρούς δεν τους έκανε αυτά που ήθελαν ή δεν τους… άκουσε.
Πέμπτος λόγος, το ότι ο πρωθυπουργός με την εμφάνισή του στη Θεσσαλονίκη μπορεί να πήρε όλο το παιγνίδι επάνω του, όπως… βλακωδώς παιάνιζαν ορισμένοι (τα πολιτικά παιγνίδια δεν τα παίρνει ποτέ επάνω του ένας πρωθυπουργός εάν επιθυμεί να καταδείξει ότι διαθέτει… κυβέρνηση), αλλά δεν άφησε κανένα περιθώριο ελιγμών στον ίδιο του τον εαυτό.
Ενώ βρισκόταν στο απυρόβλητο, έκανε τα πάντα για να βγει στο ξέφωτο…
Έκτος λόγος: Δεν μπορεί μια κυβέρνηση να πορεύεται στη δεύτερη τετραετία της και να μην έχει όραμα. Ένα σύνθημα, βρε αδελφέ, έναν στόχο, έναν σκοπό που θα αποτελεί το όραμα για οπαδούς ψηφοφόρους και μη.
Για πρώτη φορά διαμορφώνεται ένα πολύ σκληρό σκηνικό στη Νέα Δημοκρατία. Και για πρώτη φορά είναι πολύ μα πολύ μικρή, ισχνή, η διαφορά από το ΠΑΣΟΚ. Και το εξωφρενικό της υποθέσεως είναι ότι όλα αυτά θα μπορούσαν να προβλεφθούν εάν κάποιοι είχαν πληροφορήσει ορθώς τον πρωθυπουργό για το τι συμβαίνει πρώτον στην κοινωνία και δεύτερον μέσα στην παράταξη…