Τι θα πει για την οικονομία και την έξοδο από την κρίση

Απέναντι στο πιο μεγάλο και το πιο κρίσιμο στοίχημα από τότε που ανέλαβε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ είναι ο Γιώργος Παπανδρέου, που από το βήμα της ΔΕΘ και τη σημερινή του συνέντευξη καλείται πλέον όχι απλώς να δημιουργήσει κάποιες προσδοκίες, αλλά να αλλάξει ριζικά το πολιτικό τοπίο που έχει διαμορφωθεί από την επαύριο της πρώτης εκλογικής ήττας του ΠΑΣΟΚ τον Μάρτιο του 2004. Το στοίχημα του Γιώργου Παπανδρέου σήμερα, αλλά και τα αμέσως επόμενα εικοσιτετράωρα, δεν είναι απλώς να ενισχύσει το ηγετικό του προφίλ, αλλά εκμεταλλευόμενος την «ελεύθερη πτώση» του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης να πείσει την ελληνική κοινωνία ότι διαθέτει σοβαρή εναλλακτική πρόταση και ότι μπορεί να βάλει και πάλι το κόμμα του με αξιώσεις σε τροχιά εξουσίας.
Με την ομιλία του στους παραγωγικούς φορείς της Θεσσαλονίκης ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιχειρεί να χτίσει την αξιοπιστία και την κυβερνησιμότητα του ιδίου και του ΠΑΣΟΚ, στρεφόμενος και προς τον κόσμο της αγοράς.
Η παρέμβασή του βασίζεται σε δύο άξονες:
– Στην αποτύπωση της σημερινής ζοφερής οικονομικής πραγματικότητας, αποδομώντας το επιχείρημα της κυβέρνησης πως για όλα φταίει η διεθνής κρίση.
– Στην κατάθεση της πρότασής του για έξοδο από την κρίση τόσο με βραχυπρόθεσμες κινήσεις όσο και μεσοπρόθεσμα.
Προς αυτήν την κατεύθυνση όλο το πακέτο που έχει επεξεργαστεί ο κ. Παπανδρέου για την οικονομία δεν έχει «διαχειριστική» και μόνο λογική, αλλά δίνει έμφαση στον αναπτυξιακό και αναδιανεμητικό χαρακτήρα που είναι αναγκαίος σε περιόδους κρίσης και οικονομικής – κοινωνικής ανέχειας για μια ευρεία γκάμα κοινωνικών στρωμάτων. Με αυτήν τη λογική προτάσσει τις φορολογικές ελαφρύνσεις για μισθωτούς και συνταξιούχους παράλληλα με τη δημιουργία ενός δικτύου κοινωνικής προστασίας γι’ αυτές τις κατηγορίες, αλλά και για το σύνολο των κοινωνικά ασθενέστερων ομάδων.
Παράλληλα και επιχειρώντας να «πιάσει» τη μέση ελληνική οικογένεια και να της παρουσιάσει διέξοδο από την κρίση επέμεινε στη στήριξη του εισοδήματος των καταναλωτών, αλλά και σε συγκεκριμένα μέτρα για την ανακούφιση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών και την καταπολέμηση της ακρίβειας (με πρώτο βήμα τη δραστική μείωση των τιμολογίων των ΔΕΚΟ και χτύπημα των καρτέλ).
Έμφαση δίνει και θα εξακολουθήσει να δίνει στο φορολογικό σύστημα, καθώς μέσω αυτού μπορεί να υπάρξει μια ισορροπία σε ό,τι αφορά την κοινωνική δικαιοσύνη και την αναδιανομή.